Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۵۲
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[علامه طباطبایی]] میگوید اجل مسمی، زمان حتمی یعنی تغییرناپذیر مرگ انسان است که تنها خدا آن را میداند. اجل غیرمسمی (مُعَلَّق) زمان مرگ هر انسانی براساس شرایط بدنی او است که تغییرپذیر است. بهعبارت دیگر یک فرد که براساس شرایط بدنیاش، مثلاً میتواند صد سال عمر کند، اجل معلق او مرگ در صدسالی است؛ اما ممکن است بر اثر عوامل خارجی، مرگ او زودتر یا دیرتر روی دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۷، ص۱۰.</ref> | [[علامه طباطبایی]] میگوید اجل مسمی، زمان حتمی یعنی تغییرناپذیر مرگ انسان است که تنها خدا آن را میداند. اجل غیرمسمی (مُعَلَّق) زمان مرگ هر انسانی براساس شرایط بدنی او است که تغییرپذیر است. بهعبارت دیگر یک فرد که براساس شرایط بدنیاش، مثلاً میتواند صد سال عمر کند، اجل معلق او مرگ در صدسالی است؛ اما ممکن است بر اثر عوامل خارجی، مرگ او زودتر یا دیرتر روی دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۷، ص۱۰.</ref> | ||
== عوامل افزایش | == عوامل افزایش و کوتاهی عمر == | ||
بر اساس آیات [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]]، انجامدادن بعضی از کارها، باعث به تأخیر افتادن مرگ یا کوتاهترشدن عمر انسانها میشود.<ref>دایرةالمعارف قرآن کریم، ج۲، ذیل واژه أجل.</ref> برخی از [[تفسیر|مفسران]] با استناد به آیه ۱۰ [[سوره ابراهیم]] و آیات دوم تا چهارم [[سوره نوح]]، معتقدند [[تقوا]] و [[ایمان]] به [[خدا]] و پیامبران، مرگ را به تأخیر میاندازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۱۲، ص۳۰.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «کسانی که بر اثر گناهان خویش میمیرند، بیش از کسانی هستند که به مرگ طبیعی خود میمیرند و کسانی که با نیکوکاری عمرشان طولانی میشود، بیش از کسانی هستند که به صورت طبیعی عمرشان زیاد میشود».<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۱۲، ص۳۰.</ref> | بر اساس آیات [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]]، انجامدادن بعضی از کارها، باعث به تأخیر افتادن مرگ یا کوتاهترشدن عمر انسانها میشود.<ref>دایرةالمعارف قرآن کریم، ج۲، ذیل واژه أجل.</ref> برخی از [[تفسیر|مفسران]] با استناد به آیه ۱۰ [[سوره ابراهیم]] و آیات دوم تا چهارم [[سوره نوح]]، معتقدند [[تقوا]] و [[ایمان]] به [[خدا]] و پیامبران، مرگ را به تأخیر میاندازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۱۲، ص۳۰.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «کسانی که بر اثر گناهان خویش میمیرند، بیش از کسانی هستند که به مرگ طبیعی خود میمیرند و کسانی که با نیکوکاری عمرشان طولانی میشود، بیش از کسانی هستند که به صورت طبیعی عمرشان زیاد میشود».<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ش، ج۱۲، ص۳۰.</ref> | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در برخی از منابع اسلامی آمده که [[حضرت عیسی]] از کنار مراسم عروسی فردی عبور میکرد، فرمود این قوم فردا عزدار این عروس خواهند شد؛ اما فردای آن روز، عروس زنده ماند. پس از زنده ماندن او، عیسی(ع) و قومش نزد او رفته و گفتند دیشب چه کار خیری انجام دادهای، جواب داد به نیازمندی کمک کردم. عیسی(ع) به او گفت به اتاقت بازگرد و لباسهایت را بررسی کن. او برگشت و ماری را در لباسهایش پیدا کرد. فرمود این [[صدقه]]، از خطر این مار و مرگ شما جلوگیری کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴، ص۲۹۰، به نقل از بیات، «اجل معلق و اجل مسمی از منظر آیات و تجلی آنها در روایات»، ص۳۰.</ref> | در برخی از منابع اسلامی آمده که [[حضرت عیسی]] از کنار مراسم عروسی فردی عبور میکرد، فرمود این قوم فردا عزدار این عروس خواهند شد؛ اما فردای آن روز، عروس زنده ماند. پس از زنده ماندن او، عیسی(ع) و قومش نزد او رفته و گفتند دیشب چه کار خیری انجام دادهای، جواب داد به نیازمندی کمک کردم. عیسی(ع) به او گفت به اتاقت بازگرد و لباسهایت را بررسی کن. او برگشت و ماری را در لباسهایش پیدا کرد. فرمود این [[صدقه]]، از خطر این مار و مرگ شما جلوگیری کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴، ص۲۹۰، به نقل از بیات، «اجل معلق و اجل مسمی از منظر آیات و تجلی آنها در روایات»، ص۳۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} |