Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
قصد اقامت ده روز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
'''قصد اِقامت'''، به قصد ماندن در جایی به مدت ده روز توسط مسافر، گفته می‌شود. | '''قصد اِقامت ده روز'''، به قصد ماندن در جایی به مدت ده روز توسط مسافر، گفته می‌شود. کسی که قصد اقامت می‌کند، در محل اقامت باید [[نماز|نمازها]] را کامل بخواند و [[روزه]] او صحیح است. در قصد اقامت لازم است فرد ده روز را در یک شهر باشد. همچنین باید بخواهد ده روز متوالی در آنجا باشد. اگر فردی قصد اقامت کرد و سپس منصرف شد یا تردید پیدا کرد که ده روز می‌ماند یا خیر، باید نمازهای چهاررکعتی را [[نماز شکسته|شکسته]] بخواند و نمی‌تواند روزه بگیرد؛ اما اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف یا مردد شد، تا زمانی که در آن محل حضور دارد باید نمازها را کامل بخواند و روزه او نیز صحیح است. | ||
==معنا== | ==معنا== | ||
قصد ماندن در جایی به مدت ده روز کامل توسط مسافر را قصد اقامت گویند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۴، ۳۰۳.</ref> در تحقق قصد اقامت و احکام آن نیت خاصی لازم نیست و همین‌که مسافر مطمئن باشد که ده روز کامل | قصد ماندن در جایی به مدت ده روز کامل توسط مسافر را قصد اقامت گویند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۴، ۳۰۳.</ref> در تحقق قصد اقامت و [[احکام]] آن نیت خاصی لازم نیست و همین‌که مسافر مطمئن باشد که ده روز کامل می‌ماند، کفایت می‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۴، ۳۰۳.</ref> همچنین لازم نیست که ماندن او در آنجا اختیاری باشد و اگر می‌داند به‌اجبار در جایی ده روز کامل خواهد ماند، قصد اقامت محقق شده است و احکام آن جاری می‌شود.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۴.</ref> | ||
==مراد از ده روز== | ==مراد از ده روز== | ||
مراد از ده روز، ده روز کامل متوالی و شب‌های بین آنها است که نُه شب می‌شود. بنابراین کسی که قصد دارد از آغاز روز نخست تا پایان روز دهم در جایی بماند، می‌تواند قصد اقامت کند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> کسی که از آغاز روز قصد اقامت نکرده است، می‌تواند از میانه روز مثلا از ظهر قصد اقامت کند که در این صورت باید تا ظهر روز یازدهم | مراد از ده روز، ده روز کامل متوالی و شب‌های بین آنها است که نُه شب می‌شود. بنابراین کسی که قصد دارد از آغاز روز نخست تا پایان روز دهم در جایی بماند، می‌تواند قصد اقامت کند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> کسی که از آغاز روز قصد اقامت نکرده است، می‌تواند از میانه روز مثلا از ظهر قصد اقامت کند که در این صورت باید تا قصد کند که تا ظهر روز یازدهم می‌ماند که ده روز کامل شود.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> | ||
==احکام== | ==احکام== | ||
برخی از احکام در خصوص قصد اقامت برطبق کتاب‌های توضیح المسائل به شرح زیر است: | برخی از [[احکام]] در خصوص قصد اقامت برطبق کتاب‌های [[توضیح المسائل]] به شرح زیر است: | ||
* | * مسافری که قصد اقامت ده روز در جایی را دارد، باید در آن محل [[نماز|نمازها]] را کامل بخواند.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۴.</ref> | ||
* کسی که قصد اقامت دارد، در صورتی باید نماز را تمام بخواند که بخواهد همه ده روز را در یک جا بماند. بنابراین برای مثال کسی که قصد اقامت ده روز در [[نجف]] و [[کوفه]] را با هم دارد، نباید نماز را [[نماز شکسته|شکسته]] بخواند.<ref>توضیح المسائل، ج۱، ص۹۱۵، ۹۱۶.</ref> | |||
* قصد اقامت باید قطعی باشد؛ یعنی برای مثال مسافری که قصد دارد در صورتی که جای خوبی پیدا کند، ده روز بماند، باید نماز را شکسته بخواند.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۸.</ref> | * قصد اقامت باید قطعی باشد؛ یعنی برای مثال مسافری که قصد دارد در صورتی که جای خوبی پیدا کند، ده روز بماند، باید نماز را شکسته بخواند.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۸.</ref> | ||
===برگشتن از قصد اقامت=== | ===برگشتن از قصد اقامت=== | ||
کسی که قصد اقامت کرده و سپس از قصد خود برگشته یا مردد شده است که در آن محل بماند یا خیر، باید نماز را شکسته بخواند | کسی که قصد اقامت کرده و سپس از قصد خود برگشته یا مردد شده است که در آن محل بماند یا خیر، باید نماز را شکسته بخواند | ||
و نمی‌تواند روزه بگیرد؛ اما اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف یا مردد شده است، تا زمانی که آنجا است، باید نمازش را کامل بخواند و روزه‌اش در آنجا صحیح است.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۹، ۹۲۰.</ref> | |||
==قصد اقامت در بلاد کبیره== | ==قصد اقامت در بلاد کبیره== | ||
{{همچنین|بلاد کبیره}} | {{همچنین|بلاد کبیره}} | ||
بِلاد کبیره اصطلاحی [[فقه|فقهی]] است و منظور از آن، شهرهایی است که بیش از حد متعارفِ دیگر شهرها بزرگ هستند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۲۶.</ref> درخصوص چگونگی قصد اقامت در بلاد کبیره اختلاف‌نظر هست. بیشتر فقها معتقدند که قصد اقامت در بلاد کبیره شامل تمام منطقه‌ای می‌شود که یک شهر دانسته می‌شود؛<ref>نجفی جواهر، ج۱۴، ص۳۰۷، ۳۰۸.</ref> اما به باور برخی همچون [[امام خمینی]] در بلاد کبیره قصد اقامت تنها در محله‌ای که قصد سکونت ده روز یا بیشتر در آنجا را داریم، معتبر است.<ref>نگاه کنید به امام خمینی، استفتائات، ۱۴۲۲ق، ص۲۱۳.</ref> | بِلاد کبیره اصطلاحی [[فقه|فقهی]] است و منظور از آن، شهرهایی است که بیش از حد متعارفِ دیگر شهرها بزرگ هستند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۲۶.</ref> درخصوص چگونگی قصد اقامت در بلاد کبیره اختلاف‌نظر هست. بیشتر [[فقیه|فقها]] معتقدند که قصد اقامت در بلاد کبیره شامل تمام منطقه‌ای می‌شود که یک شهر دانسته می‌شود؛<ref>نجفی جواهر، ج۱۴، ص۳۰۷، ۳۰۸.</ref> اما به باور برخی همچون [[امام خمینی]] در بلاد کبیره قصد اقامت تنها در محله‌ای که قصد سکونت ده روز یا بیشتر در آنجا را داریم، معتبر است.<ref>نگاه کنید به امام خمینی، استفتائات، ۱۴۲۲ق، ص۲۱۳.</ref> | ||