پرش به محتوا

ملا محمد اشرفی مازندرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏زندگانی: درج تاریخ و منبع ولادت
(←‏زندگانی: درج تاریخ و منبع ولادت)
خط ۲۸: خط ۲۸:


==زندگانی==
==زندگانی==
حاجی اشرفی در [[سال ۱۲۲۰ هجری قمری|۱۲۲۰ق]] در قصبه اشرف ([[بهشهر]]) [[مازندران]] به دنیا آمد.<ref> حبیب‌آبادی، ج۳، ص۶۷۸ـ ۶۷۹؛ مهجوری، ص۸۰؛ قس مشار، ج۵، ستون۸۴۹، که تولد او را در حدود ۱۲۳۲ ذکر کرده است </ref> حاجی‌اشرفی بیشتر عمر خود را در [[شهر بابُل]] گذراند<ref> قزوینی، ص ۳۵.</ref> و در همانجا به تحصیل مقدّمات پرداخت.<ref> مهجوری، ص۸۰</ref> او عمدتآ نزد [[سعید العلماء مازندرانی]] دانش آموخت و از وی [[اجازه اجتهاد]] نیز گرفت.<ref> رجوع کنید به موسوی اصفهانی، ج۱، ص۱۲۵؛ مهجوری، ص۸۰</ref> در [[حوزه علمیه نجف]] از [[محمدحسن نجفی]] و [[شیخ مرتضی انصاری]] بهره علمی برد و بعد از اتمام تحصیلات به بابل بازگشت و همانجا ساکن شد.<ref> حرزالدین، ج۲، ص۲۲۷؛ حبیب‌آبادی، ج۳، ص۶۷۸؛ مهجوری، ص۸۰</ref>
حاجی اشرفی در [[۱۸ رجب]]<ref>حائری، روزشمار قمری، ۱۳۸۱ش، ص۱۹۸.</ref> [[سال ۱۲۲۰ هجری قمری|۱۲۲۰ق]] در قصبه اشرف ([[بهشهر]]) [[مازندران]] به دنیا آمد.<ref> حبیب‌آبادی، ج۳، ص۶۷۸ـ ۶۷۹؛ مهجوری، ص۸۰؛ قس مشار، ج۵، ستون۸۴۹، که تولد او را در حدود ۱۲۳۲ ذکر کرده است </ref> حاجی‌اشرفی بیشتر عمر خود را در [[شهر بابُل]] گذراند<ref> قزوینی، ص ۳۵.</ref> و در همانجا به تحصیل مقدّمات پرداخت.<ref> مهجوری، ص۸۰</ref> او عمدتآ نزد [[سعید العلماء مازندرانی]] دانش آموخت و از وی [[اجازه اجتهاد]] نیز گرفت.<ref> رجوع کنید به موسوی اصفهانی، ج۱، ص۱۲۵؛ مهجوری، ص۸۰</ref> در [[حوزه علمیه نجف]] از [[محمدحسن نجفی]] و [[شیخ مرتضی انصاری]] بهره علمی برد و بعد از اتمام تحصیلات به بابل بازگشت و همانجا ساکن شد.<ref> حرزالدین، ج۲، ص۲۲۷؛ حبیب‌آبادی، ج۳، ص۶۷۸؛ مهجوری، ص۸۰</ref>


حاجی اشرفی در علوم [[حدیث]]، [[تفسیر]]، [[حکمت]]، [[کلام]]، [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] دارای مهارت بود<ref> مهجوری، ص۸۰</ref> و عده‌ای از مردم [[ایران]] از او [[تقلید]] می‌کردند.<ref> اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ قمی، ج۲، ص۶۲۸</ref> او را صاحب کرامات، زاهد، عابد و خوش سخن وصف کرده و برخی او را متمایل به [[تصوف]] دانسته‌اند.<ref> رجوع کنید به معصوم علیشاه، ج۳، ص۶۵۲؛ اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ شریف رازی، ج۳، ص۱۶۱ـ۱۶۲؛ موسوی اصفهانی، ج۱، ص۱۲۴؛ مهجوری، ص۸۰</ref> او در ۱۳۱۵ در بابل درگذشت و همانجا دفن شد. بقعه وی هم اکنون زیارتگاه است.<ref> آقابزرگ طهرانی، ج۲، ص۴۶؛ شریف‌رازی، ج۳، ص۱۶۱؛ قس شریف کاشانی (ص۱۰۸) که عمر او را بیش از صد سال ذکر کرده است.</ref>
حاجی اشرفی در علوم [[حدیث]]، [[تفسیر]]، [[حکمت]]، [[کلام]]، [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] دارای مهارت بود<ref> مهجوری، ص۸۰</ref> و عده‌ای از مردم [[ایران]] از او [[تقلید]] می‌کردند.<ref> اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ قمی، ج۲، ص۶۲۸</ref> او را صاحب کرامات، زاهد، عابد و خوش سخن وصف کرده و برخی او را متمایل به [[تصوف]] دانسته‌اند.<ref> رجوع کنید به معصوم علیشاه، ج۳، ص۶۵۲؛ اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ شریف رازی، ج۳، ص۱۶۱ـ۱۶۲؛ موسوی اصفهانی، ج۱، ص۱۲۴؛ مهجوری، ص۸۰</ref> او در ۱۳۱۵ در بابل درگذشت و همانجا دفن شد. بقعه وی هم اکنون زیارتگاه است.<ref> آقابزرگ طهرانی، ج۲، ص۴۶؛ شریف‌رازی، ج۳، ص۱۶۱؛ قس شریف کاشانی (ص۱۰۸) که عمر او را بیش از صد سال ذکر کرده است.</ref>
۶٬۰۸۳

ویرایش