پرش به محتوا

محمد بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۷
منبع یابی؛ اصلاح پاورقی و منابع
imported>M.r.seifi
(منبع یابی؛ اصلاح پاورقی و منابع)
خط ۳۱: خط ۳۱:


== تولد، نسب و کنیه==
== تولد، نسب و کنیه==
محمد بن ابی بکر در [[ذی قعده]] سال [[حجة الوداع]] به دنیا آمد.<ref>تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۸؛ شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶.</ref> وی در [[ذی الحلیفه]] (در فاصله هشت کیلومتری جنوب غربی [[مسجدالنبی]] در مسیر [[مکه]]) در هنگام سفر پیامبر(ص) به [[حج]]، به دنیا آمده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۶۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۳۸.</ref>
محمد بن ابی بکر در [[ذی قعده]] سال [[حجة الوداع]] به دنیا آمد.<ref>تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۸؛ شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶.</ref> وی در [[ذی الحلیفه]] (در فاصله هشت کیلومتری جنوب غربی [[مسجدالنبی]] در مسیر [[مکه]]) در هنگام سفر پیامبر(ص) به [[حج]]، به دنیا آمده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۶۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۳۸.</ref>


کنیه او ابوالقاسم بود و بر این اساس او هم‌نام و هم‌کنیه [[پیامبر(ص)]] است.
کنیه او ابوالقاسم بود و بر این اساس او هم‌نام و هم‌کنیه [[پیامبر(ص)]] است.


پدر او، [[ابوبکر]]، نخستین [[خلیفه]] مسلمانان بود. هنگامی که محمد دو سال و چند ماه بیشتر نداشت، پدرش درگذشت. مادرش [[اسماء بنت عمیس]] از زنان بزرگ صدر اسلام است. وی ابتدا همسر [[جعفر بن ابی طالب]] بود، ولی پس از [[شهادت]] جعفر، با ابوبکر ازدواج کرد و ثمره این ازدواج محمد بود.<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۳۱ و ج۴، ص۸۸؛ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۳۸.</ref>
پدر او، [[ابوبکر]]، نخستین [[خلیفه]] مسلمانان بود. هنگامی که محمد دو سال و چند ماه بیشتر نداشت، پدرش درگذشت. مادرش [[اسماء بنت عمیس]] از زنان بزرگ صدر اسلام است. وی ابتدا همسر [[جعفر بن ابی طالب]] بود، ولی پس از [[شهادت]] جعفر، با ابوبکر ازدواج کرد و ثمره این ازدواج محمد بود.<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۳۱ و ج۴، ص۸۸؛ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۳۸.</ref>


==پرورش در خانه امام علی==
==پرورش در خانه امام علی==
خط ۵۳: خط ۵۳:
|آدرس=[[نهج البلاغه]]، نامه ۳۵
|آدرس=[[نهج البلاغه]]، نامه ۳۵
}}
}}
پس از فوت ابوبکر، اسماء به ازدواج حضرت علی درآمد و بدین ترتیب محمد بن ابی بکر به خانه امام علی راه یافت.<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۳۱ و ج۴، ص۸۸؛ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۳۸.</ref>
پس از فوت ابوبکر، اسماء به ازدواج حضرت علی درآمد و بدین ترتیب محمد بن ابی بکر به خانه امام علی راه یافت.<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۷؛ طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۳۱ و ج۴، ص۸۸؛ابن اثیر، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۳۸.</ref>


