سوره ص: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره ص''' سی‌وهشتمین سوره و از [[سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] بیست و سوم جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام «صاد» به دلیل وجود [[حرف مقطعه]] «ص» در ابتدای آن است. این [[سوره]] درباره دعوت به [[توحید]] و [[اخلاص]] توسط [[پیامبر اسلام(ص)]]، لجاجت [[مشرکان]]، داستان‌های برخی از [[پیامبران]] و وصف حال دو گروه [[تقوا | پرهیزکاران]] و بدکاران در [[قیامت]] است.  

 

در [[شأن نزول]] این سوره آمده است بعد از گفتگوی [[کفار]] و پیامبر اسلام، آیات نخست آن نازل شد. گفتگوی خداوند با [[ابلیس]] و طرد و [[لعن]] ابلیس نیز در این سوره آمده است.

 

آیه ۲۹ درباره [[نزول قرآن]] و تدبر در آن، آیه مشهور سوره ص است. همچنین آیه ۲۶ خطاب به [[حضرت داوود(ع)]] درباره بزرگی و اهمیت منصب قضاوت، از جمله [[آیات الاحکام]] دانسته شده است. حفظ انسان از [[گناه|گناهان صغیره]] و [[گناه کبیره|کبیره]] از جمله نتایج [[تلاوت]] این سوره بیان شده است.