Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۸۸
ویرایش
جز (←فضیلت و خواص) |
جز (←آیات مشهور: تصحیح پانوشت ها) |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
'''منظور از تاریکیهای سهگانه''' | '''منظور از تاریکیهای سهگانه''' | ||
در تفسیر [[المیزان]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۳۱.</ref> و [[تفسیر نمونه]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، | در تفسیر [[المیزان]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۳۱.</ref> و [[تفسیر نمونه]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۳۸۴.</ref> آمده است، با توجه به اشاره صریح قرآن (فی بطون امهاتکم) منظور از ظلمات ثلاث، تاریکی شکم، رحم و مشیمه(کیسه آب مخصوصی که جنین در آن قرار گرفته) است. اما برخی از [[تفسیر|مفسرین]] منظور از تاریکی سهگانه را مشیمه (کیسه آب مخصوص) دانستهاند که جنین در آن قرار دارد و آن کیسه سه پرده ضخیم دارد که بر روی جنین کشیده شده است. از این آیه به عنوان یکی از معجزات علمی قرآن یاد میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۳۷۹.</ref> | ||
=== آیه ۱۸ === | === آیه ۱۸ === | ||
<div style="text-align: center;"><noinclude> | <div style="text-align: center;"><noinclude> | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
این آیه لحنی آکنده از لطف، محبت و مهربانی خداوند را دربر دارد که آغوش رحمتش را به روی همگان باز کرده و فرمان عفو همه گنهکاران را صادر نموده است. در روایتی از [[امام علی]](ع) آمده در تمام [[قرآن]] آیهای وسیعتر از این آیه نیست، چون شمول آن هر گونه [[گناه|گناهی]] را در برمیگیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، | این آیه لحنی آکنده از لطف، محبت و مهربانی خداوند را دربر دارد که آغوش رحمتش را به روی همگان باز کرده و فرمان عفو همه گنهکاران را صادر نموده است. در روایتی از [[امام علی]](ع) آمده در تمام [[قرآن]] آیهای وسیعتر از این آیه نیست، چون شمول آن هر گونه [[گناه|گناهی]] را در برمیگیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۵۲۱.</ref> | ||
مفاهیم این آیه در شعر فارسی هم به کار گرفته شده، ابیات زیر از [[شاهنامه]] [[فردوسی]] نمونهای از آن است:<ref>فردوسی، شاهنامه، ۱۳۸۴ش، ص۴۶۷.</ref> | مفاهیم این آیه در شعر فارسی هم به کار گرفته شده، ابیات زیر از [[شاهنامه]] [[فردوسی]] نمونهای از آن است:<ref>فردوسی، شاهنامه، ۱۳۸۴ش، ص۴۶۷.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} |