او تحت تربیت و پرورش ایشان قرار گرفت و از نزدیک با شیوه زندگی و سیره آن حضرت آشنا شد، و این امر باعث شد که علاقه وافری به ایشان پیدا کند. حضرت علی(ع) نیز متقابلاً محمد را دوست داشت و او را «فرزند خود از صُلب ابوبکر» می‌خواند.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۵۸.</ref>در [[نهج البلاغه]] نیز به نقل از آن حضرت آمده است:
او تحت تربیت و پرورش ایشان قرار گرفت و از نزدیک با شیوه زندگی و سیره آن حضرت آشنا شد، و این امر باعث شد که علاقه وافری به ایشان پیدا کند. حضرت علی(ع) نیز متقابلاً محمد را دوست داشت و او را «فرزند خود از صُلب ابوبکر» می‌خواند.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۵۸.</ref>در [[نهج البلاغه]] نیز به نقل از آن حضرت آمده است:
خط ۹۲: خط ۹۲:
====در جنگ صفین====
====در جنگ صفین====
{{اصلی|جنگ صفین}}
{{اصلی|جنگ صفین}}
هرچند محمد قبل از شروع [[جنگ صفین]]، از سوی امام علی(ع) به فرمانداری مصر منصوب شده بود، ولی شواهد دال بر این است که محمد بن ابی‌بکر در این جنگ در سپاه امام‌، علیه معاویه جنگید.<ref>حمد بن علی کنانی، الاصابة فی تمییز الصحابه، ج ۶، ص۱۵۲؛ قرطبی، الاستیعاب، ج ۳، ص۴۲۲</ref> در روایتی از [[امام صادق(ع)]] نیز آمده است که در جنگ صفین، پنج نفر از [[قریش]] همراه امیرالمؤمنین علی(ع) بودند که محمد بن ابی بکر یکی از آنها بود.<ref>کشی، رجال کشی، ج۱، ص۲۸۱؛ تستری، قاموس الرجال، ج۹، ص۱۸؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۵۷ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۳۰.</ref>
هرچند محمد قبل از شروع [[جنگ صفین]]، از سوی امام علی(ع) به فرمانداری مصر منصوب شده بود، ولی شواهد دال بر این است که محمد بن ابی‌بکر در این جنگ در سپاه امام‌، علیه معاویه جنگید.<ref>حمد بن علی کنانی، الاصابة فی تمییز الصحابه، ج ۶، ص۱۵۲.</ref> در روایتی از [[امام صادق(ع)]] نیز آمده است که در جنگ صفین، پنج نفر از [[قریش]] همراه امیرالمؤمنین علی(ع) بودند که محمد بن ابی بکر یکی از آنها بود.<ref>کشی، رجال کشی، ج۱، ص۲۸۱؛ تستری، قاموس الرجال، ج۹، ص۱۸؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۵۷ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۳۰.</ref>


