نیابت عامه: تفاوت میان نسخه‌ها

نیابت عامه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۷

۲۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۳ مارس ۲۰۲۱

جز

←‏مفهوم‌شناسی: تغییر عنوان

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۲۴۴

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 نیابت عامه به‌معنای جانشینی عموم فقیهان به جای امام معصوم، پس از دوران [[نیابت خاصه]] است.<ref>موسوی خلخالی، الحاکمیة فی الاسلام، ۱۴۲۵ق، ص۲۹.</ref> در دوران [[غیبت صغرا]]، امام مهدی(ع) از طریق [[نواب اربعه]] با شیعیان ارتباط داشت.<ref>سند، دعوی السفاره فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۷۴.</ref> پس از درگذشت [[علی بن محمد سمری|علی بن محمد سَمَری]]، چهارمین نایب خاص [[امام زمان(ع)]]، در [[سال ۳۲۹ق]]، نماینده دیگری منصوب نشد و تمام ارتباطات مستقیم امام دوازدهم [[شیعیان]] با مردم و همچنین دوران [[وکالت]] از امام مهدی پایان یافت.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۳۷.</ref>
-=== چه کسانی نایب امام زمان هستند؟===
+کلمه «عام» در «نیابت عامه» در برابر «خاص» است؛ به این معنا که پس از [[نواب اربعه|چهار نائب خاص]]، هیچ فرد خاصی نیابت مشخص از امام مهدی ندارد؛ بلکه هر کس دارای شرایط نیابت (مثل [[فقیه|فقاهت]] و [[عدالت]] و ...) باشد، جانشین امام معصوم محسوب شده و دارای اختیارات و وظایف مشخصی خواهد بود.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۳۸.</ref>
-کلمه «عام» در «نیابت عامه» در برابر «خاص» است؛ به این معنا که پس از [[نواب اربعه|چهار نائب خاص]]، هیچ فرد خاصی نیابت مشخص از امام مهدی ندارد؛ بلکه هر کس دارای شرایط نیابت (مثل [[فقیه|فقاهت]] و [[عدالت]] و ...) باشد، جانشین امام معصوم محسوب شده و دارای اختیارات و وظایف مشخصی خواهد بود.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۳۸.</ref> در احادیث شیعه، کسانی که منصب نیابت را برعهده می‌گیرند با عناوینی مثل راویان حدیث، کسانی که حلال و حرام را می‌شناسند، فقیهان و علما معرفی شده‌اند.<ref>نگاه کنید به سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲.</ref> بر اساس این احادیث، در دوران غیبت، [[فقیهان]] و عالمان شیعه جانشینی [[امامان شیعه|امامان]] را بر عهده دارند. [[محمد سند بحرینی|محمد سند]] نویسنده کتاب [[دعوی السفارة فی الغیبة الکبری (کتاب)|دعوی السفارة]]، این احادیث را در کتاب خود جمع‌آوری کرده است.<ref>سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲.</ref>
+== چه کسانی نایب عام هستند؟==
+ در احادیث شیعه، کسانی که منصب نیابت را برعهده می‌گیرند با عناوینی مثل راویان حدیث، کسانی که حلال و حرام را می‌شناسند، فقیهان و علما معرفی شده‌اند.<ref>نگاه کنید به سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲.</ref> بر اساس این احادیث، در دوران غیبت، [[فقیهان]] و عالمان شیعه جانشینی [[امامان شیعه|امامان]] را بر عهده دارند. [[محمد سند بحرینی|محمد سند]] نویسنده کتاب [[دعوی السفارة فی الغیبة الکبری (کتاب)|دعوی السفارة]]، این احادیث را در کتاب خود جمع‌آوری کرده است.<ref>سند، دعوی السفارة فی الغیبة الکبری، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۸۳-۹۲.</ref>
 === ولایت فقیه و نیابت===
+{{همچنین|ولایت فقیه}}
 در باور شیعه، امامان دارای وظایف و اختیارات متعددی هستند. [[سید محمدمهدی موسوی خلخالی|موسوی خلخالی]] این اختیارات را تا ده عنوان برشمرده است.<ref>موسوی خلخالی، حاکمیت در اسلام، ۱۳۸۰ش، ص۸۹.</ref> بر اساس نیابت عامه، بخش زیادی از وظایف و اختیارات ائمه به فقیهان منتقل شده است. یکی از ویژگی‌های امام در باور شیعیان، ولایت در امور شرعی و حکومتی است. بنابر نظریه [[ولایت فقیه]]، [[فقیه]] نایب امام در امور حکومتی و ولایت بر امور شرعی است.<ref>موسوی خلخالی، حاکمیت در اسلام، ۱۳۸۰ش، ص۱۴.</ref>