مجمع البحرین و مطلع النیرین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

مجمع البحرین و مطلع النیرین (کتاب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۳۵

۶۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۱ آوریل ۲۰۱۴

جز

←‏استفاده از احادیث

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>A.atashinsadaf

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 ==استفاده از احادیث==
-طریحی پس از بیان وجوه معنای یک واژه در آیات، به بررسی معنای واژه در احادیث نیز پرداخته است (برای نمونه، رجوع کنید به طریحی، ج1، ص35-36).
+طریحی پس از بیان وجوه معنای یک واژه در آیات، به بررسی معنای واژه در احادیث نیز پرداخته است.<ref>برای نمونه، رجوع کنید به طریحی، ج1، ص35-36</ref>
-احادیث مورد استشهاد طریحی در این کتاب، بدون ذکر سند و به ندرت با ذکر نام منبع است (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص171، 174،‌ 232،ج3، ص128).
+احادیث مورد استشهاد طریحی در این کتاب، بدون ذکر سند و به ندرت با ذکر نام منبع است.<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص171، 174،‌ 232،ج3، ص128</ref>
-او تحت عناوینی چون «قال بعض الشارحین» (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص59، 115، ج2، ص206، 365، ج3، ص56) و «قال بعض الأفاضل» (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص107، 319، ج2، ص148، 428) به توضیح روایات پرداخته است.
+او تحت عناوینی چون «قال بعض الشارحین»<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص59، 115، ج2، ص206، 365، ج3، ص56</ref> و «قال بعض الأفاضل»<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص107، 319، ج2، ص148، 428</ref> به توضیح روایات پرداخته است.
-او در مواردی که هیچ شاهد قرآنی برای واژگان نیافته، به ذکر شواهدی از احادیث بسنده کرده است (برای مثال، رجوع کنید به ج1، ص24، 25، 153، 287، ج3، ص4، 259). حتی در مواردی (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص388،464-465، ج2، ص60، 202) هیچ شاهدی از قرآن و حدیث نيافته و صرفاً به بیان معنای واژه اکتفا كرده است.
+او در مواردی که هیچ شاهد قرآنی برای واژگان نیافته، به ذکر شواهدی از احادیث بسنده کرده است.<ref>برای مثال، رجوع کنید به ج1، ص24، 25، 153، 287، ج3، ص4، 259</ref> حتی در مواردی<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص388،464-465، ج2، ص60، 202</ref> هیچ شاهدی از قرآن و حدیث نيافته و صرفاً به بیان معنای واژه اکتفا كرده است.
+در مواردی نیز<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص146، 234-235، ج3، ص333، ج4، ص47-48</ref> به دفاع از دیدگاههای شیعۀ امامی پرداخته و برای ترجیح برخی آرای لغوی، از احادیث ائمه علیهم السلام بهره برده است. گفتنی است که وی در برخی موارد<ref>برای نمونه، رجوع کنید به ج3، ص316، 436، ج4، ص171</ref> به شرح حال برخی عالمان نیز اشاره کرده است.
-در مواردی نیز (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص146، 234-235، ج3، ص333، ج4، ص47-48) به دفاع از دیدگاههای شیعۀ امامی پرداخته و برای ترجیح برخی آرای لغوی، از احادیث ائمه علیهم السلام بهره برده است. گفتنی است که وی در برخی موارد (برای نمونه، رجوع کنید به ج3، ص316، 436، ج4، ص171) به شرح حال برخی عالمان نیز اشاره کرده است.
 ==منبابع کتاب==
 طریحی علاوه بر منابع لغوی، از منابع حدیثی و رجالی و اخلاقی نیز بهره برده است. مهمترین منابعی که در متن بدانها اشاره کرده است عبارت اند از: الکافی (برای نمونه، رجوع کنید به همان، ج1، ص115، 194، ج2، ص128)، كتاب من لا یحضره الفقیه (برای نمونه، رجوع کنید به همان، ج2، ص128، ج3، ص445)، تهذیب الأحکام (برای نمونه، رجوع کنید به همان، ج1، ص263، 321)، تفسیر علی بن ابراهیم قمی (برای نمونه، رجوع کنید به همان، ج1، ص34، 71، 127، ج2، ص83)، مجمع البیان طبرسی (برای نمونه، رجوع کنید به همان، ج2، ص88، 236، ج4، ص442)، الکشّاف زمخشری (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص315، 440، 569)، اخلاق ناصری خواجه نصیر الدین طوسی (رجوع کنید به ج3، ص108). در میان منابع لغوی، طریحی بیشترین استفاده را از الصحاح محمد بن اسماعیل جوهری (متوفی 393) کرده است(برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص69، 80، 210، 233). دیگر منابع لغوی وی عبارت بوده¬انداز: مُعجم مَقاییس اللغة احمد بن فارس (متوفی 395؛ برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص312، ج2، ص204، 232، ج3، ص190)، مُجمل اللغة احمد بن فارس (برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص80، ج2، ص172، 352)، النهایة فی غریب الحدیث ابن اثیر جزری (متوفی 606؛ برای نمونه،رجوع کنید به ج1، ص63، 80، 108، 182، ج2، ص67، 73 و جاهای دیگر)، المصباح المُنیر احمد بن محمد فیّومی (متوفی 770؛ برای نمونه،رجوع کنید به ج1، ص581، ج2، ص 168، ج4، ص12)، و القاموس المحیط مجد الدین فیروزآبادی (متوفی 817؛ برای نمونه، رجوع کنید به ج1، ص80، 103، 582، ج3، ص168).