کاربر ناشناس
طائف: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Ahmadian جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Ahmadian جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=اردیبهشت|روز=08|سال=۱۳۹۳|چند = 2}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=اردیبهشت|روز=08|سال=۱۳۹۳|چند = 2}} | ||
طائف، شهری در جنوب شرقی مکه در کشور عربستان است. طائف به سبب ارتفاع بسیاراز سطح دریا، برخلاف آب و هوای گرم و سوزان شبه جزیره، دارای آب و هوای معتدل و مطبوع است. یکی از بتهای معروف اعراب در جاهلیت، به نام لات، در طائف قرار داشت و مردم آنجا گِرد آن طواف می کردند. پیامبراکرم در سال هشتم، در «غزوۀ طائف»، بيست روز طائف را محاصره کرد، ولی درگیری چندانی رخ نداد. در سال نهم، هیئتی از ثقیف رهسپار مدینه شدند و بعد از پذیرش اسلام به طائف بازگشتند.از اشخاص نامدار طائف، می توان از امية بن ابی الصلت ثقفی( شاعر)،حجاج بن یوسف ثقفی، نضربن حارث و مختار ثقفی، نام برد.مسجد ابن عباس، مسجد عداس و مسجد الهادی از جمله آثار تاریخی این شهر است. | |||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
این شهر در ˚40 و́ 21 طول شرقی و در ˚21 و ́15 عرض شمالی، (اطلس المملکه العربیه السعودیه، ص 324ـ 325) در90 کیلومتری مکه، 160 کیلومتری جده، 900 کیلومتری ریاض، و در ارتفاع 1680 متری از سطح دریا واقع است.(بلادی، ج 2، ص 2018) | این شهر در ˚40 و́ 21 طول شرقی و در ˚21 و ́15 عرض شمالی، (اطلس المملکه العربیه السعودیه، ص 324ـ 325) در90 کیلومتری مکه، 160 کیلومتری جده، 900 کیلومتری ریاض، و در ارتفاع 1680 متری از سطح دریا واقع است.(بلادی، ج 2، ص 2018) | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
دره های بزرگ و کوچک واقع در کوهها را وادی می نامند. وادی وَجّ، جفیجف، مِثناة، لِیّه، الخرار و لَقیم از مهم ترین وادیهای اطراف طائف هستند. (همدانی، ص 233) | دره های بزرگ و کوچک واقع در کوهها را وادی می نامند. وادی وَجّ، جفیجف، مِثناة، لِیّه، الخرار و لَقیم از مهم ترین وادیهای اطراف طائف هستند. (همدانی، ص 233) | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
طائف از طوف، به معنای دور چیزی چرخیدن و طواف کردن، است. دربارۀ وجه تسمیۀ طائف روایاتی وجود دارد که بیشتر آنها خرافه به نظر می رسند (مظفرالعمید، ص 72) | طائف از طوف، به معنای دور چیزی چرخیدن و طواف کردن، است. دربارۀ وجه تسمیۀ طائف روایاتی وجود دارد که بیشتر آنها خرافه به نظر می رسند. (مظفرالعمید، ص 72) بنا بر روایتی، دمودن، پسر عبدالملک از تیرۀ صَدف، پس از کشتن پسرعموی خود، عمرو، به سرزمین وَجّ گریخت و با مسعودبن معتب ثقفی پیمان بست. او متعهد شد در قبال ازدواج در وجّ، در اطراف محل سکونت ثقیف دیواری نفوذ ناپذیر بسازد. مسعود دختر خود را به عقد وی درآورد و او نیز آن دیوار مستحکم را بنا کرد. چون برای ورود به شهر می بایست دیوار را دور می زدند، آنجا را طائف نامیدند. (یاقوت حموی، ج 4، ص 9) | ||
بنا بر روایتی دیگر، جبرئیل یک قطعه از سرزمین فلسطین را جدا کرد و آن را دور کعبه طواف داد و در محل طائف گذاشت و آنجا را طائف نامیدند. (جوادعلی، ج 4، ص 146؛ برای آگاهی از آرای دیگر، رجوع کنید به دمشقی، ص 215؛ ابن اثیر، ج 1، ص 420) | بنا بر روایتی دیگر، جبرئیل یک قطعه از سرزمین فلسطین را جدا کرد و آن را دور کعبه طواف داد و در محل طائف گذاشت و آنجا را طائف نامیدند. (جوادعلی، ج 4، ص 146؛ برای آگاهی از آرای دیگر، رجوع کنید به دمشقی، ص 215؛ ابن اثیر، ج 1، ص 420) | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
===مقارن ظهور اسلام=== | ===مقارن ظهور اسلام=== | ||
عدوان و عَمالقه از ساکنان قدیمی طائف بودند. (قلقشندی، ص 186) مقارن ظهور اسلام، قوم ثَقیف و حِمیَر و تیره ای از قریش در طائف سکونت داشتند. (یاقوت حموی، ج 4، ص 9) یکی از بتهای معروف اعراب در جاهلیت، به نام لات، در طائف قرار داشت و مردم آنجا بنایی برای آن ساخته و پرده ای بر آن انداخته بودند و گِرد آن طواف می کردند. (جوادعلی، ج 4، ص 145) | عدوان و عَمالقه از ساکنان قدیمی طائف بودند. (قلقشندی، ص 186) مقارن ظهور اسلام، قوم ثَقیف و حِمیَر و تیره ای از قریش در طائف سکونت داشتند. (یاقوت حموی، ج 4، ص 9) یکی از بتهای معروف اعراب در جاهلیت، به نام لات، در طائف قرار داشت و مردم آنجا بنایی برای آن ساخته و پرده ای بر آن انداخته بودند و گِرد آن طواف می کردند. (جوادعلی، ج 4، ص 145) | ||
بازار عُکاظ و حَباشه از جمله بازارهای مهم اعراب بود که در طائف و اطراف آن برپا می شد. به نوشتۀ جرجی زیدان، عربها از هر سو به بازار عکاظ می رفتند و قریش نیز در برپایی و جذابیت آن می کوشید. (ج 1، ص 29) از طائف محصولات گوناگونی (از جمله مویزو کشمش و پوست و روغن) به شهرهای اطراف، از جمله مکه، فرستاده می شد. بنابراین، بسیاری از تجار و اشراف قریش به طائف رفت و آمد داشتند و در آنجا صاحب خانه و باغ نیز بودند. | بازار عُکاظ و حَباشه از جمله بازارهای مهم اعراب بود که در طائف و اطراف آن برپا می شد. به نوشتۀ جرجی زیدان، عربها از هر سو به بازار عکاظ می رفتند و قریش نیز در برپایی و جذابیت آن می کوشید. (ج 1، ص 29) از طائف محصولات گوناگونی (از جمله مویزو کشمش و پوست و روغن) به شهرهای اطراف، از جمله مکه، فرستاده می شد. بنابراین، بسیاری از تجار و اشراف قریش به طائف رفت و آمد داشتند و در آنجا صاحب خانه و باغ نیز بودند. |