Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←روایات
جز (←قرآن و روایات) |
جز (←روایات) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
برخی از مفسران، آیه سی‌ام نازعات را اشاره به حرکت زمین دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به صادقی تهرانی، ستارگان از دیدگاه قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۹-۱۳۲؛ رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۷ و ۱۷۸.</ref> [[آیت الله طالقانی]] در تفسیر «[[پرتوی از قرآن (کتاب)|پرتوی از قرآن]]» گفته است اگر «دحا» به معنای پرتاب کردن باشد، آیه سی‌ام نازعات به مرحله نخستین خلقت زمین و جدا شدن آن از منشأ اصلی خود اشاره دارد؛ اما اگر «دحا» به معنای گستردن و آماده کردن باشد، چنان‌که نظر مفسرین با استناد به ظاهر لغت همین است، [[آیه]] مربوط به دوره‌ای است که زمین سرد شده و سطح آن، آماده برای ظهور برکات و رحمت خدا و زندگی شده است. احتمال دارد آیه هر دو معنا را نیز شامل شود.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۱۰۵ و ۱۰۶.</ref> | برخی از مفسران، آیه سی‌ام نازعات را اشاره به حرکت زمین دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به صادقی تهرانی، ستارگان از دیدگاه قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۹-۱۳۲؛ رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۷ و ۱۷۸.</ref> [[آیت الله طالقانی]] در تفسیر «[[پرتوی از قرآن (کتاب)|پرتوی از قرآن]]» گفته است اگر «دحا» به معنای پرتاب کردن باشد، آیه سی‌ام نازعات به مرحله نخستین خلقت زمین و جدا شدن آن از منشأ اصلی خود اشاره دارد؛ اما اگر «دحا» به معنای گستردن و آماده کردن باشد، چنان‌که نظر مفسرین با استناد به ظاهر لغت همین است، [[آیه]] مربوط به دوره‌ای است که زمین سرد شده و سطح آن، آماده برای ظهور برکات و رحمت خدا و زندگی شده است. احتمال دارد آیه هر دو معنا را نیز شامل شود.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۱۰۵ و ۱۰۶.</ref> | ||
=== | ===گسترده شدن زمین از زیر کعبه=== | ||
در منابع روایی و تاریخی، به گسترده شدن زمین از زیر [[کعبه]] تصریح شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۴۹و۱۵۰، ح۴ و ص۱۸۹، ح۳ و ۵؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۴۱ و۲۴۲؛ فرات کوفی، تفسیر فرات، ۱۴۱۰ق، ص۱۸۵؛ فاکهی، أخبار مکه فی قدیم الدهر و حدیثه، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۹۵؛ قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ۱۹۹۸ م، ص۱۱۴. </ref> از جمله در [[حدیث|روایتی]] از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است که [[۲۵ ذی‌القعده]]، زمین از زیر کعبه گسترده و پهن شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۰؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۸۹، ح۱۸۱۴ و ص۲۴۲، ح۲۳۰۰.</ref> | |||
در حدیثی از [[امام باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نیز نقل شده است که خداوند هنگامی که [[اراده الهی|اراده]] کرد زمین را بیافریند، به باد امر فرمود بر سطح آب‌ها کوبیده شود، در این هنگام موج‌هایی پدید آمد و بر روی آب‌ها، کف ایجاد شد. خداوند کف‌ها را در مکان کعبه جمع کرد و از آن، کوهی از کف پدید آورد و سپس زمین را از زیر آن گستراند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۹۰، ح۷؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۱، ح۲۲۹۶.</ref> | |||
== اعمال == | == اعمال == | ||