عقیقه: تفاوت میان نسخه‌ها

*عقیده مشهور [[فقها|فقهای]] [[شیعه اثنا عشری|شیعه]] [[استحباب]] عقیقه است.<ref> شیخ طوسی، خلاف، ج۶، ص۶۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۷.</ref> اما [[سید مرتضی]] و به گفته [[صاحب جواهر]] [[ابن جنید اسکافی]] عقیقه را [[واجب]] می‌دانسته‌اند.<ref> سید مرتضی، الانتصار، ص۴۰۶؛ نجفی، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۶.</ref> احادیثی نیز در [[وجوب]] آن وارد شده است<ref> نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ج۶، ص۲۴-۳۶؛ نجفی، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref> که از نظر دیگر فقها بر [[استحباب]] مؤکد حمل می‌شوند.

*در بعضی احادیث آمده است که [[قربانی]] به جای عقیقه کفایت می‌کند. مقصود از این روایات را قربانی [[حج]] دانسته‌اند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۱۷۲، ح۱و ۲و۳.</ref>

* مستحب است که در آن [[قربانی#شرایط قربانی|شروط قربانی]] رعایت شود.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳؛ کلینی، الکافی، ج۶، ص۳۰.</ref>

* [[صدقه]] دادن پول به جای عقیقه، کافی نیست.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳.</ref>

* شکستن استخوان‌های آن [[کراهت]] دارد.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴.</ref>

* قربانی و تراشیدن موی سر نوزاد در یک مکان انجام شود.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴.</ref>

*حیوان پس از تراشیدن سر نوزاد، [[ذبح]] گردد.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴؛ محقق داماد، إثنا عشر رسالة، ص۱۲۱.</ref>

* مستحب است که ران یا یک چهارم آن به قابله(مامای نوزاد) داده شود، و اگر او نباشد مادر نوزاد [[صدقه]] دهد.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳.</ref>

* [[مکروه]] است که والدین از آن بخورند.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳، کلینی، الکافی، ج۶، ۳۲.</ref>

* مستحب است که گوشت آن پخته شود، و دست‌کم ۱۰ تن از فقرا و همسایگان شیعه برای آن دعوت شوند.<ref> شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۳.</ref>

:«{{عربی|بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ عَقِیقَةٌ عَنْ فُلَانٍ (به جای فلان، نام نوزاد گفته می‌شود) لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لآِلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله}}»<ref> کلینی، الکافی، ج۶، ۳۱-۳۰.</ref>

:{{عربی|يا قَوْمِ اِنّى بَرىٌ مِمّا تُشْرِكُونَ اِنّى وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّمواتِ وَالْاَرْضَ حَنيفاً مُسْلِماً وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ اِنَّ صَلوتى وَ نُسُكى وَ مَحْياىَ وَ مَماتى لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ لا شَريكَ لَهُ وَ بِذلِكَ اُمِرْتُ وَ اَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ اَللّهُمَّ مِنْكَ وَ لَكَ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَاللَّهُ اَكْبَرُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ مِنْ ....}}  و نام فرزند را بگوید سپس ذبح کند.<ref>شیخ بهائی، جامع عباسی، ص۳۰۴؛ کلینی، الکافی، ج۶، ۳۱-۳۰.</ref>{{یادداشت|ای قوم از آنچه شما شریک خدا قرار می‌دهید بیزارم، من متوجه نمودم رویم را به جانب کسی که آسمان‌ها و زمین را آفرید با خلوص و از سر تسلیم، و من از شرک ورزان نیستم. به درستی که نمازم و عبادتم و زندگی ام و مرگم برای خداست، پروردگار جهانیان، شریکی ندارد، به این حقیقت امر شدم و من از مسلمانانم، خدایا از تو و برای تو، به نام تو و به تو، و خدا بزرگ‌تر است، خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و از فلان فرزند فلان بپذیر.}}