confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
imported>M.r.seifi |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] نیز امّ الکتاب به سوره [[فاتحة الکتاب]] گفته شده است؛ از آن جمله [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]] در آغاز تفسیر سوره فاتحه از [[امام صادق(ع)]] روایت میکند: [[اسم اعظم]] خداوند در امّ الکتاب پراکنده است<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة، ج ۱، ص ۱۹.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است: چهار بار صدای ناله [[ابلیس]] بلند شد. چهارمین بار هنگامی بود که ام الکتاب یعنی «اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العلَمین» نازل شد.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة، ج ۱، ص ۲۰.</ref> روایتی نیز از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که در آن به سوره حمد، اُمّ الکتاب گفته شده است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۳۷.</ref> | در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] نیز امّ الکتاب به سوره [[فاتحة الکتاب]] گفته شده است؛ از آن جمله [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]] در آغاز تفسیر سوره فاتحه از [[امام صادق(ع)]] روایت میکند: [[اسم اعظم]] خداوند در امّ الکتاب پراکنده است<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة، ج ۱، ص ۱۹.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است: چهار بار صدای ناله [[ابلیس]] بلند شد. چهارمین بار هنگامی بود که ام الکتاب یعنی «اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العلَمین» نازل شد.<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة، ج ۱، ص ۲۰.</ref> روایتی نیز از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که در آن به سوره حمد، اُمّ الکتاب گفته شده است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۳۷.</ref> | ||
در روایت دیگری از امام صادق(ع) که گویا [[تأویل]] و [[تفسیر|تفسیری]] از باطن آیه است، مراد از اُمّ الکتاب در سوره زخرف، سوره حمد معرفی شده است. آن حضرت مرجع ضمیر «إنّه» را [[علی بن ابیطالب(ع)]] دانسته و در پاسخ این پرسش که در کجای اُمّ الکتاب از علی(ع) یاد شده فرمود: در آیه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم» (حمد،۶)<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل لآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۳۷.</ref> | در روایت دیگری از [[امام صادق(ع)]] که گویا [[تأویل]] و [[تفسیر|تفسیری]] از باطن آیه است، مراد از اُمّ الکتاب در سوره زخرف، سوره حمد معرفی شده است. آن حضرت مرجع ضمیر «إنّه» را [[علی بن ابیطالب(ع)]] دانسته و در پاسخ این پرسش که در کجای اُمّ الکتاب از علی(ع) یاد شده فرمود: در آیه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم» (حمد،۶)<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۸۴۶؛ حسینی استرآبادی، تأویل لآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۳۷.</ref> | ||
===به معنای علم خداوند=== | ===به معنای علم خداوند=== |