مبطلات روزه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (تکمیل پانویس و خلاصه سازی زیر بخش غبار غلیظ) |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''مُبطِلات روزه''' یا '''مُفْطِرات''' کارهایی که [[روزه]] را باطل میکنند. این کارها عبارتاند از: خوردن و آشامیدن، [[آمیزش | '''مُبطِلات روزه''' یا '''مُفْطِرات''' کارهایی که [[روزه]] را باطل میکنند. این کارها عبارتاند از: خوردن و آشامیدن، [[آمیزش|رابطه جنسی]]، [[استمناء|استمنا]]، [[قیکردن]] (استفراغ)، [[ارتماس|فرو بردن تمام سر]] در زیر آب، رساندن غبار غليظ به حلق، [[اماله|اِماله]] (تنقیه) با مایعات، باقی ماندن بر [[جنابت]]، [[حیض]] و [[نفاس|نِفاس]] تا [[طلوع فجر|اذان صبح]] و [[دروغ|دروغی]] را به [[خدا]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] و [[امامان شیعه|امامان]] نسبت دادن.<br> | ||
[[مجتهد|فقیهان]] انجام مبطلات روزه را [[حرام]] دانسته و زمانی آنها را باطل کننده روزه میدانند که از روی عمد انجام شوند. | [[مجتهد|فقیهان]] انجام مبطلات روزه را [[حرام]] دانسته و زمانی آنها را باطل کننده روزه میدانند که از روی عمد انجام شوند. | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[ | [[سفر شرعی|مسافرترفتن]] در حال روزه حرام نیست،<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۶۲۴.</ref> ولی اگر مسافر تا قبل از ظهر به [[وطن]] یا جایی که قصد دارد ده روز بماند، نرسد روزهاش باطل میشود.<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیحالمسائل سیزدهمرجع، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۵۴، م۱۷۲۲و۱۷۲۳.</ref> | ||
== خوردن و آشامیدن== | == خوردن و آشامیدن== | ||
بر اساس فتوای [[فقیهان]]، خوردن و آشامیدن وقتی روزه را باطل میکند که عمدی باشد و اگر شخص فراموش کند که روزه است، روزهاش صحیح است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۱-۵۴۳.</ref> برخی از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] مانند [[امام خمینی]]، [[مکارم شیرازی]]، [[محمدتقی بهجت|بهجت]] و [[شبیری زنجانی]] تزریق آمپول یا سرم تقویتی را، که بهجای غذا به کار میرود، بنا بر [[احتیاط واجب]] جایز نداستهاند؛ اما دیگر فقیهان همچون [[خویی]]، [[سیستانی]]، [[جواد تبریزی|تبریزی]] و [[صافی گلپایگانی]] میگویند تزریق سروم و آمپول، چه تقویتی باشد، چه غیر آن، اشکال ندارد.<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیحالمسائل سیزدهمرجع، ۱۴۲۴ق، ص۸۹۲، ۸۹۳.</ref> | بر اساس فتوای [[مجتهد|فقیهان]]، خوردن و آشامیدن وقتی روزه را باطل میکند که عمدی باشد و اگر شخص فراموش کند که روزه است، روزهاش صحیح است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۱-۵۴۳.</ref> برخی از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] مانند [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، [[محمدتقی بهجت|بهجت]] و [[سید موسی شبیری زنجانی|شبیری زنجانی]] تزریق آمپول یا سرم تقویتی را، که بهجای غذا به کار میرود، بنا بر [[احتیاط واجب]] جایز نداستهاند؛ اما دیگر فقیهان همچون [[خویی]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سیستانی]]، [[میرزا جواد تبریزی|تبریزی]] و [[لطفالله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی]] میگویند تزریق سروم و آمپول، چه تقویتی باشد، چه غیر آن، اشکال ندارد.<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیحالمسائل سیزدهمرجع، ۱۴۲۴ق، ص۸۹۲، ۸۹۳.</ref> | ||
=== تشنگی زیاد=== | === تشنگی زیاد=== | ||
