confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''ابوجعفر محمد بن حسن بن فَروخ صَفّار قُمّی''' (درگذشت [[سال ۲۹۰ هجری قمری|۲۹۰ق]]) [[حدیث|محدث]] و [[فقیه]] [[امامیه|امامی]] و از همعصران و | '''ابوجعفر محمد بن حسن بن فَروخ صَفّار قُمّی''' (درگذشت [[سال ۲۹۰ هجری قمری|۲۹۰ق]]) [[حدیث|محدث]] و [[فقیه]] [[امامیه|امامی]] و از همعصران و [[یاران امام حسن عسکری(ع)]] است. گفته شده است صفار رسالات متعدد حدیثی داشته که به شکل مستقل به ما نرسیده است. کتاب [[بصائر الدرجات (کتاب) |بصائرالدرجات]] که مجموعهای حدیثی با موضوع فضایل و ویژگیها و دلائل [[امامان شیعه]] است، منسوب به اوست. | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۴.</ref> و از همین رو نسبت «اشعری» داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران [[غیبت صغری]] است.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۵.</ref> | محمد بن حسن صفار قمی معروف به اعرج (به معنای لنگ)، از موالیان ایرانی تبار عیسی بن موسی بن طلحه اشعری بود<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۴.</ref> و از همین رو نسبت «اشعری» داشت. تاریخ ولادت وی معلوم نیست. سال وفاتش ۲۹۰ قمری مقارن با دوران [[غیبت صغری]] است.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۵.</ref> | ||
به گفته [[شیخ طوسی]]، وی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود. اصلیترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسشهایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۲۱.</ref> این نامهنگاریها میتواند نشانهای بر مقام [[سازمان وکالت ائمه(ع) |وکالت]] و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد. | به گفته [[شیخ طوسی]]، وی از [[اصحاب امام حسن عسکری(ع)]] بود. اصلیترین شاهد بر این مدعا مجموعه پرسشهایی است که وی از طریق نامه از آن حضرت پرسیده بود.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۲۱.</ref> این نامهنگاریها میتواند نشانهای بر مقام [[سازمان وکالت ائمه(ع) |وکالت]] و نمایندگی او از سوی امام نزد شیعیان باشد. | ||
در منابع حدیثگاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از [[امام حسن عسکری | در منابع حدیثگاه از او با لقب مموله نیز یاد شده است. این لقب در برخی از منابع به شکل حموله آمده است. صفت مموله در برخی از منابع به مجموعه سوالاتی که وی از [[امام حسن عسکری(ع)]] پرسیده بود، اطلاق شده است.<ref>طوسی، الابواب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۰۲.</ref> | ||
==آثار و جایگاه علمی== | ==آثار و جایگاه علمی== | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
=== بصائر الدرجات === | === بصائر الدرجات === | ||
{{اصلی|بصائر الدرجات}} | {{اصلی|بصائر الدرجات}} | ||
کتاب '''بصائر الدرجات الکبری فی فضائل آل محمد''' مشهور به '''بصائر الدرجات''' از منابع معتبر حدیثی [[شیعه]] است. این کتاب، اثری روایی با رویکرد [[علم کلام|کلامی]] محسوب میگردد که [[روایات|احادیث]] آن درباره مسأله [[امامت]]، شناخت امام و فضائل [[ائمه اطهار]] | کتاب '''بصائر الدرجات الکبری فی فضائل آل محمد''' مشهور به '''بصائر الدرجات''' از منابع معتبر حدیثی [[شیعه]] است. این کتاب، اثری روایی با رویکرد [[علم کلام|کلامی]] محسوب میگردد که [[روایات|احادیث]] آن درباره مسأله [[امامت]]، شناخت امام و فضائل [[ائمه اطهار]] است. | ||
[[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] عناوین دیگر آثار او را چنین برشمرده است<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۷.</ref>: | [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] عناوین دیگر آثار او را چنین برشمرده است<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۱۶ق، ص۳۵۷.</ref>: | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
چنان که از عناوین کتابهای صفار معلوم است، بیشتر آثار او موضوعات [[فقه|فقهی]] داشته و بیش از همه راوی احادیث فقهی بوده است.<ref>انصاری، «تبارشناسی کتاب بصائر الدرجات و هویت نویسنده آن»، ص۶۴.</ref> بااین حال برخی از کتابهایش در موضوعات [[کلام امامیه|کلامی]] و اعتقادی بوده است. | چنان که از عناوین کتابهای صفار معلوم است، بیشتر آثار او موضوعات [[فقه|فقهی]] داشته و بیش از همه راوی احادیث فقهی بوده است.<ref>انصاری، «تبارشناسی کتاب بصائر الدرجات و هویت نویسنده آن»، ص۶۴.</ref> بااین حال برخی از کتابهایش در موضوعات [[کلام امامیه|کلامی]] و اعتقادی بوده است. | ||
افزون بر این آثار، وی مجموعهای از سوالات را از امام حسن عسکری(ع) از طریق نامه پرسیده بود که این نامهها به شکل مکتوب تا مدتی باقی بوده و [[شیخ صدوق]] آن را در اختیار داشته است.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، موسسه النشر الاسلامی، ج۱، ص۱۴۲؛ ۱۵۴.</ref> | افزون بر این آثار، وی مجموعهای از سوالات را از [[امام حسن عسکری(ع)]] از طریق نامه پرسیده بود که این نامهها به شکل مکتوب تا مدتی باقی بوده و [[شیخ صدوق]] آن را در اختیار داشته است.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، موسسه النشر الاسلامی، ج۱، ص۱۴۲؛ ۱۵۴.</ref> | ||
محمد بن حسن بن صفار در علم فقه نیز از علمای سرشناس بود. یکی از آرای فقهی وی که در منابع نقل شده، حکم به صحت خواندن [[قنوت]] به زبان فارسی است.<ref>حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> | محمد بن حسن بن صفار در علم [[فقه]] نیز از علمای سرشناس بود. یکی از آرای فقهی وی که در منابع نقل شده، حکم به صحت خواندن [[قنوت]] به زبان فارسی است.<ref>حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> | ||
==استادان و شاگردان== | ==استادان و شاگردان== |