پرش به محتوا

سابقون: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ آوریل ۲۰۱۴
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
همچنین، برخی اوصاف سابقون در [[قرآن] و تفاسیر عبارت اند از: توکل به خدا، مداومت در عمل خیر، فانی شدن از صفات نفسانی، انس با [[قرآن]]، بهتر بودن باطن از ظاهر، برپا داشتن نوافل و [[مستحبات]] علاوه بر انجام دادن واجبات، اخلاص در کارها، الگو بودن برای دیگران، دارا بودن بلند مرتبه ترین درجات اهل سعادت، رسیدن به مقام قرب الهی، متنعم شدن از انواع نعمتهای بهشتی، نوشیدن از تسنیم که گواراترین شراب بهشتیان است، ورود به [[بهشت]] بدون حساب، و داشتن مقام [[شفاعت]]<ref>نک: قمی؛ ثعلبی؛ زمخشری؛ طبرسی، ذیل واقعه: ۱۰؛ سمرقندی؛ آلوسی، ذیل فاطر: ۳۲</ref> علاوه بر اینها، در منابع روایی شیعه آمده است که سابقون، پیامبران و اولیای خدا هستند و خدا پنج روح در آنها قرار داده که عبارت است از: روح القُدُس، که اشیا را با آن شناختند؛ روح ایمان، که با آن از خدا خوف دارند؛ روح قوّت، که با آن قادر به اطاعت از خدا هستند؛ روح شهوت، که با آن خواستار اطاعت خدا و بیزار از عصیان او شدند؛ و روحِ در جریانی که به وسیلۀ آن در میان مردم رفت و آمد می‌کنند.<ref>محمدبن حسن صفار، ص ۴۶۶؛ كلینی، ج ۱ ،ص ۲۷۱ – ۲۷۲</ref>
همچنین، برخی اوصاف سابقون در [[قرآن] و تفاسیر عبارت اند از: توکل به خدا، مداومت در عمل خیر، فانی شدن از صفات نفسانی، انس با [[قرآن]]، بهتر بودن باطن از ظاهر، برپا داشتن نوافل و [[مستحبات]] علاوه بر انجام دادن واجبات، اخلاص در کارها، الگو بودن برای دیگران، دارا بودن بلند مرتبه ترین درجات اهل سعادت، رسیدن به مقام قرب الهی، متنعم شدن از انواع نعمتهای بهشتی، نوشیدن از تسنیم که گواراترین شراب بهشتیان است، ورود به [[بهشت]] بدون حساب، و داشتن مقام [[شفاعت]]<ref>نک: قمی؛ ثعلبی؛ زمخشری؛ طبرسی، ذیل واقعه: ۱۰؛ سمرقندی؛ آلوسی، ذیل فاطر: ۳۲</ref> علاوه بر اینها، در منابع روایی شیعه آمده است که سابقون، پیامبران و اولیای خدا هستند و خدا پنج روح در آنها قرار داده که عبارت است از: روح القُدُس، که اشیا را با آن شناختند؛ روح ایمان، که با آن از خدا خوف دارند؛ روح قوّت، که با آن قادر به اطاعت از خدا هستند؛ روح شهوت، که با آن خواستار اطاعت خدا و بیزار از عصیان او شدند؛ و روحِ در جریانی که به وسیلۀ آن در میان مردم رفت و آمد می‌کنند.<ref>محمدبن حسن صفار، ص ۴۶۶؛ كلینی، ج ۱ ،ص ۲۷۱ – ۲۷۲</ref>


==مصادیق سابقون==
==مصادیق==
در روایات دیگری، به مصادیق السابقون به طور خاص اشاره شده، از جمله در روایتی از [[ابن عباس]] آمده که از پیامبراکرم راجع به معنای «السابقون السابقون» پرسش کرده و آن حضرت فرموده که [[جبرئیل]] گفته است آنها [[علی علیه السلام]] و [[شیعیان]] او هستند که به [[بهشت]] سبقت می‌گیرند.<ref>مفید، ص۲۹۸؛ طوسی، امالی، ص۷۲؛ حاکم حسکانی، ج۲، ص۲۹۵</ref>
در روایات دیگری، به مصادیق السابقون به طور خاص اشاره شده، از جمله در روایتی از [[ابن عباس]] آمده که از [[پیامبراکرم]] راجع به معنای «السابقون السابقون» پرسش کرده و آن حضرت فرموده که [[جبرئیل]] گفته است آنها [[علی(ع)]] و [[شیعیان]] او هستند که به [[بهشت]] سبقت می‌گیرند.<ref>مفید، ص۲۹۸؛ طوسی، امالی، ص۷۲؛ حاکم حسکانی، ج۲، ص۲۹۵</ref>


