دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

موضوع اصلی دعای بیست و هفتم صحیفه، دعای امام در حق مرزداران اسلام است و براى آنان، آگاهى، [[صبر]]، مقاومت، [[اخلاص]]، كفايت بودجه، الفت، همدلى و فراوانى تعداد افراد از خداوند تقاضا نموده است. [[امام سجاد عليه‌السلام]] در اين دعاى نسبتا طولانى، به مرزداران اسلامى در همه زمان‌ها توجه و در حق آنان دعا كرده است؛ دعايى كه به گفته ممدوحی کرمانشاهی همه‌سونگر، فراگير، داراى نكته‌هاى ظريفِ [[توحيد|توحيدى]]، اخلاقى و عرفانى در صحنه نبرد است و احكام و آداب جنگ و پيكار را با زبان دعا تعليم می‌دهد.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۴۹.</ref> آموزه‌های این دعا در هجده فراز<ref>[https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh27/faraz1 ترجمه و شرح دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه]، سایت عرفان.</ref> به شرح ذیل است:

* اهميت مرزبانى و دفاع از كيان [[اسلام]]‌ (سنگینی وظیفه مرزبانی)

* توانمندى متكى بر قدرت لايزال الهى‌

* همت و تمركز در كار، برنده‌ترين جنگ‌افزار

* نعمت‌هاى آخرت، نعمت‌هايى برتر از تصور

* نقش [[امداد غيبى]] در غلبه بر دشمن‌

* نابودى كافران، زمينه‌ساز جامعه توحيدى‌

* بى‌زارى و نفرين، اولين گام عليه دشمنان‌

* بیان شرايط رزمندگان اسلام‌

* حكمت‌ها و ارزش‌های كمك رسانى افراد پشت جبهه به رزمندگان: دخالت دادن همه مردم در درفاع از اسلام، دل‌گرمى رزمندگان و پيدايش روحيه قوى و اميدوارى به آينده، آمادگی روحی مردم براى دفاع، وحدت و همبستگى در جامعه مسلمانان  

* درخواست درودی بالاتر از همه درودها برای [[محمد(ص)]] و [[اهل البیت عليهم السلام|آلش]]