دحو الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

به گزارش روایات و کتاب‎های فقهی، تاریخ دحوالارض روز بیست و پنجم [[ذیقعده]] و [[روزه]] آن روز [[مستحب]] است.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۶۶۹؛ طوسی، بی‎تا،النهایة، ص۱۶۹</ref> به گزارش برخی منابع کهن وقوع دحو الارض بنابر سالشمار شمسی، در مهرماه روی داده است.<ref>بیرونی، الآثار الباقیه، ۱۳۸۰ش، ص۲۷۳.</ref>در  

مطابق برخی روایات در این روز اتفاقاتی در رابطه با برخی [[پیامبران]] بزرگ واقع شده است.

 

این وقایع عبارتند از:

*نزول نخستین رحمت آسمانی بر [[آدم(ع)]]<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۴۲</ref>.

*نشستن [[کشتی نوح]] بر کوه جودی<ref>طوسی، مصباح المتهجد،۱۴۱۱ق، ص۸۲۰.</ref>.

*تولد [[حضرت ابراهیم]] و تولد [[عیسی بن مریم]] در شب بیست و پنجم [[ذیقعده]]<ref>صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۶۸ش، ص۷۹؛ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۹؛ قس طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۶۷۱ که ولادت ابراهیم را در اول ذیحجه دانسته است.</ref>.

[[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره مقصود از این قید اختلاف نظر دارند و [[طبری]] به این اختلاف اشاره کرده است. به نوشته وی برخی از مفسران کلمه «بعد» را به معنای اصلی آن، که خلاف «قبل» است، دانسته و معتقدند که گسترش زمین پس از آفرینش آسمان بوده است. در مقابل، گروهی دیگر «بعد ذلک» را به معنای «مع ذلک» گرفته و گفته‌اند که زمین پیش از آسمان آفریده و گسترده شده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)،‌دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری روایتی از [[ابن عباس]] را سازگار با ظاهر آیه می‎داند. این روایت میان آفرینش(خلق) زمین و گسترشِ (دحو) آن تفاوت گذاشته و خلقت آسمان را پس از آفرینش زمین و پیش از گستردن دانسته است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن (تفسیر الطبری)،‌دار المعرفة، ج۳۰، ص۲۹.</ref> طبری در تاریخ الامم و الملوک نیز ضمن آوردن همین مباحث، دلیل پذیرش این سخن را کاربرد اهل زبان دانسته و می‌گوید در زبان عربی، «بعد» متضاد «قبل» است و به معنای «مع» نیست. و ملاک معنا کردن کلمات همین کاربرد اهل زبان است<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، ج۱، ص۴۹.</ref>.

[[فخر رازی]] ذیل آیه علاوه بر این دو نظریه، افزوده است: «دحو» گستردن محض زمین نیست، بلکه منظور نوعی گستردن است که زمین را آماده رویاندن گیاهان کند و این تنها پس از خلقت آسمان حاصل می‌شود.<ref>فخر رازی،التفسیر الکبیر،‌دار احیاء التراث العربیی، ج۳۱، ص۴۶.</ref> [[علامه مجلسی|محمدباقر مجلسی]] اشکالات وارد بر خلق و گسترش زمین را پاسخ داده است<ref>مجلسی، بحار الانوار،‌دار احیاء التراث العربی، ج۵۴، ص۲۲–۲۵.</ref> و [[روایات]] را بر آن تطبیق داده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار،‌دار احیاء التراث العربی، ج۵۴، ص۲۵–۲۱۶.</ref>.

* [[روزه]]

* خواندن دو رکعت نماز در وقت ظهر، در هر ركعت بعد از حمد، پنج مرتبه [[سوره شمس]] بخواند و بعد از اتمام نماز بگوید: {{عربی|لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏}}

* [[زیارت امام رضا(ع)]]<ref>ر.ک. ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۷، ج۲، ص۲۷-۲۹؛ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱، ص۶۷۱ – ۶۹۹</ref>،

*خواندن این دعا: {{عربی|اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْكَعْبَهِ ... }}<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱، ص۶۶۹.</ref>