محمد در جریان جنگ همراه [[حسنین]] (علیهماالسلام) در رکاب امام علی قرار داشت و آن حضرت وی را فرمانده پیاده نظام، و به نقلی، فرمانده میسره سپاه خویش قرار داده بود.<ref>عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰</ref> یکی از شعرهایی که سپاه امام علی علیه [[شام|شامیان]] می‌سرودند این بود که: «هان پاک، پسر پاک، محمد بن ابی‌بکر همراه ماست»<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۹۳؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۱۱۲.</ref>.
محمد در جریان جنگ همراه [[حسنین]] (علیهماالسلام) در رکاب امام علی قرار داشت و آن حضرت وی را فرمانده پیاده نظام، و به نقلی، فرمانده میسره سپاه خویش قرار داده بود.<ref>عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰</ref> یکی از شعرهایی که سپاه امام علی علیه [[شام|شامیان]] می‌سرودند این بود که: «هان پاک، پسر پاک، محمد بن ابی‌بکر همراه ماست»<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۹۳؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۱۱۲.</ref>.
خط ۱۱۴: خط ۱۱۴:
|آدرس=مفید، الامالی، مجلس ۳۱، حدیث۳، صص۲۶۰-۲۶۹
|آدرس=مفید، الامالی، مجلس ۳۱، حدیث۳، صص۲۶۰-۲۶۹
}}
}}
امام علی(ع) در اول [[رمضان‌]] سال ۳۶ هجری محمد بن ابی بکر را به فرمانداری مصر منصوب کرد.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۹۵ق، ج ۱، ص۲۲۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۵۵۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج ۲، ص۳۹۳.</ref> بیشتر منابع بر این عقیده‌اند که محمد، قبل از [[مالک اشتر]] برای فرمانداری مصر فرستاده شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص۶۱۴؛ مقریزی، الخطط المقریزیه، ج ۱، ص۸۲۸</ref> با توجه به دلایل و شواهد موجود، حکومت مصر در ابتدای [[خلافت]] امام علی، به [[قیس بن سعد بن عباده]] و پس از وی به محمد بن ابی بکر رسید و هنگامی که اداره اوضاع مصر بر محمد مشکل شد‌، امام تصمیم گرفت مالک اشتر را بر مصر بگمارد.<ref>حسینی، سید حسن، نگاهی به زندگی و شخصیت محمد بن ابی بکر، مجله مشکو‌ة، ش۸۳، ص۶۸</ref>
امام علی(ع) در اول [[رمضان‌]] سال ۳۶ هجری محمد بن ابی بکر را به فرمانداری مصر منصوب کرد.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۹۵ق، ج ۱، ص۲۲۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۵۵۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۹۳.</ref> بیشتر منابع بر این عقیده‌اند که محمد، قبل از [[مالک اشتر]] برای فرمانداری مصر فرستاده شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص۶۱۴؛ مقریزی، الخطط المقریزیه، ج ۱، ص۸۲۸</ref> با توجه به دلایل و شواهد موجود، حکومت مصر در ابتدای [[خلافت]] امام علی، به [[قیس بن سعد بن عباده]] و پس از وی به محمد بن ابی بکر رسید و هنگامی که اداره اوضاع مصر بر محمد مشکل شد‌، امام تصمیم گرفت مالک اشتر را بر مصر بگمارد.<ref>حسینی، سید حسن، نگاهی به زندگی و شخصیت محمد بن ابی بکر، مجله مشکو‌ة، ش۸۳، ص۶۸</ref>


*'''چالش در ساماندهی اوضاع مصر'''
*'''چالش در ساماندهی اوضاع مصر'''
خط ۱۳۰: خط ۱۳۰:


== شهادت و آرامگاه==
== شهادت و آرامگاه==
در خصوص چگونگی شهادت محمد بن ابی بکر چند دیدگاه وجود دارد. بیشتر منابع بر این عقیده‌اند که پس از شکست سپاه محمد در مقابل شامیان، اطرافیانش او را تنها گذاشته، متواری شدند و محمد به تنهایی به خرابه‌ای پناه برد و در آنجا توسط معاویة بن حدیج (از سران عزلت نشینان) به شهادت رسید و در دل الاغ مرده‌ای قرار داده و سوزانده شد.<ref>قرطبی، الاستیعاب، ج ۳، ص۴۲۳؛ ابن جوزی، المنتظم، ج ۳، ص۱۳۱۸؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج ۲، ص۴۰۳؛ ابن شبه، تاریخ مدینة المنوره، ج ۴، ص۱۲۸۵</ref> برخی گفته‌اند او پس از متواری شدن اطرافیانش، در خانه جبلة بن مسروق یا زنی از بنی غافق پنهان شد و پس از آن در جنگ با معاویة بن حدیج و در میدان جنگ به شهادت رسید.<ref> طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج ۴، ص۸۰؛ عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص۶۳۴.</ref> نیز نقل شده که عمرو عاص وی را اسیر کرد و سپس به شهادت رساند.<ref>قرطبی، الاستیعاب، ج ۳، ص۴۲۳؛ عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰.</ref>
در خصوص چگونگی شهادت محمد بن ابی بکر چند دیدگاه وجود دارد. بیشتر منابع بر این عقیده‌اند که پس از شکست سپاه محمد در مقابل شامیان، اطرافیانش او را تنها گذاشته، متواری شدند و محمد به تنهایی به خرابه‌ای پناه برد و در آنجا توسط معاویة بن حدیج (از سران عزلت نشینان) به شهادت رسید و در دل الاغ مرده‌ای قرار داده و سوزانده شد.<ref>ابن جوزی، المنتظم، ج ۳، ص۱۳۱۸؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۰۳؛ ابن شبه، تاریخ مدینة المنوره، ج ۴، ص۱۲۸۵</ref> برخی گفته‌اند او پس از متواری شدن اطرافیانش، در خانه جبلة بن مسروق یا زنی از بنی غافق پنهان شد و پس از آن در جنگ با معاویة بن حدیج و در میدان جنگ به شهادت رسید.<ref> طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج ۴، ص۸۰؛ عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص۶۳۴.</ref> نیز نقل شده که عمرو عاص وی را اسیر کرد و سپس به شهادت رساند.<ref>عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج ۹، ص۷۰.</ref>


