ایوب (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

ایوب از [[پیامبران الهی]] است که نسبش از ناحیه پدر با پنج واسطه به [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] می‌رسد و از سوی مادر، از نوادگان [[حضرت لوط(ع)]] است.<ref>مجلسی، حیاة القلوب، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۵۵۵.</ref> او در منطقه عُوص در جنوب غربی بحرالمیت در شمال خلیج عقبه<ref>شوقی، اطلس قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۱۰۹.</ref> و یا در بثنیه منطقه‌ای بین [[دمشق]] و اذرعات زندگی می‌کرد.<ref>شوقی، اطلس قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۱۰۹.</ref> همچنین در شهر اورفا ترکیه غاری است که گفته می‌شود ایوب در دوران بیماریش در آن می‌زیسته است.<ref> بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۳۵۰.</ref>  

درباره مزار حضرت ایوب اطلاعات تاریخی دقیقی در دست نیست با این حال مقبره‌های مختلفی به او نسبت داده شده است. گفته شده مشهورترین آنها مقبره ای ستس که در منطقه الرّانْجِیَّه در ۱۰ کیلومتری جنوب حله در عراق قرار دارد. همچنین در هفت کیلومتری بند سلاله بر بلندای کوه اِتّین در عمان و نیز در روستای گرماب در اطراف بجنورد ایران مزارهایی به وی منسوب است. در منطقه در بخار در جنوب ازبکستان مزاری به وی منسوب است که احتمال داده شده از ابدعات دروه تیموری و تیمور لنگ باشد.<ref>رامین‌نژاد، مزار پیامبران، ۱۳۸۷ش، ص۵۹-۶۳.</ref>

بر اساس آیات، ایوب فرزندانی داشت و با از دست دادن آنها و نیز مبتلا شدن به بیماری مورد [[امتحان الهی]] قرار گرفت، بر اساس آیات قرآن او در برابر امتحانات الهی صبر کرد<ref>سوره صاد، آيه ۴۴.</ref> از این‌رو فرزندان و سلامتی‌اش به او بازگردانده شد.<ref>سوره انبیاء، آیه۸۴.</ref> همچنین در روایات آمده است که وی اموال زیادی داشت و همه آنها را در برابر امتحان الهی از دست داد.{{مدرک}}

ایوب در دوره بیماری‌اش [[سوگند]] یاد کرد که هر گاه قدرت پیدا کرد ۱۰۰ تازیانه به همسرش بزند، او پس از بهبودی، تصمیم گرفت او را به خاطر وفاداریی‌ها و خدماتش ببخشد، اما سوگندی که خورده بود مانع می‌شد.<ref>مکارم، تفسیر نمونه،۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۹۹.</ref> از این‌رو به او [[وحی]] شد که دسته‌ای از ساقه‌های گندم یا مانند آن را بگیرد، و به همسرش بزند و سوگند خود را نشکند.<ref>سوره ص، آیه۴۴.</ref> چنانکه در [[تفسیر نمونه]] آمده است میان مفسران درباره چرایی سوگند ایوب اختلاف‌نظراست: از [[ابن عباس]] مفسر قرن اول نقل شده که شیطان بر همسر ایوب ظاهر شد و به او گفت: شوهرت را معالجه می‌کنم به شرط اینکه پس از بهبودی بگوید من(شیطان)، تنها عامل بهبودیش بوده‌ام همسر ایوب که از بیماری ایوب خسته شده بود، پیشنهاد شیطان را پذیرفت از این‌رو ایوب سوگند یاد کرد که او تازیانه بزند. برخی دیگر گفته‌اند ایوب همسرش را به دنبال کاری فرستاد او دیر کرد، ایوب که از بیماری رنج می‌برد نارحت شد و چنین سوگندی یاد کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۹۹.</ref>

برخی در عصمت ایوب تشکیک کرده و به تاثیر [[شیطان]] در وجود او استدلال کرده‌اند. از این رو  در [[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه الانبیاء]] درباره عصمت ا بحث شده است.<ref>سید مرتضی،تنزیه الانبیاء،۱۳۷۷ش،ص۱۱۱.</ref> برخی درباره این اشکال گفته‌اند: تسلط شیطان برنفس ایوب نبوده بلکه تأثیر در بدن و جسم ایوب بوده، واین موضوع بر عصمت وی ایجاد اشکال نمی‌کند علاوه بر آنکه شیطان مزبور انسی بوده نه جنی([[ابلیس]]).<ref>نصری، مبانی رسالت انبیاء در قرآن ۱۳۷۶ش، ص۲۴۲.</ref>

*رامین‌نژاد، رامین، مزار پیامبران، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۸۷ش.

*سیدمرتضی، تنزیه الانبیاء، ترجمه رحیمی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۷ش.

*نصری، عبدالله، مبانی رسالت انبیاء در قرآن، تهران، سروش، ۱۳۷۶ش.