ابن مردویه اصفهانی (ص۳۳۰) در تفسیر آیۀ ۱۰ [[سورۀ واقعه]] از [[ابن عباس]] نقل می¬کند که آیۀ «السابقون السابقون» دربارۀ [[حزقیل]] (مؤمن آل فرعون) و [[حبیب نجار]] (که داستانش در [[سورۀ یس]] آمده) و [[علی¬بن ابی طالب]] نازل شده است، که هر یک در میان امت خویش پیشگام هستند و علی علیه السلام افضل آنهاست <ref>نیز رجوع کنید به سیوطی؛ شوکانی؛ آلوسی، ذیل آیه</ref> در [[روایات]] [[شیعه]]، علاوه بر [[انبیا]] و [[امام علی]] و[[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهم السلام، برخی [[صحابۀ]] بزرگ (مانند [[خدیجه]]، [[سمیه]] و پسرش [[عمار یاسر]]، [[سلمان فارسی]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]] و [[بلال]]) و برخی از اصحاب ائمه علیهم¬السلام (همچون [[زرارة بن اعین]]، [[ابوبصیر مرادی]]، [[محمد بن مسلم]] و [[برید بن معاویه عجلی]]) از مصادیق سابقون دانسته شده اند.<ref>نک: طبرسی، ذیل فاطر: ۳۲؛ حویزی، ذیل توبه: ۱۰۰، واقعه: ۱۰</ref>
ابن مردویه اصفهانی <ref>ابن مردویه اصفهانی، ص۳۳۰</ref>در تفسیر آیۀ ۱۰ [[سوره واقعه|سورۀ واقعه]] از ابن عباس نقل می‌کند که آیۀ «السابقون السابقون» دربارۀ [[حزقیل]] (مؤمن آل فرعون) و [[حبیب نجار]] (که داستانش در [[سوره یس|سورۀ یس]] آمده) و [[علی بن ابی طالب]] نازل شده است، که هر یک در میان امت خویش پیشگام هستند و علی علیه السلام افضل آنهاست.<ref>نیز نک: سیوطی؛ شوکانی؛ آلوسی، ذیل آیه</ref>در [[روایات]] [[شیعه]]، علاوه بر [[انبیا]] و [[امام علی]] و[[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهم السلام، برخی [[:رده:صحابه|صحابۀ]] بزرگ مانند [[خدیجه]]، [[سمیه]] و پسرش [[عمار یاسر]]، [[سلمان فارسی]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]] و [[بلال]] و برخی از اصحاب ائمه علیهم السلام همچون [[زرارة بن اعین]]، [[ابوبصیر|ابوبصیر مرادی]]، [[محمد بن مسلم]] و [[برید بن معاویه عجلی]]) از مصادیق سابقون دانسته شده‌اند.<ref>نک: طبرسی، ذیل فاطر: ۳۲؛ حویزی، ذیل توبه: ۱۰۰، واقعه: ۱۰</ref>


در روایتی نیز، به نقل از [[محمد بن سنان]] از [[داود بن كثیر رقی]] از [[امام صادق علیه السلام]]، آیۀ ۱۰ [[سورۀ واقعه]] به خلقت ازلی مخلوقات تفسیر، و گفته شده است که [[پیامبر]] و [[ائمه]] نخستین کسانی بودند که وارد آتشی شدند که برای آزمایش بندگی خدا مهیا شده بود و سپس [[شیعیان]] آنان وارد آتش شدند و از این رو آنان سابقون اند.<ref>نعمانی، ص ۹۱؛ حسن بن سلیمان حلّی، ص ۱۷۵ - ۱۷۶؛ قس د. اسلام، ذیل مدخل، که تمامی مقالۀ خود را بر این اساس سامان داده و آن را با عقاید صوفیان و فرقۀ بابیه مقایسه کرده است.</ref>
در روایتی نیز، به نقل از [[محمد بن سنان]] از [[داود بن كثیر رقی]] از [[امام صادق علیه السلام]]، آیۀ ۱۰ سورۀ واقعه به خلقت ازلی مخلوقات تفسیر، و گفته شده است که [[پیامبر]] و [[ائمه]] نخستین کسانی بودند که وارد آتشی شدند که برای آزمایش بندگی خدا مهیا شده بود و سپس [[شیعیان]] آنان وارد آتش شدند و از این رو آنان سابقون‌اند.<ref>نعمانی، ص ۹۱؛ حسن بن سلیمان حلّی، ص ۱۷۵ - ۱۷۶؛ قس د. اسلام، ذیل مدخل، که تمامی مقالۀ خود را بر این اساس سامان داده و آن را با عقاید صوفیان و فرقۀ بابیه مقایسه کرده است.</ref>


==پانویس==
==پانویس==