Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←ماجرای آزمایش) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== آزمایش الهی== | == آزمایش الهی== | ||
{{اصلی|صبر ایوب}} | {{اصلی|صبر ایوب}} | ||
بر اساس آیاتِ [[قرآن]]، ایوب با ازدستدادن فرزندانش و بیماری مورد [[امتحان الهی]] قرار گرفت و در برابر امتحانات الهی صبر کرد.<ref>سوره صاد، آيه ۴۴.</ref> پس از آن فرزندان و سلامتیاش به او بازگردانده شد.<ref>سوره انبیاء، آیه۸۴.</ref> همچنین بنا بر روایات او اموال زیادی داشت که همه آنها را در امتحان الهی از دست داد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۳۹-۲۴۲.</ref> قرآن از وی با عنوانهای عبدَنا(بنده ما)، نِعمالعبد (بنده خوب)، صابر و اَوّاب (بازگشتکننده بهسوی خدا)<ref> | بر اساس آیاتِ [[قرآن]]، ایوب با ازدستدادن فرزندانش و بیماری مورد [[امتحان الهی]] قرار گرفت و در برابر امتحانات الهی صبر کرد.<ref>سوره صاد، آيه ۴۴.</ref> پس از آن فرزندان و سلامتیاش به او بازگردانده شد.<ref>سوره انبیاء، آیه۸۴.</ref> همچنین بنا بر روایات او اموال زیادی داشت که همه آنها را در امتحان الهی از دست داد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۳۹-۲۴۲.</ref> قرآن از وی با عنوانهای عبدَنا(بنده ما)، نِعمالعبد (بنده خوب)، صابر و اَوّاب (بازگشتکننده بهسوی خدا)<ref>جزایری، قصص الانبیاء، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۸.</ref> یاد کرده است.<ref>سوره ص، آیات ۴۱-۴۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> | ||
{| class="wikitable" style="text-align:center; margin:auto" | {| class="wikitable" style="text-align:center; margin:auto" | ||
|- | |- | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
همسرش نیز از مردم صدقه مىگرفت و از این راه از ایوب پذیرایى مىکرد. سپس شیطان همراه چند تن از اصحاب ایوب، نزد وی رفتند و به او گفتند بهگمان ما بلایى که تو بدان مبتلا شدهاى، بهخاطر گناهی است که انجام دادهای؟ ایوب سوگند یاد کرد که هیچ طعامى نخورده، مگر آن که یتیم یا ضعیفى با او شریک بوده است و بر سر هیچ دو راهىای که هر دو طاعت خدا بوده، قرار نگرفته، مگر آنکه راهى را انتخاب کرده که طاعت خدا در آن سختتر بوده است... سپس خدا فرشتهای را فرستاد که با پایش به زمین کوبید و آبی جاری شد و ایوب را در آن شستشو داد و زخمهایش بهبودی یافت.<ref> قمی، تفسیرالقمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۳۹-۲۴۲؛ مجلسی، حیاةالقلوب، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۵۹-۵۶۵.</ref> | همسرش نیز از مردم صدقه مىگرفت و از این راه از ایوب پذیرایى مىکرد. سپس شیطان همراه چند تن از اصحاب ایوب، نزد وی رفتند و به او گفتند بهگمان ما بلایى که تو بدان مبتلا شدهاى، بهخاطر گناهی است که انجام دادهای؟ ایوب سوگند یاد کرد که هیچ طعامى نخورده، مگر آن که یتیم یا ضعیفى با او شریک بوده است و بر سر هیچ دو راهىای که هر دو طاعت خدا بوده، قرار نگرفته، مگر آنکه راهى را انتخاب کرده که طاعت خدا در آن سختتر بوده است... سپس خدا فرشتهای را فرستاد که با پایش به زمین کوبید و آبی جاری شد و ایوب را در آن شستشو داد و زخمهایش بهبودی یافت.<ref> قمی، تفسیرالقمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۳۹-۲۴۲؛ مجلسی، حیاةالقلوب، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۵۹-۵۶۵.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] این روایت را با برخی روایات دیگر که از [[اهلبیت]] نقل شده، ناسازگار میداند؛ چرا که براساس روایاتِ مذکور در بدن ایوب چیزی مانند عفونت، کرم و زشتی چهره ایجاد نشده بود؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۷۵؛ | [[علامه طباطبایی]] این روایت را با برخی روایات دیگر که از [[اهلبیت]] نقل شده، ناسازگار میداند؛ چرا که براساس روایاتِ مذکور در بدن ایوب چیزی مانند عفونت، کرم و زشتی چهره ایجاد نشده بود؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۷۵؛ جزایری، قصصالانبیاء، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۱.</ref> بلکه علت دوریگزیدن مردم از ایوب، بىپولى و ضعف ظاهرى او بود؛ چون مردم نسبت به مقامى که او نزد خدا داشت، آگاه نبودند و نمىدانستند او بهزودی شفا میگیرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۲۱۴-۲۱۷.</ref> همچنین روایت مذکور با روایاتی که براساس آنها ایوب و دیگر پیامبران [[معصوم]] هستند، منافات دارد؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۲۱۴-۲۱۷.</ref> چراکه از مراتب [[عصمت]] آن است که در پیامبران چیزی نباشد که سبب دورىگزیدن مردم از آنان شود؛ زیرا دورىگزیدن از پیامبران، با هدف [[بعثت]] (ابلاغ پیام خدا پیامبر به مردم) منافات دارد.<ref>ابوالفتوح رازی، روضالجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۲۱۳؛ سبحانی، منشور عقاید امامیه، مؤسسة الامام الصادق، ص۱۱۴.</ref> | ||
