علی بن مهزیار اهوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی بن مهزیار اهوازی''' دورقی، [[فقیه]]، محدث و از رهبران و سرشناس [[شیعه]] در اوایل قرن سوم. وی نزد [[امامان شیعه]] جایگاه والایی داشت و از یاران نزدیک [[امام هادی(ع)]] و وکیل ایشان در برخی نواحی بود. [[کنیه]] وی ابوالحسن و به اهوازی و دروقی مشهور بود. علی بن مهزیار در نوجوانی همراه پدرش که [[مسیحیت|مسیحی]] بود، به اسلام روی آورد و در عبادت و علم زبانزد شد و به دفاع از مذهب [[اهل بیت]] پرداخت. وی با [[امامان شیعه]] ارتباط داشت و [[امام جواد(ع)]] در نامه‎ای او را ستوده است. در مورد محل دفن وی اختلاف است و دو بقعه در شهرهای [[جاجرم]] و [[اهواز]] به وی منسوب است.

منابع کنیه وی را ابوالحسن و لقب وی را اهوازی و دورقی آورده‌اند.<ref>رجال ابن داود، ص۱۴۲</ref> لقب دروقی از آن جهت به وی اطلاق شده است که زادگاه وی [[دورق]] یکی از شهرهای [[خوزستان]] بوده است.<ref>معجمالبلدان،ج۲،ص:۴۸۳</ref>

پدر وی به نام [[مهزیار اهوازی|مهزیار]]، [[مسیحی|مسیحی]] و اهل [[هند]] بود که اسلام آورد و سپس در یکی از روستاهای [[اهواز]] سکنی گزید. علی بن مهزیار نیز همراه پدرش، در همان دوران نوجوانی به دین اسلام گروید.<ref>زرگلی‌،ج ۵ ص ۱۷۸</ref>

در احوال وی آورده‌اند که: «هنگام طلوع خورشید برای خدا به [[سجده]] می‌افتاد و سرش را بلند نمی‌کرد تا اینکه هزار نفر از برادران دینی‌اش را دعا می‌کرد.<ref>معجم رجال الحدیث، ج ۱، ص ۳۱۸ </ref><ref>تحلیلی از زندگانی امام هادی(ع)،ص:۲۹۳</ref>

وی از مفسران قرن سوم هجری است و بیش از سی کتاب و رساله در زمینه‌های مختلف معارف اسلامی دارد.<ref>فهرست، شیخ طوسی، ص ۸۸ </ref>نام وی در اسناد حدود ۴۳۷ روایت آمده‌است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۹۴</ref>

به نوشته [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]، ابن مهزیار با [[علی بن اسباط]] که [[فطحیه|فطحی مذهب]] بود، مناظراتی داشت و مسائلی در این باره میان آن دو رد و بدل گردید. سرانجام آن دو مسائل مورد بحث خود را پیش [[امام جواد(ع)]] بردند که این امر، با بازگشت علی بن اسباط از عقیده باطل خود، خاتمه یافت.<ref>مهدی موعود، ترجمه بحار الأنوار،متن،ص:۹۴۷</ref><ref>حیات فکری و سیاسی ائمه، جعفریان،ص:۴۹۲</ref>

علی بن مهزیار از [[امام رضا(ع)]] حدیث نقل کرده‌است. وی از یاران نزدیک امام جواد(ع) و<ref>امام هادی(ع)</ref> به شمار می‌رفت<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۹۴. </ref>و به عنوان وکیل آنان بود و [[توقیع]](امضا) آنها هنوز موجود است.

امام جواد(ع)، علی بن مهزیار را با پیام‌ها و نامه‌های عطرآگینی ستود؛ از جمله حضرت در نامۀ ذیل او را چنین تحسین می‌کند:

::«ای علی! در پیروی کردن، انجام دستورها، خیرخواهی و پندگویی تو را آزمودم (و تو سرافراز از بوتۀ آزمایش بیرون آمدی). پس اگر بگویم کسی را مانند تو ندیده‌ام، چه بسا راست گفته باشم. خداوند به تو [[بهشت]] برین و آن مقامات والایی که نمی‌دانی، پاداش دهد. من مقام تو و خدمات شبانه روزی تو را در سرما و گرما از نظر دور نداشته‌ام. از خداوند می‌خواهم در [[روز قیامت]] که همه را گرد می‌آورد، آن چنان مخلوقات خود را شیفته و دوستدار تو کند که مایۀ رشک باشد. به درستی که خداوند شنوندۀ دعاهاست...»<ref>رجال نجاشی، ص۲۵۳</ref><ref>حیاة الإمام الرضا(ع)، القرشی،ج۲،ص:۱۵۰</ref>

::اما راجع به دعائی که از من خواسته بودی. تو نمی‌دانی که خداوند تو را در نزد من چگونه قرار داده که به خاطر محبتی که به تو دارم گاهی تو را به نامت میخوانم. خداوند آنچه را به تو روزی کرده به بهترین شکل پایدار گرداند و با خشنودی من از تو، او هم از تو خشنود گردد و تو را به آرزویت نائل گرداند و با رحمت خودش تو را در فردوس اعلی میهمان سازد. خداوند ترا حفظ کند و دوست بدارد.<ref>مفاخر اسلام، علی دوانی، ج ۱ ص۱۱۱ </ref><ref> حیاة الإمام الرضا(ع)، القرشی،ج۲،ص:۱۵۰</ref>

علی بن مهزیار از‌ جانب امام هادی(ع) در جاهایی وکالت داشت و [[توقیع|توقیعاتی]] از طرف امام دربارهء درستی و درستکاری وی برای [[شیعه|شیعیان]] صادر‌ شده‌ است‌.<ref>مامقانی،ج ۲،ص ۳۱۰</ref>