تاریخ شهادت محمد بن ابی بکر را ماه صفر سال [[سال ۳۸ هجری قمری|۳۸]] هجری دانسته‌اند.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۸۵؛ دمیری، حیات الحیوان الکبری، ج ۱، ص۳۵۰؛ قرطبی، الاستیعاب، ج ۳، ص۴۲۲</ref> وقتی خبر شهادت او به امیرمومنان(ع) رسید گریان شد و فرمود:
تاریخ شهادت محمد بن ابی بکر را ماه صفر سال [[سال ۳۸ هجری قمری|۳۸]] هجری دانسته‌اند.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۸۵؛ دمیری، حیات الحیوان الکبری، ج ۱، ص۳۵۰.</ref> وقتی خبر شهادت او به امیرمومنان(ع) رسید گریان شد و فرمود:
::::«'''کان لله عبداً صالحاً و لنا ولداً صالحاً'''» (محمد بنده‌ای صالح برای خدا و فرزندی صالح برای ما بود.)<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۸.</ref>
::::«'''کان لله عبداً صالحاً و لنا ولداً صالحاً'''» (محمد بنده‌ای صالح برای خدا و فرزندی صالح برای ما بود.)<ref>شوشتری، مجالس‌ المؤمنین، ﻛﺘﺎﺏ ﻓﺮﻭﺷﻰ ﺍﺳﻼﻣﻴﻪ، ج۱، ص۲۷۸.</ref>


خط ۱۶۲: خط ۱۶۲:
* ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش.
* ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش.
* ابن کثیر، ابوالفداء اسماعیل بن عمر،البدایه و النهایه، بیروت،‌ دارالفکر، ۱۴۰۷ق-۱۹۸۶م.
* ابن کثیر، ابوالفداء اسماعیل بن عمر،البدایه و النهایه، بیروت،‌ دارالفکر، ۱۴۰۷ق-۱۹۸۶م.
* ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
* ابوالحسن علی بن حسن مسعودی، تنبیه الاشراف، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹ش.
* ابوالحسن علی بن حسن مسعودی، تنبیه الاشراف، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹ش.
* احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، بیروت،‌دار صادر للطباعة و النشر و‌دار بیروت للطباعة و النشر، ۱۳۷۹ق.
* احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، بیروت،‌دار صادر للطباعة و النشر و‌دار بیروت للطباعة و النشر، ۱۳۷۹ق.
* احمد بن علی مقریزی، الخطط المقریزیه، تحقیق محمد زینهم، قاهره، مکتبة مدبولی، ۱۹۹۸م.
* احمد بن علی مقریزی، الخطط المقریزیه، تحقیق محمد زینهم، قاهره، مکتبة مدبولی، ۱۹۹۸م.
* بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض الزرکلی، بیروت، دارالفکر،‌ ۱۴۱۷ق.
* تستری، محمد تقی، قاموس الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق.
* تستری، محمد تقی، قاموس الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق.
* حمد بن علی کنانی، الاصابة فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۸۵۳م.
* حمد بن علی کنانی، الاصابة فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۸۵۳م.
کاربر ناشناس