دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس برخی روایات، [[امام مهدی(عج)]] در این روز قیام خواهد کرد.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۲۴۸.</ref>

در [[قرآن]] تنها در آیه ۳۰ [[سوره نازعات]] «وَالْأَرْ‌ضَ بَعْدَ ذَٰلِک دَحَاهَا؛ و زمین را پس از آن گسترانید»، به دحو الارض اشاره شده است و مفسران ذیل آن، درباره چگونگی آفرینش زمین و گسترش آن سخن گفته‌اند.<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/9117 هادیان رسنان، «دحو الارض»، دانشنامه جهان اسلام.]</ref>  

برخی از مفسران، آیه سی‌ام نازعات را اشاره به حرکت زمین دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به صادقی تهرانی، ستارگان از دیدگاه قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۹-۱۳۲؛ رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۷ و ۱۷۸.</ref> [[آیت الله طالقانی]] در تفسیر «[[پرتوی از قرآن (کتاب)|پرتوی از قرآن]]» گفته است اگر «دحا» به معنای پرتاب کردن باشد، آیه سی‌ام نازعات به مرحله نخستین خلقت زمین و جدا شدن آن از منشأ اصلی خود اشاره دارد؛ اما اگر «دحا» به معنای گستردن و ‌آماده کردن باشد، چنان‌که نظر مفسرین با استناد به ظاهر لغت همین است، [[آیه]] مربوط به دوره‌ای است که زمین سرد شده و سطح آن، آماده برای ظهور برکات و رحمت خدا و زندگی شده است. احتمال دارد آیه هر دو معنا را نیز شامل شود.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۱۰۵ و ۱۰۶.</ref>

در منابع روایی و تاریخی، به گسترده شدن زمین از زیر [[کعبه]] تصریح شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۴۹و۱۵۰، ح۴ و ص۱۸۹، ح۳ و ۵؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۴۱ و۲۴۲؛ فرات کوفی، تفسیر فرات، ۱۴۱۰ق، ص۱۸۵؛ فاکهی، أخبار مکه فی قدیم الدهر و حدیثه، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۹۵؛ قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ۱۹۹۸ م، ص۱۱۴. </ref> از جمله در [[حدیث|روایتی]] از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است که [[۲۵ ذی‌القعده]]، زمین از زیر کعبه گسترده و پهن شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۰؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۸۹، ح۱۸۱۴ و ص۲۴۲، ح۲۳۰۰.</ref>