Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۶۷
ویرایش
طائف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تسلط وهابی ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←تسلط وهابی ها) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
طائف در دورۀ خلافت [[امویان]] (۴۱ ۱۳۲) ضمیمه حکومت امیر مکه شد.<ref>یعقوبی، ص۷۹</ref> در دورۀ [[عباسیان]] (۱۳۲ ۶۵۶)، طائف به سبب قرار گرفتن مقبرۀ [[عبدالله بن عباس]] در آن و نقشی که به عنوان سپر دفاعی در مقابل حملات قبایل بدوی داشت، اهمیت داشت. از زمان تسلط [[عثمانیان]] بر جزیرة العرب تا روی کار آمدن [[وهابیان]]، مراکز نظامی بزرگی در این شهر ایجاد شد و در این دوران، طائف شهر پر جمعیتی گردید و بسیاری از مراکز اداری از مکه به آنجا انتقال یافت و عده‌ای نیز از سراسر [[عربستان]] به این شهر کوچیدند. در نتیجه، تجارت در این شهر رونق یافت.<ref>محمود طه، ص۱۹۹</ref> | طائف در دورۀ خلافت [[امویان]] (۴۱ ۱۳۲) ضمیمه حکومت امیر مکه شد.<ref>یعقوبی، ص۷۹</ref> در دورۀ [[عباسیان]] (۱۳۲ ۶۵۶)، طائف به سبب قرار گرفتن مقبرۀ [[عبدالله بن عباس]] در آن و نقشی که به عنوان سپر دفاعی در مقابل حملات قبایل بدوی داشت، اهمیت داشت. از زمان تسلط [[عثمانیان]] بر جزیرة العرب تا روی کار آمدن [[وهابیان]]، مراکز نظامی بزرگی در این شهر ایجاد شد و در این دوران، طائف شهر پر جمعیتی گردید و بسیاری از مراکز اداری از مکه به آنجا انتقال یافت و عده‌ای نیز از سراسر [[عربستان]] به این شهر کوچیدند. در نتیجه، تجارت در این شهر رونق یافت.<ref>محمود طه، ص۱۹۹</ref> | ||
==تسلط وهابی ها== | ==تسلط وهابی ها== | ||
در۱۳۰۵، وهابیان بر طائف مسلط شدند. سعودیها نیز– که در ۱۳۱۹مقدمات تشکیل مملکت عربی را در [[ | در۱۳۰۵، وهابیان بر طائف مسلط شدند. سعودیها نیز– که در ۱۳۱۹مقدمات تشکیل مملکت عربی را در [[جزیرة العرب]] فراهم آورده بودند – در ۱۳۲۷ بر طائف چیره شدند. معاهدۀ طائف، که به جنگ عربستان و [[یمن]] پایان داد، در۱۳۴۷ در این شهر به امضا رسید.<ref>خوند، ص۴۶۱</ref> | ||
==اشخاص برجسته== | ==اشخاص برجسته== | ||
زیرکی، تیزهوشی و آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی مردم طائف در دوره‌های مختلف زبانزد بود. زمانی که دُهات<ref>جمع داهیه به معنای زیرک، با تدبیر</ref> عرب را کمتر از انگشتان دست می‌شمردند، سه تن از ایشان ([[مغیرةبن شُعبه]]، [[زیادبن اَبیه]] و [[اُمیةبن اَبی الصلت]]) از [[ثقیف]] و طائف برخاسته بودند.<ref>ابن حبیب،ص۲۰۰</ref> | زیرکی، تیزهوشی و آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی مردم طائف در دوره‌های مختلف زبانزد بود. زمانی که دُهات<ref>جمع داهیه به معنای زیرک، با تدبیر</ref> عرب را کمتر از انگشتان دست می‌شمردند، سه تن از ایشان ([[مغیرةبن شُعبه]]، [[زیادبن اَبیه]] و [[اُمیةبن اَبی الصلت]]) از [[ثقیف]] و طائف برخاسته بودند.<ref>ابن حبیب،ص۲۰۰</ref> | ||