هود (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

برخی با استناد به [[روایات]] معتقدند که حضرت هود در ۴۰ سالگی به [[پیامبر|پیامبری]] برگزیده شد.<ref> قطب راوندی، قصص‌الانبیاء، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او مأمور شد قومش را به پرستش خدا دعوت کند.<ref>قطب راوندی، قصص‌الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۳؛ النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۵۰-۵۱؛ ابن کثیر، قصص‌الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۹۳.</ref> هود دومین پیامبری است که برای مبارزه با ثنویت و شرک قومش مبعوث شد.<ref> طباطبایی، تاریخ الانبیاء، ۱۴۲۳ق،ص۸۷-۸۸؛ جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ۱۳۹۱ش، ج۶، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref> قوم او نخستین قومی بودند که بعد از طوفان بت‌پرست شدند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۹۳.</ref> آنها بت‌هایی هم‌نام بت‌های قوم نوح می‌پرستیدند.<ref>النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۵۱.</ref>  

قوم عاد، هود را امین و راستگو می‌دانستند؛<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref> اما زمانی که از عبادت خدا و عبادت‌نکردن بت‌ها سخن گفت، او را تمسخر کرده و سفیه خواندند.<ref>سوره اعراف، آیه ۶۶-۶۷.</ref> بر اساس آیات قرآن، با وجود آنکه هود [[معجزه|معجزاتی]] برای تصدیق پیامبری خود ارائه کرد، اما قومش نپذیرفتند و از او معجزات دیگری برای اثبات پیامبریش طلب می‌کردند.<ref>سوره هود، آیه ۵۳.</ref> بر اساس آیات [[قرآن کریم]] حضرت هود در پاسخ قومش که به او می‌گفتند که تو [[معجزه|معجزه‌ای]] نیاورده‌ای، معجزه خود را این ذکر می‌کرد که شما و خدایانتان به امر خدا نمی‌توانید به من آسیبی برسانید.<ref>جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ۱۳۹۱ش، ج۶، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>

برخی بر اساس روایات نقل کرده‌اند که هود به قومش هشدار داد که همانند قوم نوح بر کفر خویش اصرار نکنید که همان‌گونه که نوح از خداوند برای قومش عذاب درخواست کرد، من هم از خداوند برای شما عذاب خواهم خواست. قوم هود به او گفتند که خدایان قوم نوح ضعیف بوده‌اند؛ اما خدایان ما همچون خود ما قوی هستند و خدای تو نمی‌تواند به ما آسیبی برساند.<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۴.</ref>

گفته‌اند که حضرت هود(ع) ۷۶۰ سال قومش را هدایت کرد؛ اما آنها همواره او را تکذیب می‌کردند و مورد تمسخر قرار می‌دادند.<ref> قطب راوندی، قصص الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۴.</ref> پس از سرپیچی [[قوم عاد]] و درخواست عذاب الهی،<ref>سوره اعراف، آیه ۷۰.</ref> حضرت هود از عذاب الهی خبر داد.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۱.</ref> به امر خداوند، در [[سرزمین احقاف]] که سرزمین سرسبز و ‌آبادی بود، هفت سال باران نبارید و آنها دچار قحطی شدند.<ref> جزایری، النور المبین، ۱۳۸۱ق، ص۱۳۶.</ref> پس از آن خداوند برای عذاب قوم عاد ابر سیاهی فرستاد. آنان فکر کردند که این ابر مقدمه باران است و خدایان‌شان آن را فرستاده‌اند؛ اما هود به آنان گفت: این عذابی‌است که خداوند برای شما مقرر کرده است.<ref>سوره احقاف، آیه ۲۴.</ref> سپس باد شدید سردی وزید. قدرت آن چنان بود که کافران را مانند تنه‌های نخل از زمین جدا می‌کرد و اجساد آن را به زمین می‌انداخت.<ref>سوره قمر، آیه ۱۸-۲۱.</ref>