پرش به محتوا

حبیب‌الله خویی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۴۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اکتبر ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''میرزا حبیب الله خویی'''، [[فقیه]]، ادیب و عالم [[امامیه|امامی]] قرن سیزدهم و چهاردهم و شارح [[نهج البلاغه]].وی از شاگردان میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]] و [[سید حسین کوه کمری|سید حسین کوه کمری]] بود. میرزا حبیب الله، با کتاب [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]، در میان اهل علم معروف شده است.<ref>منبع مقاله: دانشنامۀ جهان اسلام، ج۱۶، صص۵۲۷- ۵۲۸، نوشتة پرویز رستگارجزی.</ref>
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
==تولد==
| عنوان            =میر حبیب الله خویی
| تصویر            =میر حبیب الله خویی.JPG
| اندازه تصویر      =
| نام کامل          =میرحبیب الله بن محمد هاشمي موسوي خويي
| لقب              = أمین الرعایا
| نسب              =
| خویشاوندان سرشناس =
| تاریخ تولد        = ۱۲۶۱ ق
| شهر تولد          = خوی
| کشور تولد        =
| محل تحصیل        = [[ایران]]{{•}} [[نجف]]
| محل زندگی        =
| تاریخ وفات        =۱۳۲۴ ق
| شهر وفات          = تهران
| محل دفن            = حرم [[عبدالعظیم حسنی]]
| استادان          =  [[سید حسین حسینی کوه کمری]] {{•}} [[میرزا حبیب الله رشتی]]  {{•}}[[سید میرزا حسین شیرازی]] {{•}} [[میرزا خلیل تهرانی]]
| شاگردان          =
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          = شرح عوامل {{•}} تعلیقه‌ای بر [[فرائد الاصول]] {{•}} تحفة الصائیمن فی شرح ادعیة الثلاثین {{•}} رسالة فی ردّ الصوفیة {{•}} [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]
| فعالیت‌های علمی    =
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی =
| امضا            =
| وب‌گاه رسمی        =
}}
'''میرزا حبیب الله خویی'''، (۱۲۶۱ ـ ۱۳۲۴ ق) [[فقیه]]، ادیب و عالم [[امامیه|امامی]] قرن سیزدهم و چهاردهم و شارح [[نهج البلاغه]]. وی از شاگردان میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]] و [[سید حسین کوه کمری|سید حسین کوه کمری]] بود. میرزا حبیب الله، با کتاب [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]، در میان اهل علم معروف شده است.<ref>منبع مقاله: دانشنامۀ جهان اسلام، ج۱۶، صص۵۲۷- ۵۲۸، نوشتة پرویز رستگارجزی.</ref>
 
==تولد و درگذشت==
وی به نقل [[ثقة الاسلام تبریزی]]<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> از خود او، در ۱۲۶۵<ref>قس آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲؛ عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> در شهر [[خوی]]<ref>عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> و در خانواده‌ای ثروتمند و محترم<ref>رکـ: حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰.</ref> به دنیا آمد.
وی به نقل [[ثقة الاسلام تبریزی]]<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> از خود او، در ۱۲۶۵<ref>قس آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲؛ عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> در شهر [[خوی]]<ref>عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> و در خانواده‌ای ثروتمند و محترم<ref>رکـ: حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰.</ref> به دنیا آمد.
[[آقا بزرگ طهرانی|آقابزرگ طهرانی]]، <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳، ج۲۳، ص۱۵۷؛ همو، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲. </ref> زرکلی<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و حسینی<ref>حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۴۹.</ref> سال وفات او را ۱۳۲۴ و [[سید محسن امین|امین]]<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۶۱.</ref> و [[علامه امینی|امینی]]<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۶۳.</ref> سال ۱۳۲۶ را عنوان سال درگذشت میرزا حبیب الله ذکر کرده‌اند. او در تهران درگذشت و پیکرش را در حرم [[عبدالعظیم حسنی]] در [[ری]] به خاک سپردند.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳؛ خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۱۰.</ref>


