ورع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''وَرَعْ''' به معنای پرهیزکاری و پارسایی، حالتی در وجود انسان است که به نگه‌داری کامل نفس و ترس از لغزش منجر می‌شود. ورع مقامی بالاتر از مقام [[تقوا]] است که در آن انسان از شبهات و حتی کارهای حلالی که ممکن است به [[گناه]] منجر شود، اجتناب می‌کند.<br />

علمای [[شیعه]] برای ورع مراتبی از جمله ورع [[توبه|توبه‌کنندگان]]، ورع صالحین، ورع متقین و ورع سالکان قرار داده‌اند.