سید محمدباقر خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها

تحصیلات ابتدائی را پیش از مهاجرت به اصفهان، در زادگاه خویش و از جدّش [[جعفر بن حسین خوانساری (میر صغیر)|سید ابوالقاسم جعفر]] (د۱۲۴۰) فرا گرفت. او جدش را از استادن خویش برشمرده است.<ref> حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ۸۰۳.</ref>

سید محمد باقر پس از وفات جدش همراه با پدر و برادرانش به اصفهان کوچ کرد<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۶.</ref> و در محضر شیخ [[محمد تقی ایوانکیفی طهرانی]] معروف به اصفهانی، [[محمد باقر شفتی]] معروف به حجت الاسلام، [[محمد ابراهیم کرباسی]]، [[سید محمد بن عبدالصمد شهشهانی]] به فراگیری دانش‌های مرسوم حوزه پرداخت.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۱۰۵-۱۰۷ ؛  حبیب‌آبادی، مکارم الاثار٬ ۱۳۵۱ش٬ ج۳، ص۸۰۰ ؛  مهدوی، تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۴۸ش٬ ص۱۷۶.</ref>

او در ۱۲۵۳ برای [[زیارت]] [[عتبات عالیات]] به [[عراق]] سفر کرد و در [[کربلا]]، از محضر [[سید ابراهیم موسوی قزوینی]]، صاحب [[ضوابط الاصول]]، استفاده کرد.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۱۰، ص۳۹.</ref> سید محمد باقر با این استادش موافقت و مؤانستی شایسته داشت، به طوری که حتی پس از مراجعت به اصفهان، میان آنها نامه‌نگاری برقرار بود.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ج۱۰، ص۴-۴۲.</ref>