دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}

موضوع اصلی دعای بیست و هفتم صحیفه، دعای امام در حق مرزداران اسلام است و براى آنان، آگاهى، [[صبر]]، مقاومت، [[اخلاص]]، کفایت بودجه، الفت، همدلى و فراوانى تعداد افراد از خداوند تقاضا نموده است. [[امام سجاد علیه‌السلام]] در این دعاى نسبتا طولانى، به مرزداران اسلامى در همه زمان‌ها توجه و در حق آنان دعا کرده است؛ دعایى که به گفته ممدوحی کرمانشاهی همه‌سونگر، فراگیر، داراى نکته‌هاى ظریفِ [[توحید|توحیدى]]، اخلاقى و عرفانى در صحنه نبرد است و احکام و آداب جنگ و پیکار را با زبان دعا تعلیم می‌دهد.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۴۹.</ref> آموزه‌های این دعا در هجده فراز<ref>[https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh27/faraz1 ترجمه و شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه]، سایت عرفان.</ref> به شرح ذیل است:

* حکمت‌ها و ارزش‌های کمک رسانى افراد پشت جبهه به رزمندگان: دخالت دادن همه مردم در درفاع از اسلام، دل‌گرمى رزمندگان و پیدایش روحیه قوى و امیدوارى به آینده، آمادگی روحی مردم براى دفاع، وحدت و همبستگى در جامعه مسلمانان