سوره شعراء: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از نزول آیه انذار در سال سوم بعثت، [[پیامبر اسلام(ص)]] مأمور شد خویشانش را به [[اسلام]] بخواند و آنان را بیم دهد. بر طبق تفاسیر [[شیعه]] و برخی از تفاسیر [[اهل سنت]]، پیامبر(ص) چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و از آنها خواست اسلام بیاورند و گفت: هر که ایمان بیاورد، وصی و جانشینش خواهد بود. در این جلسه تنها حضرت علی(ع) [[ایمان]] آورد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۳۶۷؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۴، ص۵۳۶؛ مولایی‌نیا و مؤمنی، «تفسیر تطبیقی آیه انذار از نگاه فریقین»، ص۱۶۰و۱۶۱.</ref> در کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[روایات|روایاتی]] درباره این [[آیه]] از جمله [[حدیث یوم الدار]] آمده است.<ref>ابن شهر آشوب،  مناقب آل أبي طالب عليهم السلام‏، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۲۴؛ طبری، تاریخ الامم والملوک، دار قاموس الحدیث، ج۲، ص۲۷۹؛ سید بن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۲۱؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref> شیعیان از این حدیث برای حقانیت مذهب خود استفاده می‌کنند.<ref>مولایی‌نیا و مؤمنی، «تفسیر تطبیقی آیه «انذار» از نگاه فریقین»، ص۱۴۳.</ref>