سید علی حسینی سیستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اقامه نماز بر پیکر آیت الله خویی''': پس از درگذشت [[آیت الله خویی]]، سید علی سیستانی که از مهمترین شاگردان وی بود، [[نماز میت]] را اقامه کرد. بر اساس سنت‌های حوزوی، کسی که بر پیکر مرجع درگذشته نماز می‌گزارد، جانشین اوست.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/news/fa/3816/ فتحی، «فقیهی برای همه اعصار».]</ref> گرچه به دلیل شرایط پیچیده و سخت [[شیعیان]] و [[حوزه علمیه نجف]] در دوران [[صدام]] و همچنین زنده بودن [[سید عبدالاعلی سبزواری]] تا ۲۵ مرداد ۱۳۷۲ش، مرجعیت آیت الله سیستانی در خاموشی آغاز شد.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref> با این حال جعفر نطنزی، یکی از شاگردان [[آیت الله خویی]]، معتقد است که نماز آیت الله سیستانی بر پیکر استاد خود، نمی‌تواند حاوی معنای مذکور باشد؛ چرا که به گفته او «در نجف کسی نمانده بود.» نطنزی همچنین درباره تشییع آیت الله خویی و نماز آیت الله سیستانی بر پیکر او گفته است که «تشییعی نبود که سر و صدا باشد. جنازه آقای خویی را آوردند و ایشان نماز خواند و رفت. بعد هم حرکتی که دلالت بر مرجعیت ایشان بکند نداشت. چون مرد عاقلی است و بعد از ایشان هم آقا سید عبدالاعلی مرجع بود.»<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref>