الفخری فی انساب الطالبیین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

سید عزیزالدین ابوطالب اسماعیل بن حسین حسینی مروزی ازوارقانی نیشابوری، عالم، نسب‌شناس، ادیب و قاضی در سال ۵۷۲ق در شهر [[مرو]] متولد شد. اجداد وی از [[مدینه]] به [[قم]] آمده و از آنجا به مرو مهاجرت کرده بودند. فهرست‌نویسان و تذکره‌نویسان [[شیعه]] و [[سنی]] از او به عظمت یاد کرده‌اند. او برای کسب علم به شهرهای زیادی از جمله [[شیراز]]، [[هرات]]، [[شوشتر]]، [[یزد]]، [[رامهرمز]] و [[بغداد]] مسافرت کرد و با عالمان و دانشمندان آن بلاد ملاقات نمود. وی علاوه بر تبحّر و تخصص در [[علم انساب]] در ادب و شاعری نیز مهارت داشت.<ref>مروزی، الفخری، ۱۴۰۹ق، ص۶ - ۱۸.</ref>

اهتمام عرب به انساب و برخی توصیه‌های دینی درباره حفظ انساب به‌خصوص در موضوعات احکام، سبب شده است عده زیادی از مؤلفان مسلمان از دیرباز به این موضوع اهمیت داده و کتاب‌هایی در این باره نوشته‌اند. دسته‌ای از این آثار درباره انساب جاهلی و اسلامی است و دسته‌ای به طور خاص به انساب [[علویان]] یا [[آل ابی طالب]] می‌پردازد.