سینه‌زنی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

عزاداری به صورت زدن به سینه، از صدر اسلام مرسوم بوده است؛ نقل شده است که برخی زنان مسلمان در عزای [[پیامبر اسلام(ص)]] به سر و سینه خود می‌زدند و عزاداری می‌کردند.<ref>ابن حنبل، مسند، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۷۴</ref> پس از شهادت [[امام حسین(ع)]]، عزاداری بسته به فرهنگ‌های مختلف، اشکال گوناگون یافت که از جمله آنها سینه‌زنی بود. به نظر می‌رسد سینه‌زنی، علاوه بر عزاداری، نوعی [[ریاضت]] است که سینه‌زن، خود را در رنجی که امام حسین(ع) تحمل کرد، سهیم می‌کند.<ref>حیدری، تاریخ و جلوه‌های عزاداری امام حسین(ع) در ایران، ۱۳۹۱ش، ص۱۰۸</ref> سینه‌زنی در میان عرب رواج داشته است<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۵۷</ref> و با رسمی‌شدن مذهب شیعه در ایران در عصر [[صفویه]]، مراسم سینه‌زنی در ایران توسعه یافت و نقل شده مردم از شدت تأثر از نقل موعظه‌کنندگان، با مشت بر سینه خود می‌کوبیدند.<ref>فیگوئرا، سفرنامه فیگوئرا، ۱۳۶۳ش، ص۳۰۹</ref> همچنین در نقلی دیگر بیان شده است که در [[اصفهان]] (مرکز صفویان) مردم به تبعیت از آواز نوحه‌خوانان، ضمن حرکت دایره‌ای، پا بر زمین کوبیده و سینه می‌زدند.<ref>کمپفر، در دربار شاهنشاه ایران، ۱۳۵۰ش، ص۱۷۹</ref>

در عصر قاجار، به خصوص [[ناصرالدین شاه قاجار]]، دسته‌های عزاداری با آداب و تشریفات و تجمل بسیار به راه می‌افتادند و در فواصل، دسته سینه‌زن‌ها با آهنگ موزون سینه می‌زدند و حتی در اندرونی شاهان قاجار نیز خانم‌ها نوحه‌خوانی و سینه‌زنی می‌کردند.<ref>مشحون، موسیقی مذهبی ایران، ۱۳۵۰ش، ص۲۶؛ محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۵۷</ref>

* '''دوضرب''' و '''سه‌ضرب''' و '''چهارضرب:''' دو یا سه یا چهار ضربه پشت سر هم با ریتم تند، با مکثی کوتاه میان هر نوبت.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۲۹۶</ref>

در سؤالی که درباره عزاداری و سینه‌زنی از علماء و [[مراجع تقلید]] شده است، [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]] بیان داشته که: «آنچه که مصداق عزاداری و سوگواری است و اظهار مصیبت درباره ایشان محسوب باشد، مندوب و مرغوب فیه ([[مستحب]]) بوده، مانعی ندارد.» دیگر علما و مراجع نیز فتوای این عالم بزرگوار را تأیید و امضا کردند.<ref>معتمدی کاشانی، عزاداری سنتی شیعیان، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۲۵۳-۲۷۸</ref>

علمایی مانند [[سیدمحمدحسین فضل‌الله]]، سینه‌زنی خشن را حرام می‌دانند و برخی مراجع مانند [[آیت الله خامنه‌ای]] و [[آیت الله مکارم شیرازی]]، نیز بیان داشته‌اند برهنه‌شدن در سینه‌زنی، برازنده مجالس عزاداری نیست؛ به خصوص در مکان‌های عمومی و در حضور زنان.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۲۹۹، ۳۰۰</ref>