کاربر ناشناس
ثقلین: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
imported>Nabavi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
واژه ثِقْل یا ثَقَل در [[قرآن]] به کار نرفته است؛ اما اَثقال در چند [[آیه]]<ref> سوره نحل، آیه۷؛ سوره زلزال، آیه۲؛ سوره عنکبوت، آیه۱۳.</ref> و ثَقَلان فقط در یک آیه به کار رفته است.<ref>سوره الرحمن، آیه۳۱.</ref> | واژه ثِقْل یا ثَقَل در [[قرآن]] به کار نرفته است؛ اما اَثقال در چند [[آیه]]<ref> سوره نحل، آیه۷؛ سوره زلزال، آیه۲؛ سوره عنکبوت، آیه۱۳.</ref> و ثَقَلان فقط در یک آیه به کار رفته است.<ref>سوره الرحمن، آیه۳۱.</ref> | ||
عموم [[تفسیر|مفسران]] مراد از ثقلان را دو گروه [[جن]] و [[انس]]<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۴۴۷؛ ابوالفتوح رازی، تفسیر | عموم [[تفسیر|مفسران]] مراد از ثقلان را دو گروه [[جن]] و [[انس]]<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۴۴۷؛ ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان، ج۱۰، ص۳۹۶.</ref> و معدودی از مفسران هم مراد از آن را قرآن و [[عترت]] (اهل بیت پیامبر) دانستهاند.<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج۲، ص۳۴۵؛ بحرانی، البرهان، ج۴، ص۲۶۷.</ref> | ||
==حدیث ثقلین== | ==حدیث ثقلین== | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
*قرآن کریم | *قرآن کریم | ||
*ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۷ش | *ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۷ش | ||
*ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی | *ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی منیر البعلبکی، بیروت، ۱۹۸۷-۱۹۸۸م | ||
*ابن منظور،محمد بن مکرم، لسان العرب ، بیروت، دار احیاء التراث العربی بیروت ۱۴۱۱ ق. | *ابن منظور،محمد بن مکرم، لسان العرب ، بیروت، دار احیاء التراث العربی بیروت ۱۴۱۱ ق. | ||
*ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، چاپ علی شیری، بیروت (بیتا) | *ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، چاپ علی شیری، بیروت (بیتا) | ||
*ابوالفتوح رازی، تفسیر | *ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، چاپ ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ش | ||
*علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، چاپ طیب موسوی جزائری، قم، ۱۴۰۴ق | *علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، چاپ طیب موسوی جزائری، قم، ۱۴۰۴ق | ||
*هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران، ۱۳۳۴ش | *هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران، ۱۳۳۴ش |