پرش به محتوا

بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Farrokhzadeh
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۵: خط ۸۵:
'''خوردنی و آشامیدنی''': از میان خوردنی‌های بهشت، بیشترین تأکید قرآن کریم بر میوه‌هاست. بر اساس آیات قرآن کریم، در بهشت هر گونه میوه، به وفور و همواره و پیاپی وجود دارد (کلِّ فاکهة، فاکهة کثیره، مِن کلّ الثمراتِ، فواکهَ مِما یشتهون، یتخیرون، اُكُلُها دائمٌ) و به آسانی از درختان چیده می‌شود.<ref>انسان: ۱۴ </ref> در قرآن کریم، دو بار نیز گوشت<ref>رجوع کنید به طور: ۲۲.</ref> و گوشت پرندگان (لحم طیرٍ)،<ref>رجوع کنید به واقعه: ۲۱.</ref> از هر گونه که اهل جنّت بخواهند، به عنوان نعمت‌های بهشتی ذکر شده است.<ref>رجوع کنید به طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ذیل واقعه: ۲۱.</ref>
'''خوردنی و آشامیدنی''': از میان خوردنی‌های بهشت، بیشترین تأکید قرآن کریم بر میوه‌هاست. بر اساس آیات قرآن کریم، در بهشت هر گونه میوه، به وفور و همواره و پیاپی وجود دارد (کلِّ فاکهة، فاکهة کثیره، مِن کلّ الثمراتِ، فواکهَ مِما یشتهون، یتخیرون، اُكُلُها دائمٌ) و به آسانی از درختان چیده می‌شود.<ref>انسان: ۱۴ </ref> در قرآن کریم، دو بار نیز گوشت<ref>رجوع کنید به طور: ۲۲.</ref> و گوشت پرندگان (لحم طیرٍ)،<ref>رجوع کنید به واقعه: ۲۱.</ref> از هر گونه که اهل جنّت بخواهند، به عنوان نعمت‌های بهشتی ذکر شده است.<ref>رجوع کنید به طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ذیل واقعه: ۲۱.</ref>


از آشامیدنی‌های جنّت، در آیه ۱۵ [[سوره محمد]] نام برده شده است: نهرهایی از آب و شیر و باده و انگبین‌ در چند جا، جام باده (کأس) ذکر شده که باده آن سخت سپید و لذت‌بخش‌<ref>سوره صافات، آیه ۴۵-۴۶؛ سوره واقعه، آیه ۱۸.</ref> است، آمیخته با عطر [[کافور]]<ref>سوره انسان، آیه ۵.</ref> یا آمیخته با عطر [[زنجبیل]] از چشمه‌ای به نام [[سلسبیل]]‌<ref>سوره انسان، ۱۸.</ref> یا همراه با مشک و آمیخته با [[تسنیم]]. واژه شراب‌<ref>سوره ص، آیه ۵۱.</ref> و شراب طهور<ref>سوره انسان، آیه ۲۱.</ref> نیز به آشامیدنی‌های جنّت اشاره دارد. در قرآن کریم، بر مبرّا بودن باده جنّت از زیان‌ها و عیوب بادهٔ شناخته‌شده دنیا (مستی، سردرد، واداشتن به [[گناه]]، تباه کردن عقل)، تاکید شده است.<ref>حداد عادل، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۶ش، ج ۱۱، ص ۶، ذیل مدخل جنت.</ref>
از آشامیدنی‌های جنّت، در آیه ۱۵ [[سوره محمد]] نام برده شده است: نهرهایی از آب و شیر و باده و انگبین‌ در چند جا، جام باده (کأس) ذکر شده که باده آن سخت سپید و لذت‌بخش‌<ref>سوره صافات، آیه ۴۵-۴۶؛ سوره واقعه، آیه ۱۸.</ref> است، آمیخته با عطر [[کافور]]<ref>سوره انسان، آیه ۵.</ref> یا آمیخته با عطر زنجبیل از چشمه‌ای به نام [[سلسبیل]]‌<ref>سوره انسان، ۱۸.</ref> یا همراه با مشک و آمیخته با [[تسنیم]]. واژه شراب‌<ref>سوره ص، آیه ۵۱.</ref> و شراب طهور<ref>سوره انسان، آیه ۲۱.</ref> نیز به آشامیدنی‌های جنّت اشاره دارد. در قرآن کریم، بر مبرّا بودن باده جنّت از زیان‌ها و عیوب بادهٔ شناخته‌شده دنیا (مستی، سردرد، واداشتن به [[گناه]]، تباه کردن عقل)، تاکید شده است.<ref>حداد عادل، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۶ش، ج ۱۱، ص ۶، ذیل مدخل جنت.</ref>