=== گزارش کتاب مقدس=== | === گزارش کتاب مقدس=== | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
ایوب در منطقه عُوص در جنوب غربی بحرالمیّت در شمال خلیج عَقَبه یا در بثنیه منطقهای بین [[دمشق]] و اذرعات زندگی میکرد.<ref>شوقی، اطلس قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۱۰۹.</ref> همچنین در شهر اورفای [[ترکیه]] غاری است که گفته میشود ایوب در دوران بیماری در آنجا بوده است.<ref> بیآزار شیرازی، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۵۰.</ref> | ایوب در منطقه عُوص در جنوب غربی بحرالمیّت در شمال خلیج عَقَبه یا در بثنیه منطقهای بین [[دمشق]] و اذرعات زندگی میکرد.<ref>شوقی، اطلس قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۱۰۹.</ref> همچنین در شهر اورفای [[ترکیه]] غاری است که گفته میشود ایوب در دوران بیماری در آنجا بوده است.<ref> بیآزار شیرازی، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۵۰.</ref> | ||
گفتهاند ایوب ۲۰۰ سال عمر کرد.<ref>ابن حبیب، المحبر، دارآفاق الجدیده، ص۵.</ref> برپایه روایات هفت<ref> | گفتهاند ایوب ۲۰۰ سال عمر کرد.<ref>ابن حبیب، المحبر، دارآفاق الجدیده، ص۵.</ref> برپایه روایات هفت<ref> جزایری، قصص الانبیاء، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۸و۲۰۰.</ref> یا هجده سال<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۷۲؛ جزایری، قصص الانبیاء، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷.</ref> در رنج بود و در کنار چشمهای که در آن شفا یافته بود، دفن شد.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۷۵.</ref> درباره محل دفنش اطلاعات دقیقی در دست نیست؛ با این حال مقبرههایی در کشورهای مختلف به او منسوب است. از جمله مقبرهای در منطقه الرّانْجِیَّه در دهکیلومتری جنوب [[حله]] در [[عراق]] قرار دارد که میگویند به علت نزدیکی به محل زندگی ایوب، از شهرت بیشتری برخوردار است.<ref>رامیننژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref> | ||
همچنین در هفتکیلومتری بندر سلاله، بر بلندای کوه اِتّین در [[عمان]]، در روستای گرماب در اطراف بجنوردِ ایران و در [[بخارا]] در [[ازبکستان]] نیز مزارهایی به وی منسوب است.<ref> رامیننژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref> البته احتمال دادهاند که مزار منسوب به وی در بخارا، از ابداعات دروه تیموری و تیمورلنگ باشد.<ref> رامیننژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref> | همچنین در هفتکیلومتری بندر سلاله، بر بلندای کوه اِتّین در [[عمان]]، در روستای گرماب در اطراف بجنوردِ ایران و در [[بخارا]] در [[ازبکستان]] نیز مزارهایی به وی منسوب است.<ref> رامیننژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref> البته احتمال دادهاند که مزار منسوب به وی در بخارا، از ابداعات دروه تیموری و تیمورلنگ باشد.<ref> رامیننژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref> | ||
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
*طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م. | *طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م. | ||
*قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصرخسرو، ۱۳۶۴ش. | *قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصرخسرو، ۱۳۶۴ش. | ||
*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیرالقمی، تصحیح طیب موسوی | *قمی، علی بن ابراهیم، تفسیرالقمی، تصحیح طیب موسوی جزایری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ق. | ||
*کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الامان الواقیة)، قم، دارالرضی(زاهدی)، ۱۴۰۵ق. | *کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الامان الواقیة)، قم، دارالرضی(زاهدی)، ۱۴۰۵ق. | ||
*کلباسی، زهرا و دیگران، «[http://ensani.ir/fa/article/349083 نقد و بررسی آرای مفسران در تفسیر آیه ۴۴ سوره ص و تازیانه زدن ایوب به همسرش]»، آموزههای قرآنی، شماره۲۲، ۱۳۹۴ش. | *کلباسی، زهرا و دیگران، «[http://ensani.ir/fa/article/349083 نقد و بررسی آرای مفسران در تفسیر آیه ۴۴ سوره ص و تازیانه زدن ایوب به همسرش]»، آموزههای قرآنی، شماره۲۲، ۱۳۹۴ش. |