Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جز (←منابع: تکمیل منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طِوال''' یا '''سبع طوال''' به هفت [[سوره]] بلند از ابتدای [[قرآن]] گفته میشود که بنابر روایتی، نامگذاری آن به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] منسوب است. این هفت سوره که همگی به جز انعام و اعراف [[سورههای مدنی|مدنی]] هستند، عبارتند از: [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آلعمران|آلعمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره توبه|توبه]]. برخی به جای توبه، [[سوره یونس]] و برخی دیگر دو سوره [[سوره انفال|انفال]] و توبه را با هم یکی از هفت سوره طوال محاسبه کردهاند. | '''طِوال''' یا '''سبع طوال''' به هفت [[سوره]] بلند از ابتدای [[قرآن]] گفته میشود که بنابر روایتی، نامگذاری آن به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] منسوب است. این هفت سوره که همگی به جز انعام و اعراف [[سورههای مدنی|مدنی]] هستند، عبارتند از: [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آلعمران|آلعمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره توبه|توبه]]. برخی به جای توبه، [[سوره یونس]] و برخی دیگر دو سوره [[سوره انفال|انفال]] و توبه را با هم یکی از هفت سوره طوال محاسبه کردهاند. | ||
==مفهوم طوال== | ==مفهوم طوال== | ||
طِوال، به معنی طولانی و بلند است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۴۱۴.</ref> به نظر میرسد علت نامگذاری این سورههای هفتگانه به سورههای طوال نیز طولانی بودن حجم این سورهها نسبت به دیگر سورههای قرآن باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2556 فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سُوَر سبع طِوال»]</ref> | طِوال، به معنی طولانی و بلند است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۴۱۴.</ref> به نظر میرسد علت نامگذاری این سورههای هفتگانه به سورههای طوال نیز طولانی بودن حجم این سورهها نسبت به دیگر سورههای قرآن باشد.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2556 فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سُوَر سبع طِوال»]</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =سبع طوال در روایت نبوی| نقلقول = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم(ص)]] فرمود:{{سخ}}{{حدیث|«أُعْطِيتُ اَلسُّوَرَ اَلطِّوَالَ مَكَانَ اَلتَّوْرَاةِ وَ أُعْطِيتُ اَلْمِئِينَ مَكَانَ اَلْإِنْجِيلِ وَ أُعْطِيتُ اَلْمَثَانِيَ مَكَانَ اَلزَّبُورِ وَ فُضِّلْتُ بِالْمُفَصَّلِ ثَمَانٌ وَ سِتُّونَ سُورَةً وَ هُوَ مُهَيْمِنٌ عَلَى سَائِرِ اَلْكُتُبِ وَ اَلتَّوْرَاةُ لِمُوسَى وَ اَلْإِنْجِيلُ لِعِيسَى وَ اَلزَّبُورُ لِدَاوُدَ؛»|ترجمه=به من سورههاى طولانى داده شده به جاى تورات و سورههاى صد آيهاى داده شدم به جاى انجيل و سورههاى مثانى به من داده شد به جاى زبور و سورههاى مفصل را كه شصت و هشت سوره است افزون به من دادند و اين قرآن نگهبان و گواه است بر كتابهاى ديگر و تورات از موسى عليه السلام است و انجيل از عيسى عليه السّلام است و زبور از داود عليه السّلام است.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۰۱.</small>| تراز = چپ| عرض = 350px| اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه=#FFFAEB| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | |||
==نامگذاری== | ==نامگذاری== |