Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۸۸
ویرایش
سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
سوره اعراف همانند دیگر سوره‌های مکی، بیشتر ناظر به بحث از مبدأ و [[معاد]]، اثبات [[توحید]]، دادگاه رستاخیز، مبارزه با [[شرک]]، تثبیت مقام و موقعیت انسان در جهان آفرینش است. هدف این سوره نیز تقویت عقیده و مبانی [[ایمان]] در [[مسلمانان]] دانسته شده است. سوره اعراف به پیمان‌هایی که [[خدا]] از انسان‌ها در مسیر هدایت و صلاح گرفته، از جمله در [[عالم ذر]] اشاره می‌کند و برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر توحید منحرف شده‌اند، به سرگذشت اقوام پیشین و [[پیامبران|پیامبرانی]] همچون [[نوح(ع)]]، [[لوط(ع)]] و [[شعیب(ع)]] می‌پردازد. | سوره اعراف همانند دیگر سوره‌های مکی، بیشتر ناظر به بحث از مبدأ و [[معاد]]، اثبات [[توحید]]، دادگاه رستاخیز، مبارزه با [[شرک]]، تثبیت مقام و موقعیت انسان در جهان آفرینش است. هدف این سوره نیز تقویت عقیده و مبانی [[ایمان]] در [[مسلمانان]] دانسته شده است. سوره اعراف به پیمان‌هایی که [[خدا]] از انسان‌ها در مسیر هدایت و صلاح گرفته، از جمله در [[عالم ذر]] اشاره می‌کند و برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر توحید منحرف شده‌اند، به سرگذشت اقوام پیشین و [[پیامبران|پیامبرانی]] همچون [[نوح(ع)]]، [[لوط(ع)]] و [[شعیب(ع)]] می‌پردازد. | ||
آیه ۴۶ درباره اصحاب اعراف، آیات ۵۴ تا ۵۶ معروف به [[آیه سخره]] و آیه ۱۷۲ معروف به [[آیه میثاق]] از آیات نامدار سوره اعراف است. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره آمده است هر فردی که سوره اعراف را بخواند؛ خداوند میان او و [[ابلیس]] مانعی قرار می‌دهد و [[حضرت آدم(ع)]] را [[شفاعت|شفیع]] او | آیه ۴۶ درباره اصحاب اعراف، آیات ۵۴ تا ۵۶ معروف به [[آیه سخره]] و آیه ۱۷۲ معروف به [[آیه میثاق]] از آیات نامدار سوره اعراف است. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره آمده است هر فردی که سوره اعراف را بخواند؛ خداوند میان او و [[ابلیس]] مانعی قرار می‌دهد و در [[روز قیامت]]، [[حضرت آدم(ع)]] را [[شفاعت|شفیع]] او قرار می‌دهد. | ||
[[پرونده:آیه خذ العفو.jpg|بندانگشتی|آیه ۱۹۹ سوره اعراف به خط ثلث: «گذشت پیشه كن و به [كار] پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب»]] | [[پرونده:آیه خذ العفو.jpg|بندانگشتی|آیه ۱۹۹ سوره اعراف به خط ثلث: «گذشت پیشه كن و به [كار] پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب»]] | ||