صعصعة بن صوحان: تفاوت میان نسخه‌ها

صعصعه در سخنوری مهارت داشت. منابع تاریخی و [[حدیث|حدیثی]]، او را فردی فصیح و بلیغ معرفی کرده‌اند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۳؛ زمخشری، الفایق فی غریب الحدیث، ۱۴۱۷، ج۱،‌ ص۷۱؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۳۰۸.</ref> [[امام علی(ع)]] صعصعه را «الخَطیبُ الشَّحْشَح» (سخنران زبردست) توصیف کرده است.<ref>نهج‌البلاغة، ترتیب صبحی صالح. حکمت ۲۵۹</ref> [[معاویه]] <ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۸۸.</ref> و [[مغیرة بن شعبة|مغیره بن شعبه]]<ref>ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۳۰.</ref> هم از فصاحت و بلاغت او سخن گفته‌اند. معاویه زبان او را آهنین توصیف کرده است.<ref> ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۸۸.</ref>