'''پوشاک''': پوشاک‌هایی از ابریشم و حریر و دیبا، دستبندهایی از طلا و نقره و مروارید،<ref>سوره کهف، آیه ۳۱؛ سوره حج، آیه ۲۳؛ سوره فاطر، آیه ۳۳؛ سوره دخان، آیه ۵۳؛ سوره انسان، آیه ۱۲ و ۲۱.</ref> فرش‌های ابریشمی و زربافت و نیکو و تکیه‌گاه‌های فاخر و بلند،<ref>سوره یس، آیه ۵۶؛ سوره طور، آیه ۲۰؛ سوره الرحمن، آیه ۵۴ و ۷۶؛ سوره واقعه، آیه ۱۵؛ سوره انسان، آیه ۱۳، سوره مطففین، آیه ۲۳ و ۳۵؛ سوره غاشیه، آیه ۱۳ و ۱۶.</ref> سینی‌های طلا و ظرف‌های نقره و جام‌های بلورین‌<ref>سوره زخرف، آیه ۷۱؛ سوره واقعه، آیه ۱۸ و ۳۴؛ سوره انسان، آیه ۱۵ و ۱۶؛ سوره غاشیه، آیه ۱۴.</ref> و خدمتکاران جوان و خوشرو (وِلدان، غِلْمان)<ref>رجوع کنید به سوره طور، آیه ۲۴؛ سوره واقعه، آیه ۱۷ و ۱۸؛ سوره انسان، آیه ۱۹.</ref>، برخی دیگر از نعمت‌های بهشت است.<ref>حداد عادل، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۶ش، ج ۱۱، ص ۶، ذیل مدخل جنت.</ref>
'''پوشاک''': پوشاک‌هایی از ابریشم و حریر و دیبا، دستبندهایی از طلا و نقره و مروارید،<ref>سوره کهف، آیه ۳۱؛ سوره حج، آیه ۲۳؛ سوره فاطر، آیه ۳۳؛ سوره دخان، آیه ۵۳؛ سوره انسان، آیه ۱۲ و ۲۱.</ref> فرش‌های ابریشمی و زربافت و نیکو و تکیه‌گاه‌های فاخر و بلند،<ref>سوره یس، آیه ۵۶؛ سوره طور، آیه ۲۰؛ سوره الرحمن، آیه ۵۴ و ۷۶؛ سوره واقعه، آیه ۱۵؛ سوره انسان، آیه ۱۳، سوره مطففین، آیه ۲۳ و ۳۵؛ سوره غاشیه، آیه ۱۳ و ۱۶.</ref> سینی‌های طلا و ظرف‌های نقره و جام‌های بلورین‌<ref>سوره زخرف، آیه ۷۱؛ سوره واقعه، آیه ۱۸ و ۳۴؛ سوره انسان، آیه ۱۵ و ۱۶؛ سوره غاشیه، آیه ۱۴.</ref> و خدمتکاران جوان و خوشرو (وِلدان، غِلْمان)<ref>رجوع کنید به سوره طور، آیه ۲۴؛ سوره واقعه، آیه ۱۷ و ۱۸؛ سوره انسان، آیه ۱۹.</ref>، برخی دیگر از نعمت‌های بهشت است.<ref>حداد عادل، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۶ش، ج ۱۱، ص ۶، ذیل مدخل جنت.</ref>
کاربر ناشناس