سید مصطفی خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان}}

==درگذشت مشکوک==

سید مصطفی در ۴۷ سالگی در [[۱ آبان]] ۱۳۵۶ ش در [[نجف اشرف]] و به طور ناگهانی درگذشت. امام خمینی بعد از درگذشت فرزندش در پیامی کوتاه چنین نوشت: «در روز یکشنبه نهم ذی القعده الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه واغفر له واسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوة والسلام.»<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۳.</ref> پیکر سید مصطفی، پس از [[تشییع]] و اقامه [[نماز میت|نماز]] توسط [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]]، در اتاق کوچک در ضلع شرقی ایوان طلای [[حرم امیرالمومنین]] و در کنار قبر [[محمد حسین غروی اصفهانی]] (کمپانی)، به خاک سپردند. پزشکان علت وفات او را مسمومیت دانستند و برای روشن شدن امر پیشنهاد کالبد شکافی دادند که [[امام خمینی]] با آن مخالفت کرد. ساواک و دولت [[عراق]] علت مرگ او را بروز سکتۀ قلبی اعلام کردند.<ref>باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴؛ شهیدی دیگر از روحانیت، صص۶۵- ۶۸.</ref>

با این حال گفته شد حکومت پهلوی و [[ساواک]] در مرگ او نقش داشته‌اند.<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۳، صص۱۶، ۵۸؛ نیز برای آگاهی از چگونگی بازتاب گستردۀ مرگ وی در ایران و سایر کشورها رک:پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۲، ص۱۰، ش ۳۹۳، صص۱۳-۱۴، ۲۰، ۳۲، ۴۲- ۴۳؛ نیز رک: شهیدی دیگر از روحانیت، صص۱۲۷، ۱۲۹.</ref>

امام خمینی در سخنرانی روز ۱۰ آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف، درگذشت سید مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانست.<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۴.</ref>درگذشت سید مصطفی به تشدید مبارزه با [[حکومت پهلوی]]، تحکیم رهبری امام خمینی و ایجاد وحدت و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف حکومت پهلوی انجامید.<ref>قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، صص۱۵۱- ۱۵۴؛ عمید زنجانی، انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن، صص۵۰۵- ۵۰۶؛ نیز رک: بازتاب‌ها و پیامدهای رحلت اسرار آمیز آیت الله مصطفی خمینی به روایت اسناد، صص۶۳ به بعد.</ref>

{{-}}