پرش به محتوا

ریاضت: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ اکتبر ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Esmail
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اخلاق-عمودی}}
{{اخلاق-عمودی}}
'''ریاضَت''' یا '''ریاضَتِ نَفس''' که در برخی متون عرفانی، [[جهاد اکبر]] دانسته شده، به معنای ترک غرایز و همچنین انجام عبادات برای پاک کردن روح است و در اسلام توصیه شده است. کم‌خوری، [[شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت‌گزیدن، از ارکان آن دانسته می‌شود.  
'''ریاضَت''' یا '''ریاضَتِ نَفس''' تحمل سختی‌ها، ترک غرایز و انجام [[عبادات]] برای پاک کردن [[روح]] است که در برخی متون عرفانی، [[جهاد اکبر]] معرفی شده و در اسلام به آن توصیه شده است. کم‌خوری، [[شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت‌گزیدن از ارکان ریاضت دانسته می‌شود.  


برخی از نتایج ریاضت که در آثار اخلاقی به آنها اشاره شده، عبارتند از بخشش، [[شجاعت]]، [[غیرت]] و خضوع در برابر حق. با این حال، شیوه‌های نامشروع ریاضت از جمله [[رهبانیت|رَهبانیت]]، در اسلام نهی شده و [[ملاصدرا]]، شروع ریاضت پیش از کامل کردن معرفت و عمل کامل به [[عبادت|عبادات]] شرعی را گمراه‌کننده دانسته است.
بخشش، [[شجاعت]]، [[غیرت]] و خضوع در برابر حق از نتایج ریاضت شمرده شده است. در اسلام از شیوه‌های نامشروع ریاضت مانند [[رهبانیت|رَهبانیت]] نهی شده و [[ملاصدرا]]، شروع ریاضت پیش از کامل کردن معرفت و عمل کامل به عبادات شرعی را گمراه‌کننده دانسته است.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
ریاضت، یا ریاضت نفس، به معنای تحمل سختی‌ها، ترک [[غریزه|غرایز]] و انجام [[عبادت|عبادات]] برای [[تزکیه]] و پاک کردن روح،<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۶۷.</ref> در آیات [[قرآن کریم]] و [[روایات]] معصومان، سفارش شده است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۲۱۳.</ref>  
ریاضت یا ریاضت نفس، به معنای تحمل سختی‌ها، ترک [[غریزه|غرایز]] و انجام [[عبادت|عبادات]] برای [[تزکیه]] و پاک کردن روح است<ref>فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۶۷.</ref> که در آیات [[قرآن کریم]] و [[روایات]] معصومان به آن سفارش شده است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۲۱۳.</ref>  


ریاضت، در آثار عرفانی، به معانی گوناگون آمده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: خاتمی، آینه مکارم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۱۴۰؛ گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ۱۳۸۰ش، ج۶، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref> از جمله تمرین دادن نفس برای آنکه گفتار و کردار و نیت خود را برای [[خدا]] خالص کند.<ref>القاسانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref> ریاضت همچنین [[جهاد اکبر]] دانسته شده، و ارکان آن، کم‌خوری، [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت معرفی شده است.<ref>موسوی تبریزی، مقدمه‌ای بر عرفان عملی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۷.</ref>
ریاضت، در آثار عرفانی، به معانی گوناگون آمده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: خاتمی، آینه مکارم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۱۴۰؛ گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ۱۳۸۰ش، ج۶، ص۱۴۲-۱۴۳.</ref> از جمله تمرین دادن نفس برای آنکه گفتار و کردار و نیت خود را برای [[خدا]] خالص کند.<ref>القاسانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref> ریاضت همچنین [[جهاد اکبر]] دانسته شده، و ارکان آن، کم‌خوری، [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، کم‌گویی و خلوت معرفی شده است.<ref>موسوی تبریزی، مقدمه‌ای بر عرفان عملی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۷.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۷۸۸

ویرایش