==تحصیلات==
==تحصیلات==
خویی بیست سال داشت که برای تحصیل علوم دینی به [[نجف]] رفت<ref>رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی خویی، ص۸.</ref> و از محضر استادانی چون میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲.</ref> و [[سید حسین کوه کمری|سید حسین کوه کمری]] معروف به سید حسین ترک (متوفی ۱۲۹۹) <ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> بهره‌مند شد. ثقة الاسلام تبریزی<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> همچنین ملاعلی، فرزند حاج میرزا خلیل طهرانی (متوفی ۱۲۹۷)، را در شمار استادان او نام برده است.
خویی بیست سال داشت که برای تحصیل علوم دینی به [[نجف]] رفت<ref>رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی خویی، ص۸.</ref> و از محضر استادانی چون میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]]<ref>آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲.</ref> و [[سید حسین کوه کمری|سید حسین کوه کمری]] معروف به سید حسین ترک (متوفی ۱۲۹۹) <ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> بهره‌مند شد. ثقة الاسلام تبریزی<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> همچنین ملاعلی، فرزند حاج میرزا خلیل طهرانی (متوفی ۱۲۹۷)، را در شمار استادان او نام برده است.
==بازگشت به ایران==
 
میرزا حبیب الله در ۱۲۹۱، پس از حدود پنج سال تحصیل در [[نجف]]، به زادگاهش بازگشت.<ref>رکـ: خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۸.</ref>
میرزا حبیب الله در ۱۲۹۱، پس از حدود پنج سال تحصیل در [[نجف]]، به زادگاهش بازگشت.<ref>رکـ: خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۸.</ref>
==نگارش شرح نهج البلاغه==
==نگارش شرح نهج البلاغه==
به گفتۀ سید عبدالزهراء حسینی، <ref>حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰. </ref> او در پی برخی اختلافات مالی میان پدرش و شخصی دیگر و اظهار رأی به نفع طرف مقابل که موجب رنجش پدرش شد، گوشۀ عزلت گزید و همت خویش را مصروف نوشتن شرحی بر [[نهج البلاغه]] کرد، اما پیش از آن که تألیف خود را به پایان برساند و پس از عرضۀ بخش هایی از آن به [[مظفرالدین شاه]] [[قاجار]] (حکـ: ۱۳۱۳-۱۳۲۴) و صدور فرمان شاه برای چاپ آن، در [[تهران]] در حدود ۱۳۲۵ وفات یافت.<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۳.</ref>
به گفتۀ سید عبدالزهراء حسینی، <ref>حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰. </ref> او در پی برخی اختلافات مالی میان پدرش و شخصی دیگر و اظهار رأی به نفع طرف مقابل که موجب رنجش پدرش شد، گوشۀ عزلت گزید و همت خویش را مصروف نوشتن شرحی بر [[نهج البلاغه]] کرد، اما پیش از آن که تألیف خود را به پایان برساند و پس از عرضۀ بخش هایی از آن به [[مظفرالدین شاه]] [[قاجار]] (حکـ: ۱۳۱۳-۱۳۲۴) و صدور فرمان شاه برای چاپ آن، در [[تهران]] در حدود ۱۳۲۵ وفات یافت.<ref>ثقة الاسلام تبریزی، مرآة الکتب، ج۱، ص۴۸۳.</ref> [[حسن زاده آملی]] از [[خطبه]] ۲۲۹ تا پايان‌ نامه‌ها و [[محمد باقر کوه کمره ای|شيخ محمد باقر کمره‌اي]] کلمات قصار را شرح کرده‌اند.<ref>[http://dorenajaf.valiasr-aj.com/include/VIEW.php?bankname=LIST&code=1177&RADIF=17#bookmark1 شرح ميرزا حبيب الله خويي]</ref> <ref>[http://www.hadith.net/n340-e7038.html روش‌شناسي «منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة»]</ref>
 
