پرش به محتوا

سوره مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ آوریل ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←‏فضیلت و خواص: افزودن نوشتار اصلی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام = مریم |کتابت = ۱۹|جزء = ۱۶|آیه = ۹۸|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۴|بعدی = [[سوره طه|طه]] |قبلی = [[سوره کهف|کهف]] |کلمه = ۹۷۲|حرف = ۳۹۳۵|تصویر=سوره مریم.jpg}}
{{سوره||نام = مریم |کتابت = ۱۹|جزء = ۱۶|آیه = ۹۸|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۴|بعدی = [[سوره طه|طه]] |قبلی = [[سوره کهف|کهف]] |کلمه = ۹۷۲|حرف = ۳۹۳۵|تصویر=سوره مریم.jpg}}
'''سوره مریم''' نوزدهمین سوره [[قرآن]] به ترتیب کتابت و چهل‌وچهارمین سوره به‌ترتیب نزول و از [[سوره‌های مکی]] است. این سوره به‌دلیل حکایت داستان حضرت [[مریم]] به نام ایشان نام‌گذاری شده است. این سوره ۹۸ آیه دارد و از سوره‌های [[مثانی]] است. پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستان‌هایی از پیامبران بیان شده است. در روایتی از [[امام صادق]](ع) نقل شده است که قرائت این سوره موجب حفظ جان و مال و فرزند است. داستان حضرت مریم و حضرت [[زکریا]] در این سوره ذکر شده و به داستان حضرت [[ابراهیم]] و حضرت [[موسی]] نیز اشاره شده است.
'''سوره مریم''' نوزدهمین سوره و از [[سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جز‌ء]] شانزدهم [[قرآن]] جای دارد. این [[سوره]] به‌دلیل نقل داستان [[حضرت مریم]] به نام مریم نام‌گذاری شده است. پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستان‌هایی از [[پیامبران]] از جمله داستان حضرت مریم، [[زکریا(ع)]]، [[ابراهیم(ع)]] و [[موسی(ع)]] بیان شده است.
 
حفظ جان و مال و فرزند از خواص قرائت سوره مریم نامیده شده است.  


==معرفی سوره==
==معرفی سوره==
[[پرونده:آیه ۵۸ سوره مریم.jpg|بندانگشتی|250px|بخشی از آیه ۵۸ سوره مریم به خط ثلث: «هر گاه آیات خدای‌ رحمان بر ایشان خوانده می‌شد، سجده‌کنان و گریان به خاک می‌افتادند».]]
[[پرونده:آیه ۵۸ سوره مریم.jpg|بندانگشتی|250px|بخشی از آیه ۵۸ سوره مریم به خط ثلث: «هر گاه آیات خدای‌ رحمان بر ایشان خوانده می‌شد، سجده‌کنان و گریان به خاک می‌افتادند».]]
* '''نام‌گذاری'''
'''نام‌گذاری'''
این سوره را به این دلیل سوره '''مریم''' نامیده‌اند که داستان [[حضرت مریم]] را حکایت می‌کند. نام دیگر این سوره '''کهیعص''' (کا ها یا عین صاد) است. سوره مریم با همین [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] آغاز می‌شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲</ref>
 
پرداختن به داستان زندگی [[حضرت مریم]] دلیل نام‌گذاری این سوره به نام «مریم» است. نام دیگر این سوره را '''کهیعص''' دانسته‌اند؛ چراکه با همین حروف آغاز می‌شود.<ref>خرمشاهی، «سوره مریم»، ص۱۲۴۲.</ref>
 
'''محل و ترتیب نزول'''
 
سوره مریم جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[فهرست ترتیبی سوره‌های قرآن|ترتیب نزول]]، چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده است. این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، نوزدهمین سوره است و در [[جزء]] ۱۶ [[قرآن]] جای دارد.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref>


* '''محل و ترتیب نزول'''
'''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها'''
سوره مریم جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، چهل و چهارمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، نوزدهمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۱۶ [[قرآن]] جای دارد.


* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها'''
سوره مریم ۹۸ آیه، ۹۷۲ کلمه و ۳۹۳۵ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] و کمتر از نیم جزء قرآن است. سوره مریم دهمین سوره از سوره‌های بیست و نه‌گانه‌ای است که با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] آغاز می‌شوند.<ref>خرمشاهی، «سوره مریم»، ص۱۲۴۲.</ref>
سوره مریم ۹۸ آیه، ۹۷۲ کلمه و ۳۹۳۵ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] و کمتر از نیم جزء قرآن است. سوره مریم از سوره‌هایی است که با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] آغاز می‌شوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۲.</ref>


==محتوا==
==محتوا==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۶۳۳

ویرایش