۱۷٬۸۱۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جزیی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''ثَقَلین''' یا '''ثِقْلین'''، به معنای دو شیء گرانبها است. [[پیامبر اکرم]] در حدیثی [[قرآن]] و [[اهل بیت]] خود را ثقلین خوانده و امتش را به تمسک از آنان سفارش کرده است، این حدیث به دلیل دربرداشتن واژه ثقلین به [[حدیث ثقلین]] مشهور شده است. | '''ثَقَلین''' یا '''ثِقْلین'''، به معنای دو شیء گرانبها است. [[پیامبر اکرم]] در حدیثی [[قرآن]] و [[اهل بیت]] خود را ثقلین خوانده و امتش را به تمسک از آنان سفارش کرده است، این حدیث به دلیل دربرداشتن واژه ثقلین به [[حدیث ثقلین]] مشهور شده است. | ||
ثِقْل در لغت به معنای بار، ثِقَل به معنای سنگینی،<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۸۵.</ref> و ثَقَل به معنای شی گرانبها و با ارزش است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۷-۳۱۰.</ref> از اینرو ثَقَلین به معنای دو شی گرانبها و باارزش است. | ثِقْل در لغت به معنای بار،<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۸۵.</ref> ثِقَل به معنای سنگینی،<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۸۵.</ref> و ثَقَل به معنای شی گرانبها و با ارزش است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۷-۳۱۰.</ref> از اینرو ثَقَلین به معنای دو شی گرانبها و باارزش است. | ||
پیامبراکرم (ص) در حدیثی، امت خود را به دستاویز قراردادن به دو شیء گرانبها (قرآن و اهلبیتش) که در میان آنها باقی میگذارد، سفارش کرده است.<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۵؛ کلینی، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۲۹۴.</ref> پیامبر، قرآن را [[ثقل اکبر]]، و اهل بیتش را [[ثقل اصغر]] معرفی کرده است.<ref>عیاشی، تفسیرالعیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۵.</ref> حدیث مذکور به سبب دربرداشتن واژه ثقلین، به حدیث ثَقَلَین یا حدیث ثِقْلَین مشهور است. | پیامبراکرم (ص) در حدیثی، امت خود را به دستاویز قراردادن به دو شیء گرانبها (قرآن و اهلبیتش) که در میان آنها باقی میگذارد، سفارش کرده است.<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۵؛ کلینی، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۲۹۴.</ref> پیامبر، قرآن را [[ثقل اکبر]]، و اهل بیتش را [[ثقل اصغر]] معرفی کرده است.<ref>عیاشی، تفسیرالعیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۵.</ref> حدیث مذکور به سبب دربرداشتن واژه ثقلین، به حدیث ثَقَلَین یا حدیث ثِقْلَین مشهور است. |
ویرایش