بهفتوای بیشتر [[ | بهفتوای بیشتر [[مجتهد|فقیهان]] شیعه، اگر روزهدار دچار تشنگی شدیدِ غیرقابل تحمل شود، میتواند به قدر ضرورت و رفع تشنگی، آب بنوشد.<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۲۴؛ آملی، مصباحالهدی، ۱۳۸۰ق، ج۸، ص۱۴۰، خمینی، استفتائات، دفتر نشر اسلامی، ج۱، ص۳۲۱.</ref> درباره وظیفه روزهدار پس از نوشیدن آب، دو فتوا وجود دارد: برخی میگویند گرچه نوشیدن آب جایز است، ولی روزه باطل میشود و با این حال روزهدار باید تا اذان مغرب از مفطرات روزه دوری کند و قضای آن روز را نیز بگیرد.<ref>نگاه کنید به آملی، مصباحالهدی، ۱۳۸۰ق، ج۸، ص۱۴۰؛ حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۲۴؛ سبزواری، مهذب الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۱۳۲.</ref> در مقابل، گروهی دیگر از فقیهان، با وجود نوشیدن آب، روزه را صحیح میدانند و در نتیجه میگویند نیازی به قضای آن نیست.<ref>نگاه کنید به شهید اول، الدروس الشرعیه، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۶؛ حلی، منتهیالمطلب، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۱۳۹؛ شیخ بهایی، التعلیقة علی الرسالة الصومیه، ۱۴۲۷ق، ص۴۹-۵۰؛ اردبیلی، مجمعالفائده، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۳۲۵-۳۲۶؛ حکیم، مصباحالمنهاج، ۱۴۲۵ق، ص۱۶۱؛ سبحانی، رساله توضیحالمسائل، مؤسسه امام صادق، مسئله ۱۲۵۶.</ref> | ||
==رفتارهای جنسی== | ==رفتارهای جنسی== | ||
رفتارهای جنسی که روزه را باطل میکنند عبارتاند از: | رفتارهای جنسی که روزه را باطل میکنند عبارتاند از: | ||
===جماع=== | ===جماع=== | ||
[[ | [[آمیزش|جِماع]] یا [[آمیزش|آمیزش جنسی]]، هرچند به انزال منجر نشود، روزه را باطل میکند. آمیزش از قُبُل یا دُبُر (جلو یا پشت) تفاوتی ندارد و در این حکم تفاوتی بین زن و مرد نیست.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۳.</ref> | ||
===استمناء=== | ===استمناء=== | ||
[[ | [[مجتهد|فقیهان]]، [[استمناء]] (خارج کردن عمدی منی) را نیز از مبطلات روزه میدانند؛<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۶.</ref> البته بهفتوای آنان، اگر کسی قصد انزال (خروج منی) نداشته باشد، اما عملش به انزال منجر شود، روزهاش صحیح است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۸.</ref><br> | ||
[[ملاعبه]] با همسر اگر بهطور اتفاقی به انزال منجر شود، روزه را باطل نمیکند؛ اما اگر کسی با هدف انزال ملاعبه کند یا بهگونهای ملاعبه انجام دهد که معمولاً به انزال منجر میشود، اگر رفتارش به انزال منتهی شود، روزهاش باطل است.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۵۰؛ خمینی، استفتائات، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۰۷.</ref> | [[ملاعبه]] با همسر اگر بهطور اتفاقی به انزال منجر شود، روزه را باطل نمیکند؛ اما اگر کسی با هدف انزال ملاعبه کند یا بهگونهای ملاعبه انجام دهد که معمولاً به انزال منجر میشود، اگر رفتارش به انزال منتهی شود، روزهاش باطل است.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۵۰؛ خمینی، استفتائات، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۰۷.</ref> | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== دروغگفتن== | == دروغگفتن== | ||
دروغگفتن و دیگر گناهان مثل گوشدادن به [[غنا]]، نگاه حرام و [[حسد]] گرچه حراماند و گناهشان در [[ماه رمضان]] بیشتر است،<ref>کاشفالغطاء، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> ولی روزه را باطل نمیکنند.<ref>ابنادریس، سرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref> بهفتوای فقیهان تنها دروغبستن به خدا، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه]] روزه را باطل میکند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> برخی فقیهان دروغبستن به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و سایر پیامبران و جانشینان آنها را نیز جزو مبطلات شمردهاند.