ام‌الکتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] نیز امّ الکتاب بر سوره فاتحة الکتاب اطلاق شده است، از آن جمله [[محمد بن مسعود عیاشی|عیاشی]] در آغاز تفسیر سوره فاتحه از [[امام صادق(ع)]] روایت می‌کند: [[اسم اعظم]] خداوند در امّ الکتاب پراکنده است<ref>. تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۱۹.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است که حضرت فرمود:۴ بار صدای ناله [[ابلیس]] بلند شد. چهارمین بار هنگامی بود که‌ام الکتاب یعنی «اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العلَمین» نازل شد.<ref>. تفسیر عیاشی، ص ۲۰.</ref> روایتی نیز از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که در آن بر سوره حمد اُمّ الکتاب اطلاق شده است.<ref>. البرهان، ج۴،ص۸۴۶؛ تأویل‌الآیات‌الظاهره، ص۵۳۷.</ref>

در روایت دیگری از امام صادق(ع) که گویا تأویل و تفسیری از باطن آیه است، مراد از اُمّ الکتاب در سوره زخرف، سوره حمد معرفی شده است. آن حضرت مرجع ضمیر «إنّه» را [[علی بن ابیطالب(ع)]] دانسته و در پاسخ این پرسش که در کجای اُمّ الکتاب از علی(علیه‌السلام) یاد شده فرمود: در آیه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم» (حمد،۶)<ref>. البرهان، ج۴،ص۸۴۶؛ تأویل‌الآیات‌الظاهره، ص۵۳۷.</ref>