پرش به محتوا

پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ دسامبر ۲۰۲۱
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
جز (ویکی سازی)
خط ۱۳: خط ۱۳:
پیامبر یا نبی کسی است که بدون واسطه بشر از جانب [[خدا]] خبر می‌دهد<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۳۷۵.</ref> و واسطه بین خدا و مخلوقات است و مخلوقات را به سوی خدا دعوت می‌کند.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱۲، ص۵۵.</ref>  
پیامبر یا نبی کسی است که بدون واسطه بشر از جانب [[خدا]] خبر می‌دهد<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۳۷۵.</ref> و واسطه بین خدا و مخلوقات است و مخلوقات را به سوی خدا دعوت می‌کند.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱۲، ص۵۵.</ref>  


دریافت [[وحی]]، [[علم غیب]]،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۵۹.</ref> و [[عصمت]]<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> و [[مستجاب الدعوه]] بودن<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۱۱۶.</ref> از ویژگی‌های پیامبران است. بیشتر [[کلام اسلامی|متکلمان اسلامی]] بر این باورند که پیامبران در همه امور و مراحل زندگی از [[گناه]] و خطا معصوم‌اند؛<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> از این‌رو مواردی را که در [[قرآن]] از [[استغفار]] پیامبران و بخشایش [[خدا|خداوند]] سخن به میان آمده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره قصص، آیه ۱۶؛ سوره انبیاء، آیه۸۷؛ سوره طه، آیه۱۲۱.</ref> مانند کشتن مرد مصری توسط [[حضرت موسی(ع)]]،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳.</ref> رها کردن [[نبوت|رسالت]] توسط [[یونس (پیامبر)|حضرت یونس(ع)]]<ref> طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵. </ref> و خوردن [[شجره ممنوعه|میوه ممنوعه]] توسط [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]]<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۳.</ref> به [[ترک اولی]] تفسیر کرده‌اند. در مقابل برخی [[کلام اسلامی|متکلمان]]، [[عصمت پیامبران]] را فقط در امور مربوط به نبوت لازم می‌دانند و در امور جاری زندگی قائل به [[سهو النبی]] هستند.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۶۰.</ref>
دریافت [[وحی]]، [[علم غیب]]،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۵۹.</ref> و [[عصمت]]<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> و [[مستجاب الدعوه]] بودن<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۱۱۶.</ref> از ویژگی‌های پیامبران است. بیشتر [[کلام اسلامی|متکلمان اسلامی]] بر این باورند که پیامبران در همه امور و مراحل زندگی از [[گناه]] و خطا معصوم‌اند؛<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> از این‌رو مواردی را که در [[قرآن]] از [[استغفار]] پیامبران و بخشایش [[خدا|خداوند]] سخن به میان آمده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره قصص، آیه ۱۶؛ سوره انبیاء، آیه۸۷؛ سوره طه، آیه۱۲۱.</ref> مانند کشتن مرد مصری توسط [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی(ع)]]،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳.</ref> رها کردن [[نبوت|رسالت]] توسط [[یونس (پیامبر)|حضرت یونس(ع)]]<ref> طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵. </ref> و خوردن [[شجره ممنوعه|میوه ممنوعه]] توسط [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]]<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۳.</ref> به [[ترک اولی]] تفسیر کرده‌اند. در مقابل برخی [[کلام اسلامی|متکلمان]]، [[عصمت پیامبران]] را فقط در امور مربوط به نبوت لازم می‌دانند و در امور جاری زندگی قائل به [[سهو النبی]] هستند.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۶۰.</ref>


==تعداد  و نام‌ها==
==تعداد  و نام‌ها==
confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹

ویرایش