پرش به محتوا

فرشته: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ اکتبر ۲۰۲۱
جز
افزایش جزیی
جز (افزایش جزیی)
خط ۴۴: خط ۴۴:
برخی از عالمان دینی با استناد به آیه «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ... وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا؛ به راستی فرزندان آدم را گرامی داشتیم... و آنان را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری دادیم.»<ref>سوره اسرا، آیه۷۰.</ref> فرشتگان را از انسان برتر می‌دانند  برخی دیگر با استناد به ماجرای سجده کردن فرشتگان بر آدم و آموزش آنها توسط حضرت آدم، انسان را برتر از فرشتگان می‌دانند به شرط اینکه استعدادهای خود را به کار گیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref>  
برخی از عالمان دینی با استناد به آیه «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ... وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا؛ به راستی فرزندان آدم را گرامی داشتیم... و آنان را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری دادیم.»<ref>سوره اسرا، آیه۷۰.</ref> فرشتگان را از انسان برتر می‌دانند  برخی دیگر با استناد به ماجرای سجده کردن فرشتگان بر آدم و آموزش آنها توسط حضرت آدم، انسان را برتر از فرشتگان می‌دانند به شرط اینکه استعدادهای خود را به کار گیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref>  


به گفته [[علامه حسن‎‌زاده آملی]]، [[ابن عربی]] از عرفا فرشتگان عالین (مهیمین) را برتر از بنی‌آدم می‌داند چرا که سجده بر حضرت آدم بر آنها واجب نبود.<ref> نگاه کنید به حسن‌زاده آملی، ممد الهمم، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۷-۳۶۹.</ref> و محمد داوود قیصری انسان‌هایی که به مقام [[خلیفة الله|خلیفة‌اللهی]] رسیده‌اند را از فرشتگان عالین هم برتر می‌داند.<ref> حسن‌زاده آملی، ممد الهمم، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۷-۳۶۹.</ref> [[ملاصدرا]] با استناد به آیه ۳۱ [[سوره بقره]] که به آموزش آدم به ملائکه اشاره دارد. معتقد است که آیه مذکور بر برتری آدم بر فرشتگان ساکن زمین و آسمان دلالت دارد نه فرشتگان مهیمین.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۳۷۰.</ref> به گفته [[علامه حلی]] بیشتر مسلمانان [[پیامبران]] را از ملائکه برتر می‌دانند و دلیل آن هم وجود قوه غضب و شهوت در پیامبران است برخلاف فرشتگان.<ref> علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۶۰.</ref>
به گفته [[علامه حسن‎‌زاده آملی]]، [[ابن عربی]] از عرفا فرشتگان عالین (مهیمین) را برتر از بنی‌آدم می‌داند چرا که سجده بر حضرت آدم بر آنها واجب نبود.<ref> نگاه کنید به حسن‌زاده آملی، ممد الهمم، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۷-۳۶۹.</ref> و محمد داوود قیصری انسان‌هایی که به مقام [[خلیفة الله|خلیفة‌اللهی]] رسیده‌اند را از فرشتگان عالین هم برتر می‌داند.<ref> حسن‌زاده آملی، ممد الهمم، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۷-۳۶۹.</ref> [[ملاصدرا]] با استناد به آیه ۳۱ [[سوره بقره]] که به آموزش آدم به ملائکه اشاره دارد. معتقد است که آیه مذکور بر برتری آدم بر فرشتگان ساکن زمین و آسمان دلالت دارد نه فرشتگان مهیمین.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۳۷۰.</ref>  
 
===برتری پیامبران بر ملائکه===
همچنین گفته شده از آیات و روایات برمی‌آید که علم ملائکه، در مواردی بیش از انسان‌های معمولی است؛ ولی در برابر انبیایی همچون آدم که از [[پیامبران اولوالعزم]] هم نیست ظرفیت علمی کمتری دارند، چنانکه بر اساس آيات قرآن، [[آدم]] معلم ملائکه بود و آنها ظرفیت فراگیری همه اسماء الهی را در خود نیافتند.<ref>مطهری‌نیا، «بازنمایی فرشتگان الهی در رسانه(۱) (جبرائیل و میکائیل)».</ref>
بیشتر مسلمانان [[پیامبران]] را از ملائکه برتر می‌دانند و دلیل آن هم وجود قوه غضب و شهوت در پیامبران است برخلاف فرشتگان.<ref> علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۳۶۰؛ ایجی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۲۸۵.</ref> همچنین برای برتری پیامبران بر آنها به آیاتی از قرآن که به سجده فرشتگان بر آدم و تعلیم آنها توسط آدم اشاره دارد نیز استناد شده است.<ref>ایجی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۲۸۳-۲۸۵.</ref>


===تمثل بشری===
===تمثل بشری===
خط ۸۲: خط ۸۲:
*امام خمینی، سید روح‌الله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، تهران، ۱۳۷۸ش.
*امام خمینی، سید روح‌الله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، تهران، ۱۳۷۸ش.
*امام خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۰ش.
*امام خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۰ش.
*ایجی، میرسیدشریف، شرح المواقف، تصحیح بدرالدین نعسانی، الشریف الرضی، افست قم، ۱۳۲۵ق.
*بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
*بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
*جوادی آملی، عبدالله، تحریر تمهید القواعد ابن ترکه، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۲ش.
*جوادی آملی، عبدالله، تحریر تمهید القواعد ابن ترکه، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۲ش.