ریاضت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح لینک سبز
جز (اضافه کردن پیوند به بیرون) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح لینک سبز) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''ریاضَت''' یا '''ریاضَتِ نَفس''' تحمل سختی‌ها، ترک غرایز و انجام [[عبادات]] برای پاک کردن [[روح]] است که در برخی متون عرفانی، [[جهاد اکبر]] معرفی شده و [[اسلام]] به آن توصیه کرده است. کم‌خوری، [[شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت‌گزیدن از ارکان ریاضت دانسته می‌شود. | '''ریاضَت''' یا '''ریاضَتِ نَفس''' تحمل سختی‌ها، ترک غرایز و انجام [[عبادت|عبادات]] برای پاک کردن [[روح]] است که در برخی متون عرفانی، [[جهاد نفس|جهاد اکبر]] معرفی شده و [[اسلام]] به آن توصیه کرده است. کم‌خوری، [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت‌گزیدن از ارکان ریاضت دانسته می‌شود. | ||
بخشش، [[شجاعت]]، [[غیرت]] و خضوع در برابر حق از نتایج ریاضت شمرده شده است. در اسلام از شیوه‌های نامشروع ریاضت مانند [[رهبانیت|رَهبانیت]] نهی شده و [[ملاصدرا]]، شروع ریاضت پیش از کامل کردن معرفت و عمل کامل به عبادات شرعی را گمراه‌کننده دانسته است. | بخشش، [[شجاعت]]، [[غیرت]] و خضوع در برابر حق از نتایج ریاضت شمرده شده است. در اسلام از شیوه‌های نامشروع ریاضت مانند [[رهبانیت|رَهبانیت]] نهی شده و [[ملاصدرا]]، شروع ریاضت پیش از کامل کردن معرفت و عمل کامل به عبادات شرعی را گمراه‌کننده دانسته است. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
ریاضت یا ریاضت نفس، به معنای تحمل سختی‌ها، ترک [[غریزه|غرایز]] و انجام [[عبادت|عبادات]] برای [[تزکیه]] و پاک کردن روح است<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۶۷.</ref> که در آیات [[قرآن کریم]] و [[روایات]] معصومان به آن سفارش شده است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۲۱۳.</ref> | ریاضت یا ریاضت نفس، به معنای تحمل سختی‌ها، ترک [[غریزه|غرایز]] و انجام [[عبادت|عبادات]] برای [[تزکیه]] و پاک کردن روح است<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۶۷.</ref> که در آیات [[قرآن|قرآن کریم]] و [[حدیث|روایات]] معصومان به آن سفارش شده است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۲۱۳.</ref> | ||
ریاضت، در آثار عرفانی، به معانی گوناگون آمده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: خاتمی، آینه مکارم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۱۴۰؛ گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ۱۳۸۰ش، ج۶، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref> از جمله تمرین دادن نفس برای آنکه گفتار و کردار و نیت خود را برای [[خدا]] خالص کند.<ref>القاسانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref> ریاضت همچنین [[جهاد اکبر]] دانسته شده، و ارکان آن، کم‌خوری، [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت معرفی شده است.<ref>موسوی تبریزی، مقدمه‌ای بر عرفان عملی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۷.</ref> | ریاضت، در آثار عرفانی، به معانی گوناگون آمده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: خاتمی، آینه مکارم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۱۴۰؛ گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ۱۳۸۰ش، ج۶، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref> از جمله تمرین دادن نفس برای آنکه گفتار و کردار و نیت خود را برای [[خدا]] خالص کند.<ref>القاسانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref> ریاضت همچنین [[جهاد اکبر]] دانسته شده، و ارکان آن، کم‌خوری، [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت معرفی شده است.<ref>موسوی تبریزی، مقدمه‌ای بر عرفان عملی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۷.</ref> | ||