پرش به محتوا

صالح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۴: خط ۴:
  | تصویر = Grave of HUD & SALEH .jpg  
  | تصویر = Grave of HUD & SALEH .jpg  
  | عرض تصویر =  
  | عرض تصویر =  
  | زیرنویس = تصویر مرقد [[هود]] و صالح پیامبر در وادی السلام نجف
  | زیرنویس = مرقد [[هود]] و صالح پیامبر در [[وادی السلام نجف]]
  | نام در قرآن = صالح
  | نام در قرآن = صالح
  | نام در کتاب مقدس =
  | نام در کتاب مقدس =
  | محل تولد =  
  | محل تولد =  
  | محل زندگی = مدین؛ ایکه
  | محل زندگی = مدین؛ ایکه
  | آرامگاه = قبرستان [[وادی السلام]] [[نجف]]
  | آرامگاه = [[قبرستان وادی السلام]] [[نجف]]
  | نام قوم = قوم ثمود
  | نام قوم = [[قوم ثمود]]
  | پیش از=  
  | پیش از=  
  | پس از =  
  | پس از =  
  | نام کتاب =
  | نام کتاب =
  | خیشاوندان مهم =  
  | خیشاوندان مهم = [[نوح (پیامبر)|نوح]]
  | معجزات =
  | معجزات =[[ناقه صالح]]
  | پیامبران هم‌عصر =
  | پیامبران هم‌عصر =
  | پیروان =
  | پیروان =
خط ۲۲: خط ۲۲:
  | دوره زمانی =
  | دوره زمانی =
  | تکرار نام در قرآن = ۹ مرتبه
  | تکرار نام در قرآن = ۹ مرتبه
  | حوادث مهم=کشتن [[ناقه صالح]]
  | حوادث مهم=کشتن ناقه صالح
}}
}}
'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]] و پیامبر [[قوم ثمود]] بود. قرآن از او پس از نوح و [[هود (پیامبر)|هود]] یاد می‌کند. صالح سومین پیغمبر عربی است که در سوره‌های مختلف قرآن از او یاد شده است اما در [[تورات]]، نامی از او به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] است. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود ۱۶ سالگی به [[نبوت|پیامبری]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگی قومش را به [[توحید]] دعوت کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند و [[ناقه صالح|ناقه او]] (شتری که صالح به عنوان [[معجزه]] از دل کوه بیرون آورده بود) را کشتند.
'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]] و پیامبر [[قوم ثمود]] بود. قرآن از او پس از نوح و [[هود (پیامبر)|هود]] یاد می‌کند. صالح سومین پیغمبر عربی است که در سوره‌های مختلف قرآن از او یاد شده است اما در [[تورات]]، نامی از او به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] است. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود ۱۶ سالگی به [[نبوت|پیامبری]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگی قومش را به [[توحید]] دعوت کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند و [[ناقه صالح|ناقه او]] (شتری که صالح به عنوان [[معجزه]] از دل کوه بیرون آورده بود) را کشتند.
خط ۳۴: خط ۳۴:


==قوم ثمود و رسالت صالح==
==قوم ثمود و رسالت صالح==
صالح، در حدود ۱۶  سالگی به [[نبوت|پیامبری]] مبعوث شد. نقل شده است، تا سن ۱۲۰ سالگی قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نمی‌کنند. صالح به آنها می‌گوید من یک درخواست از خدایان شما می‌کنم و شما هم یک درخواست از خدای من داشته باشید تا حق روشن شود.<ref> جزائری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref>  
صالح، در حدود ۱۶  سالگی به [[نبوت|پیامبری]] مبعوث شد. نقل شده است، تا سن ۱۲۰ سالگی قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نمی‌کنند. صالح به آنها می‌گوید من یک درخواست از خدایان شما می‌کنم و شما هم یک درخواست از خدای من داشته باشید تا حق روشن شود.<ref> جزائری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref> صالح درخواستش را از [[بت|بت‌ها]] مطرح می‌کند ولی پاسخی نمی‌گیرد و در مقابل، بت‌‌پرستان به صالح می‌گویند از خدایت درخواست کن شتری را از دل کوه بیرون آورد که این اتفاق می‌افتد. قرآن، صالح را پیامبر قوم ثمود معرفی می‌کند که به دلیل پیروی نکردن از او عذاب شدند.<ref>سوره هود، آیه ۶۱ و ۶۷.</ref> صالح [[قوم ثمود]] پس از [[قوم عاد]] و از عرب‌های [[یمن]] بودند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۸۱.</ref> به نقل برخی تفاسیر، قوم ثمود، حدود هفتاد بت برای ‌پرستش ساخته بودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۹۳؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۳.</ref>  
 
صالح درخواستش را از [[بت|بت‌ها]] مطرح می‌کند ولی پاسخی نمی‌گیرد و در مقابل، بت‌ پرستان به صالح می‌گویند از خدایت بخواه شتری را از دل کوه بیرون آورد که این اتفاق می‌افتد. بعدها این شتر معروف به [[ناقه صالح]] می‌شود. [[قوم ثمود]] بعد از [[قوم عاد]] و از عرب‌های [[یمن]] بودند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۸۱.</ref> به نقل برخی تفاسیر، قوم ثمود، حدود هفتاد بت برای ‌پرستش ساخته بودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۹۳؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۳.</ref>  


==ناقه صالح==
==ناقه صالح==
{{نوشتار اصلی|ناقه صالح}}
{{نوشتار اصلی|ناقه صالح}}
این شتر معجزه‌ای بود که خداوند به خواست صالح از دل کوه بیرون آورد. قرآن نقل می‌کند که صالح به قومش تذکر داد که آن شتر را نکشند؛ اما با وجود این تذکر، آنها شتر را کشته و خداوند قوم ثمود را به دلیل نافرمانی عذاب کرد.<ref>جزائری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref> قرآن راجع به قوم ثمود می‌گوید، ما به سوی قوم ثمود صالح را فرستادیم؛ اما آنها صالح را همراهی نکردند و دچار عذاب شدند.<ref>سوره هود، آیه ۶۱ و ۶۷.</ref>
شتری که به عنوان [[معجزه]] حضرت صالخ از دل کوه بیرون آمد. بنا بر آیات قرآن، صالح از قومش خواسته بود که شتر را نکشند؛ اما آنها شتر را کشتند و خداوند قوم ثمود را به دلیل نافرمانی عذاب کرد.<ref>جزائری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref> بنا بر آیات قرآن، خداوند آب آن منطقه را تقسیم کرد، یک روز برای نوشیدن شتر و روز دیگر برای مردم<ref>سوره قمر، آیه ۲۸.</ref> ناقه در روز خود برای نوشیدن آب می‌آمد و در پایان روز می‌رفت، و قوم در روزی که آب سهم ناقه بود، از شیر او استفاده می‌کردند.<ref>طوسی، التبیان، ج۹، ص۴۵۴.</ref>  
 
به گفته قرآن، خداوند آب آن منطقه را تقسیم کرد، یک روز برای نوشیدن شتر و روز دیگر برای مردم<ref>سوره قمر، آیه ۲۸.</ref> ناقه در روز خود برای نوشیدن آب می‌آمد و در پایان روز می‌رفت، و قوم در روزی که آب سهم ناقه بود، از شیر او استفاده می‌کردند.<ref>طوسی، التبیان، ج۹، ص۴۵۴.</ref>


==پانویس==
==پانویس==