پرش به محتوا

محمد بن قولویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
خط ۵: خط ۵:
| تصویر = مرقد منسوب به ابن قولویه در قم.jpg
| تصویر = مرقد منسوب به ابن قولویه در قم.jpg
| اندازه تصویر =200
| اندازه تصویر =200
| عنوان تصویر = مرقد ابن قولویه در قم، روبروی مدرسه آیت الله گلپایگانی و نزدیک مقبره علی بن بابویه
| عنوان تصویر = مرقد ابن قولویه در قم، روبروی [[مدرسه آیت الله گلپایگانی]] و نزدیک مقبره علی بن بابویه
| زادروز =  
| زادروز =  
| مکان تولد =
| مکان تولد =
| تاریخ مرگ = ۲۹۹ یا ۳۰۱ هجری قمری
| تاریخ مرگ = ۲۹۹ یا ۳۰۱ق
| آرامگاه = [[قم]]
| آرامگاه = [[قم]]
| محل زندگی = [[قم]]
| محل زندگی = [[قم]]
خط ۲۰: خط ۲۰:
| نقش‌های برجسته = [[محدث]]، [[فقیه]]
| نقش‌های برجسته = [[محدث]]، [[فقیه]]
| سبک =
| سبک =
| استادان = [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]
| استادان = [[سعد بن عبدالله اشعری قمی|سعد بن عبدالله اشعری]]
| شاگردان = [[جعفر بن قولویه]]، [[کشی]]
| شاگردان = [[جعفر بن قولویه]]، [[کشی]]
| مخالفان =
| مخالفان =
خط ۳۴: خط ۳۴:
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه قمی''' از محدثان [[شیعه]] در قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری قمری. او پدر [[جعفر بن قولویه]] نویسنده کتاب [[کامل الزیارات]] و شاگرد روایی [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]] و استاد [[کشی]] است.
'''محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه قمی''' از محدثان [[شیعه]] در قرن سوم و اوایل قرن چهارم قمری. او پدر [[جعفر بن قولویه]] نویسنده کتاب [[کامل الزیارات]] و شاگرد [[سعد بن عبدالله اشعری قمی|سعد بن عبدالله اشعری]] و استاد [[کشی]] است. بیشتر رجالیان شیعه او را [[توثیق]] کرده‌اند.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
کنیه او را ابوجعفر و ابوالقاسم نوشته‌اند.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹، ج۸، ص۱۶۲.</ref> القابی که برای او در کتب رجالی ذکر شده «جمال»،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref> «مملة»<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> و «مسلمة»<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> است که البته بنابر نظر برخی از رجال شناسان، لقب مملة مربوط به راوی دیگری با نام محمّد بن جعفر بن محمّد بن مسرور است؛<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> هرچند برخی لقب مملة را صحیح‌تر می‌دانند.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸.</ref>
کنیه او را ابوجعفر و ابوالقاسم نوشته‌اند.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> القابی که برای او در کتب رجالی ذکر شده «جمال»،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref> «مملة»<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> و «مسلمة»<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> است که البته بنابر نظر برخی از رجالیان، لقب مملة مربوط به راوی دیگری با نام محمّد بن جعفر بن محمّد بن مسرور است؛<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۵۲۹.</ref> هرچند برخی لقب مملة را صحیح‌تر می‌دانند.<ref>آقا بزرگ تهرانی، طبقات، اسماعیلیان، ج۱، ص۱۹۸.</ref>


درباره زمان تولد محمد بن قولویه و جزییات زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. با توجه به اینکه زمان وفات او را سال ۲۹۹ یا ۳۰۱ ه‍.ق نوشته‌اند،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> احتمالا ولادت او مربوط به اوایل قرن سوم است. نوشته‌اند که او برای طلب حدیث مسافرت‌های زیادی کرده و با جمعی از بزرگان اهل سنت ملاقات کرد و بسیاری از احادیث ایشان را استماع نمود. وی در [[قم]] وفات نمود و در نزدیکی بقعه [[علی بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] دفن گردید.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۳.</ref>
درباره زمان تولد محمد بن قولویه و جزییات زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. با توجه به اینکه زمان وفات او را سال ۲۹۹ یا ۳۰۱ق نوشته‌اند،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۲.</ref> احتمالاً ولادت او مربوط به اوایل قرن سوم است. نوشته‌اند که او برای طلب حدیث مسافرت‌های زیادی کرده و با جمعی از بزرگان [[اهل سنت]] ملاقات کرد و بسیاری از احادیث ایشان را استماع نمود. وی در [[قم]] وفات نمود و در نزدیکی بقعه [[علی بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] دفن گردید.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۱۶۳.</ref>


==جایگاه روایی==
==جایگاه روایی==
محمد بن قولویه از نگاه غالب علمای شیعه شخصی موثق است.<ref>محمّد بن الحسن بن الشّهید الثّانی، استقصاء الإعتبار، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۴؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷.</ref> آنان قرائن متعددی را بر این امر برشمرده‌اند از جمله:
محمد بن قولویه از نگاه غالب علمای شیعه شخصی موثق است.<ref>عاملی، استقصاء الإعتبار، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۴؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷.</ref> آنان قرائن متعددی را بر این امر برشمرده‌اند از جمله:
#او را از بهترین شاگردان سعد بن عبدالله اشعری نام برده‌اند<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> و بسیاری از علما این را بر وثاقت او حمل کرده‌اند.<ref>محمّد بن الحسن بن الشّهید الثّانی، استقصاء الإعتبار، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
#او را از بهترین شاگردان سعد بن عبدالله اشعری نام برده‌اند<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۱۲۳.</ref> و بسیاری از علما این را بر [[وثاقت]] او حمل کرده‌اند.<ref>عاملی، استقصاء الإعتبار، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
#جعفر بن محمد بن قولویه قریب به اتفاق احادیث کتاب کامل الزیارات را از پدرش (محمد بن قولویه) نقل کرده و خود اشاره کرده است که در این کتاب جز از موثقان روایتی نقل نمی‌کند.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref>
#[[جعفر بن محمد بن قولویه]] قریب به اتفاق احادیث کتاب [[کامل الزیارات]] را از پدرش (محمد بن قولویه) نقل کرده و اشاره کرده که در این کتاب جز از موثقان روایتی نقل نمی‌کند.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵.</ref>
#کشی که خود از رجالیان دقیق شیعه است شاگرد اوست و از وی بسیار روایت نقل کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷. </ref>
#[[کشی]] شاگرد اوست و از وی روایت نقل کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۸، ص۱۷۵؛ ترابی، الموسوعة الرجالیة المیسرة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۴۷. </ref>


==اساتید==
==اساتید==
خط ۶۵: خط ۶۵:
*خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز النشر الثقافة الاسلامیة فی العالم، ۱۳۷۲ش.
*خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز النشر الثقافة الاسلامیة فی العالم، ۱۳۷۲ش.
*شوشتری، قاموس الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
*شوشتری، قاموس الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
*محمّد بن الحسن بن الشّهید الثّانی، استقصاء الاعتبار، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ۱۴۱۹ق.
*عاملی، محمّد بن حسن بن شهید ثانی، استقصاء الاعتبار، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ۱۴۱۹ق.
*مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، خیام، ۱۳۶۹ش.
*مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، خیام، ۱۳۶۹ش.
*نجاشی، أحمد بن علی، رجال النجاشی، محقق: سید موسی شبیری زنجانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، بی‌تا.
*نجاشی، أحمد بن علی، رجال النجاشی، محقق: سید موسی شبیری زنجانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، بی‌تا.