کاربر ناشناس
صبر ایوب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←صبر بر بلا
imported>Shadpoor جز (←زیارت ناحیه) |
imported>Shadpoor جز (←صبر بر بلا) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==صبر بر بلا== | ==صبر بر بلا== | ||
صبر و بردباری [[ | صبر و بردباری [[ایوب(ع)]] دربرابر بلا شهرت بسیار دارد.<ref>موسوی،دایرة المعارف بزرگ اسلامی،۱۳۸۰ش، ج ۱۰، ص۷۲۲.</ref> روایت است که ایوب ثروت فراوان داشت و همیشه شکرگزار خدا بود تا این که شیطان خواست نشان بدهد شکرگزاری ایوب به خاطر نعمت‌هایی است که به او داده شده؛ وگرنه با ابتلاء به فقر و بیماری، شکرگزار نخواهد بود؛ ازاین‌رو، شیطان ایوب را فقیر و بیمار کرد؛ اما هیچ وقت، ایوب کفر نورزید و مدت هفت<ref>شیخ صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ب۷، ح۱۰۸.</ref> یا هیجده سال صبر و بردباری نمود<ref>نیشابوری، قصص الانبیا، ۱۳۵۹ش، ص۲۵۷</ref> تا این که از خداوند کمک خواست و خدا نیز دعایش را مستجاب کرد<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۳۵۰-۳۵۱؛ مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱۹،ص ۲۹۴.</ref> و تمام رنج‌های او را پایان داد و دولت و ثروت او را برگرداند.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۹، ص۲۲۷</ref> | ||
[[پیامبر(ص)]] می‌فرماید: ایوب [[صبر|بردبارترین]] مردم است.<ref>ری‌شهری، حکم النبی الأعظم(ص)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲۷۳</ref> لذا در روز قیامت با وی بر سایرین دلیل آورده می‌شود. [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: شخصی که در دنیا گرفتار شده و بر اثر آن به فتنه و گمراهی افتاده، روز [[قیامت]] می‌گوید: پروردگارا! مرا به شدت گرفتار و مبتلا کردی تا این که به فتنه و تباهی دچار شدم. پس حضرت ایوب را می‌آورند و به آن مرد گفته می‌شود: آیا رنج و بلای تو سخت‌تر بود یا رنج و بلای ایوب؟ او هم به رنج و بلا در افتاد اما گرفتار فتنه و تباهی نشد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۸۵.</ref> | [[پیامبر(ص)]] می‌فرماید: ایوب [[صبر|بردبارترین]] مردم است.<ref>ری‌شهری، حکم النبی الأعظم(ص)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲۷۳</ref> لذا در روز قیامت با وی بر سایرین دلیل آورده می‌شود. [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: شخصی که در دنیا گرفتار شده و بر اثر آن به فتنه و گمراهی افتاده، روز [[قیامت]] می‌گوید: پروردگارا! مرا به شدت گرفتار و مبتلا کردی تا این که به فتنه و تباهی دچار شدم. پس حضرت ایوب را می‌آورند و به آن مرد گفته می‌شود: آیا رنج و بلای تو سخت‌تر بود یا رنج و بلای ایوب؟ او هم به رنج و بلا در افتاد اما گرفتار فتنه و تباهی نشد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۸۵.</ref> | ||