پرش به محتوا

دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
خط ۳: خط ۳:
آیه ۳۰ [[سوره نازعات]]، تنها [[آیه‌]]ای است که در آن به دحو الارض اشاره شده است؛ اما چگونگی زمان و مکان دحو الارض در [[قرآن]] بیان نشده است.
آیه ۳۰ [[سوره نازعات]]، تنها [[آیه‌]]ای است که در آن به دحو الارض اشاره شده است؛ اما چگونگی زمان و مکان دحو الارض در [[قرآن]] بیان نشده است.
== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
دَحْوالارض، اصطلاحی [[قرآن|قرآنی]] و [[حدیث|حدیثی]] است.<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/9117 هادیان رسنان، «دحو الارض»، دانشنامه جهان اسلام.]</ref> منظور از دحوالارض بیرون آمدن خشکی‌های گسترده زمین از زیر آب است. بنابر برخی [[حدیث|روایات]] و منابع کهن اسلامی، زمین در ابتدا زیر آب بوده است و سپس خشکی‌ها از آب سر برآورده‌اند.<ref>مرزوقی اصفهانی، کتاب الازمنة و الامکنه، ۱۴۱۷ق، ص۳۵.</ref> روز بیرون آمدن خشکی‌ها [یا روز آغاز آن] روز دحوالارض نامیده شده است.{{مدرک}} بنابر برخی احادیث و کتاب‌های تاریخی، نخستین جایی که از زمین سر برآورد، [[مکه]] یا [[کعبه]] بوده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۴۱؛ فرات کوفی، تفسیر فرات، ۱۴۱۰ق، ص۱۸۵؛ فاکهی، أخبار مکه فی قدیم الدهر و حدیثه، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۹۵؛ قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ۱۹۹۸ م، ص۱۱۴.</ref> دحو به معنای واگسترانیدن،<ref>بیهقی، تاج المصادر، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۹۰.</ref> گسترش دادن<ref>خلیل بن احمد، کتاب العین، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۸۰، ذیل «دحو».</ref> و چیزی را از جای آن برکندن<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۳۰۸، ذیل «دحا».</ref> و «دحوالارض» به معنای گستراندن زمین است.
دَحْوُ الأرْض، اصطلاحی [[قرآن|قرآنی]] و [[حدیث|حدیثی]]<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/9117 هادیان رسنان، «دحو الارض»، دانشنامه جهان اسلام.]</ref> به معنای گستراندن زمین است.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۰۰. </ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، منظور از آن این است که سطح زمین را در آغاز، آب‌های حاصل آمده از باران‌های سیلابی فرا گرفته بود. این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین فرو رفتند و خشکی‌ها از زیر آب، سربرآوردند و روز به روز گسترده شدند تا به حالت کنونی درآمدند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۰۰ و ۱۰۱.</ref> از نظر [[ابوالحسن شعرانی]]، دحو الارض به معنای گسترانیدن خشکی های زمین است نه کره زمین.<ref>شعرانی، نثر طوبی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۵۳.</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی]] نیز آن را به معنای گسترده شدن زمین از برآمده‌ترین نقطه آن معنا کرده است.<ref>حسن‌زاده آملی، هزار و یک کلمه، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۹۹.</ref> برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] نیز دحو را به معنای حرکت دادن و دحو الارض را به معنای حرکت زمین معنا و تفسیر کرده‌اند.<ref>صادقی تهرانی، ستارگان از دیدگاه قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۹-۱۳۲.</ref>
 
دحو در لغت به معنای گسترش دادن<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۸۰، ذیل «دحو»؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۴، ص۲۵۱.</ref> و چیزی را از جای آن برکندن<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۳۰۸، ذیل «دحا».</ref>‌ آمده است. در تفسیر نمونه آمده است که دحو به معای گستردن است؛ اما بعضی آن را به معنی تکان دادن چیزی از محل اصلی‌اش معنا کرده‌اند. این دو معنا، لازم و ملزوم یکدیگر بوده و به یک ریشه بازمی‌گردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۰۰.</ref>


== تاریخ دحوالارض و وقایع آن==
== تاریخ دحوالارض و وقایع آن==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۶۹۵

ویرایش