سوره حجر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره حِجر''' پانزدهمین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء]] ۱۴ جای دارد. دلیل نام‌گذاری این سوره به نام حجر، اشاره به داستان قوم [[حضرت صالح]]، یعنی [[قوم ثمود]] در آیات ۸۰ تا ۸۴ آن است که به خاطر حضور در سرزمینی به همین نام، اصحاب حجر نامیده می‌شدند.  

سوره حجر درباره مبدأ عالم هستی و نشانه‌های [[معاد]]، [[ایمان]] به [[خدا]]، [[ثواب و عقاب|کیفر]] بدکاران و اهمیت و عظمت [[قرآن]] سخن می‌گوید. در این سوره به داستان خلقت [[حضرت آدم (ع)]]،‌ [[سجده]] ملائکه بر او به جز [[ابلیس]]، داستان حضور [[ملائکه]] نزد حضرت [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] و بشارت آنان به او، عذاب قوم [[لوط (پیامبر)|لوط]] و داستان قوم ثمود اشاره شده است.

آیه نهم از جمله آیات مشهور سوره حجر است که خداوند بر نزول ذکر (قرآن) و نگهبانی از آن تاکید می‌کند. بسیاری از [[مفسران]] این آیه را دلیلی بر [[عدم تحریف قرآن]] دانسته‌اند.  

 

در فضیلت [[تلاوت]] سوره حجر آمده است، خداوند ده برابر تعداد [[مهاجرین]] و [[انصار]] به قاری آن پاداش می‌دهد.