حاج میرزا حبیب الله خویی با شرح [[نهج البلاغه]]، معروف به [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]، در میان اهل علم نام بردار است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۶۶.</ref> گفتنی است که شرح [[قطب الدین راوندی]] (متوفی ۵۷۳) بر [[نهج البلاغه]] نیز به همین نام است.
حاج میرزا حبیب الله خویی با شرح [[نهج البلاغه]]، معروف به [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]، در میان اهل علم نام بردار است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۶۶.</ref> گفتنی است که شرح [[قطب الدین راوندی]] (متوفی ۵۷۳) بر [[نهج البلاغه]] نیز به همین نام است.
===ویژگی‌های کتاب===
===ویژگی‌های کتاب===
شرح خویی که از گسترده‌ترین شروح نهج البلاغه در بین [[شیعه اثناعشری|شیعه امامیه]] به شمار می‌رود، نشان دهندۀ تتبع مؤلف در آثار پیشینیان و متأخران و چیره دستی او در دانش‌های گوناگون و معارف الهی است.<ref>رکـ: بروجردی و صدرایی خویی، «‌شرح‌های نهج البلاغه »، صص۱۳۷- ۱۳۸؛ خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۷.</ref>
شرح خویی که از گسترده‌ترین شروح نهج البلاغه در بین [[شیعه اثناعشری|شیعه امامیه]] به شمار می‌رود، نشان دهندۀ تتبع مؤلف در آثار پیشینیان و متأخران و چیره دستی او در دانش‌های گوناگون و معارف الهی است.<ref>رکـ: بروجردی و صدرایی خویی، «‌شرح‌های نهج البلاغه »، صص۱۳۷- ۱۳۸؛ خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۷.</ref>
خط ۳۳: خط ۶۶:
===نسخه‌های کتاب===
===نسخه‌های کتاب===
نسخه‌های به خط مؤلفِ این شرح در شش جلد در کتابخانۀ آیت الله [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|مرعشی نجفی]] نگهداری می‌شود.<ref>رکـ: حسینی اشکوری، فهرست نسخه‌های خطی، ج۱، ص۲۹۹.</ref> و در چهارده مجلد در [[تهران]] و [[قم]] به تصحیح [[سید ابراهیم میانجی]] به چاپ رسیده است. شرح ناتمام میرزا حبیب الله خویی را ابتدا [[محمد باقر کمره ای|محمدباقر کمره ای]] و پس از او [[حسن حسن زاده آملی|حسن حسن زاده آملی]] تکمیل کردند. چاپ دیگری از این کتاب نیز در بیروت (۱۳۷۸ش/۲۰۰۸م) صورت گرفته است.
نسخه‌های به خط مؤلفِ این شرح در شش جلد در کتابخانۀ آیت الله [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|مرعشی نجفی]] نگهداری می‌شود.<ref>رکـ: حسینی اشکوری، فهرست نسخه‌های خطی، ج۱، ص۲۹۹.</ref> و در چهارده مجلد در [[تهران]] و [[قم]] به تصحیح [[سید ابراهیم میانجی]] به چاپ رسیده است. شرح ناتمام میرزا حبیب الله خویی را ابتدا [[محمد باقر کمره ای|محمدباقر کمره ای]] و پس از او [[حسن حسن زاده آملی|حسن حسن زاده آملی]] تکمیل کردند. چاپ دیگری از این کتاب نیز در بیروت (۱۳۷۸ش/۲۰۰۸م) صورت گرفته است.
==آثار دیگر==
==آثار دیگر==
حاج میرزا حبیب الله خویی آثار دیگری نیز دارد که برخی از آنها عبارتند از:
حاج میرزا حبیب الله خویی آثار دیگری نیز دارد که برخی از آنها عبارتند از:
خط ۴۴: خط ۷۸:
# او همچنین رساله‌های متعددی در موضوعات [[فقه|فقهی]] و [[اصول فقه|اصولی]] به نگارش درآورده است.<ref>خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۹.</ref>
# او همچنین رساله‌های متعددی در موضوعات [[فقه|فقهی]] و [[اصول فقه|اصولی]] به نگارش درآورده است.<ref>خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۹.</ref>


==درگذشت==
==دیدگاه==
[[آقا بزرگ طهرانی|آقابزرگ طهرانی]]، <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳، ج۲۳، ص۱۵۷؛ همو، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲. </ref> زرکلی<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و حسینی<ref>حسینی، مصادر نهج البلاغة و اسانیده، ج۱، ص۲۴۹.</ref> سال وفات او را ۱۳۲۴ و [[سید محسن امین|امین]]<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۶۱.</ref> و [[علامه امینی|امینی]]<ref>امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۶۳.</ref> سال ۱۳۲۶ را عنوان سال درگذشت میرزا حبیب الله ذکر کرده‌اند.
* در مسائل نجوم و افلاک، آسمان و زمین به نظریۀ هیئت بطلیموسی معتقد بود.
 
* وی با اینکه عارفی بود که [[خطبه اشباح]] را مفصل شرح کرده است. [[صوفیه]] را ردّ می‌کرد.
پیکر او را در حرم حضرت [[عبدالعظیم حسنی]] در [[ری]] به خاک سپردند.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳؛ خویی، ج۱، همان مقدمه، ص۱۰.</ref>


==پانویس==
==پانویس==