بینالنهرین: تفاوت میان نسخهها
جز
افزودن منبع به یک مطلب و اصلاح فهرست منابع
جز (ویکی سازی) |
جز (افزودن منبع به یک مطلب و اصلاح فهرست منابع) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==جغرافیای میانرودان== | ==جغرافیای میانرودان== | ||
{{عراق}} | {{عراق}} | ||
از کوههای توروس واقع در [[ترکیه]] امروزی دو رود، سرچشمه میگیرد که پیشتر نامهای دیگری داشتهاند اما امروزه به [[دجله]] و [[فرات]]، مشهور هستند<ref>لسترنج،جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی، ترجمه عرفان محمود، چاپ سوم، فصل دوم، ص۲۷</ref> و در «القرنه» [[عراق]] به هم میرسند<ref>بهمنش، احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ص۳</ref>و از این پس «شط العرب» نامیده میشود. | از کوههای توروس واقع در [[ترکیه]] امروزی دو رود، سرچشمه میگیرد که پیشتر نامهای دیگری داشتهاند اما امروزه به [[دجله]] و [[فرات]]، مشهور هستند<ref>لسترنج،جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی، ترجمه عرفان محمود، چاپ سوم، فصل دوم، ص۲۷</ref> و در «القرنه» [[عراق]] به هم میرسند<ref>بهمنش، احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ص۳</ref>و از این پس «شط العرب» نامیده میشود.<ref>اصفهانی، رحلة ابیطالبخان إلی العراق و اوروبا، ۲۰۰۷م، ص۲۸۳</ref> | ||
شط العرب تا مرز [[ایران]] امتداد مییابد و از این نقطه مرز آبی ایران و عراق میشود تا آن که در [[خرمشهر]]، رود کارون و شط العرب به هم میرسند و اروند رود را تشکیل میدهند. اروندرود به راه خود ادامه میدهد و در جزیره آبادان ایران و فاو عراق، به [[خلیج فارس]] میریزد.<ref>بهمنش، احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ص۳</ref> | |||
برخلاف معنای «بین النهرین» یا میانرودان، این منطقه تنها به خاک میان دو رود اشاره ندارد بلکه به سرزمینی اطلاق میشود که این دو رود در آن جاری هستند و شاخهها و نهرهای گوناگونی از آن انشعاب مییابد و در نهایت به خلیج فارس میرسد. از مشرق به فلات ایران، در مغرب به صحرای [[شام]]، در شمال فلات آناتولی و در جنوب به خلیج فارس، محدود است.<ref>بهمنش، احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ص۵</ref> | برخلاف معنای «بین النهرین» یا میانرودان، این منطقه تنها به خاک میان دو رود اشاره ندارد بلکه به سرزمینی اطلاق میشود که این دو رود در آن جاری هستند و شاخهها و نهرهای گوناگونی از آن انشعاب مییابد و در نهایت به خلیج فارس میرسد. از مشرق به فلات ایران، در مغرب به صحرای [[شام]]، در شمال فلات آناتولی و در جنوب به خلیج فارس، محدود است.<ref>بهمنش، احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ص۵</ref> | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
نام كتاب: | |||
* اصفهانی، ابو طالب بن محمد، رحلة ابیطالبخان الی العراق و اوروبا، بیروت، دار الوراق، ۲۰۰۷م. | |||
* بهمنش احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۶۹ش. | * بهمنش احمد، تاریخ ملل قدیم آسیای غربی، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۶۹ش. | ||
* جعفری، سید حسین محمد، تشیع در مسیر تاریخ، ترجمه محمد تقی آیت اللهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۶ش. | * جعفری، سید حسین محمد، تشیع در مسیر تاریخ، ترجمه محمد تقی آیت اللهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۶ش. |