<ref>نگاه کنید به یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۰.</ref> در این میان [[محمدحسین کاشفالغطاء]] دروغ بستن به خدا و پیامبر و امامان را باعث باطلشدن روزه نمیداند. او معتقد است این کار جزو [[گناهان کبیره]] است و همچون سایر گناهان، در [[ماه رمضان]] حرمتش تشدید میشود.<ref> کاشفالغطاء، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> | دروغگفتن و دیگر گناهان مثل گوشدادن به [[غنا]]، نگاه حرام و [[حسد]] گرچه حراماند و گناهشان در [[رمضان|ماه رمضان]] بیشتر است،<ref>کاشفالغطاء، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> ولی روزه را باطل نمیکنند.<ref>ابنادریس، سرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref> بهفتوای فقیهان تنها دروغبستن به خدا، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه]] روزه را باطل میکند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> برخی فقیهان دروغبستن به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و سایر پیامبران و جانشینان آنها را نیز جزو مبطلات شمردهاند.<ref>نگاه کنید به یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۰.</ref> در این میان [[محمدحسین کاشفالغطاء]] دروغ بستن به خدا و پیامبر و امامان را باعث باطلشدن روزه نمیداند. او معتقد است این کار جزو [[گناهان کبیره]] است و همچون سایر گناهان، در [[رمضان|ماه رمضان]] حرمتش تشدید میشود.<ref> کاشفالغطاء، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۴۹.</ref> | ||
== فرو بردن تمام سر در آب == | == فرو بردن تمام سر در آب == | ||
برخی از فقیهان، اِرتِماس، بهمعنی فرو بردن تمام سر زیر آب را از عوامل باطلکننده روزه دانستهاند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۵؛ بنیهاشمی خمینی، توضیحالمسائل سیزدهمرجع، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۰۴.</ref> بنا بر این فتوا، [[غسل ارتماسی]] در حال روزه [[ماه رمضان]] صحیح نیست و باعث بطلان روزه هم میشود.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۹، مسئله ۴۳.</ref> بهفتوای این گروه از فقیهان، اگر بخشی از سر بیرون آب باشد، روزه صحیح است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۶، مسئله ۳۳.</ref><br> | برخی از فقیهان، اِرتِماس، بهمعنی فرو بردن تمام سر زیر آب را از عوامل باطلکننده روزه دانستهاند.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۵؛ بنیهاشمی خمینی، توضیحالمسائل سیزدهمرجع، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۰۴.</ref> بنا بر این فتوا، [[غسل|غسل ارتماسی]] در حال روزه [[رمضان|ماه رمضان]] صحیح نیست و باعث بطلان روزه هم میشود.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۹، مسئله ۴۳.</ref> بهفتوای این گروه از فقیهان، اگر بخشی از سر بیرون آب باشد، روزه صحیح است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۶، مسئله ۳۳.</ref><br> | ||
گروهی دیگر از فقیهان ارتماس در حال روزه را [[حرام]] میشمارند؛ اما آن را باعث باطلشدن روزه نمیدانند.<ref>نگاه کنید به یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۵، تعلیقات کاشف الغطاء، اصفهانی، آلیاسین و جواهری؛ شبیری زنجانی، رساله توضیحالسمائل، ص۳۰۵، مسئله ۱۶۱۷.</ref> | گروهی دیگر از فقیهان ارتماس در حال روزه را [[حرام]] میشمارند؛ اما آن را باعث باطلشدن روزه نمیدانند.<ref>نگاه کنید به یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۵۵، تعلیقات کاشف الغطاء، اصفهانی، آلیاسین و جواهری؛ شبیری زنجانی، رساله توضیحالسمائل، ص۳۰۵، مسئله ۱۶۱۷.</ref> | ||